இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
tamil pundai kathai,tamil new kamakathaikal,tamil kamakathi,tamilsex,wife kamakathaikal,Tamil Kamaveri kathai,Tamil Aunty Stories,Pundai kathai,tamil aunty kamakathaikal
என்னுடைய பெயர் ஜெகவீரபாண்டியன். சுருக்கமாக ஜெகன். அப்பா அம்மா இருவரும் கூலி வேலை செய்பவர்கள். நாங்கள் வசிப்பது குடிசையில்தான். பதினோரம் வகுப்பு தேர்வு எழுதிவிட்டு இப்போது பன்னிரெண்டாம் வகுப்புக்கு செல்ல காத்திருக்கிறேன். தேர்வு விடுமுறை நாட்கள் மிகவும் கொடுமையாக முடிந்தது. ஏன் தெரியுமா வண்ணமதி ஊரில் இல்லை என்பதால். வண்ணமதி பேருக்கு ஏற்றாற் போல வண்ணமானவள். யாரது என்று கேட்கின்றீர்களா. என்னுடைய பக்கத்து வீட்டில் வசிக்கும் தமிழாசிரியரின் மனைவி. வயசு ஏதோ 25 இருக்கும் என்று நம்பிவிடுவார்கள். ஆனால் அவளுக்கு வயது 37. சின்ன பெண்ணொருத்தி கூட உண்டு. படிப்பிற்காக ஹாஸ்டலில் விட்டிருந்தார், கெட்டிகார வாத்தியார்,. வண்ணமதியோடு இரவெல்லாம் கும்மாளம் அடிக்க அவருக்கு பெண் இடஞ்டல் என்று கருதியிருக்கலாம். விடுமுறைக்கு தமிழாசிரியர் ஊருக்கு அவளோடு சென்றுவிட்டதால். என்னால் அவளை பார்க்க முடியவில்லை. நாளைக்கு பள்ளிக்கூடம் திறக்கபோகிறது. தமிழாசிரியர் இன்றோ, நாளையோ வந்துவிடுவார் என்று நம்பியிருந்தேன். கார் வரும் சத்தம் கேட்டது. அடடா வந்துவிட்டாள் என் வனமோகினி. அவர்கள் வீட்டிற்கு ஓடினேன்.
“இதோ ஜெகனே வந்துட்டான்” என்று சிரித்துக் கொண்டே பெட்டிகளை எடுத்து உள்ளே போனார் தமிழாசிரியர். ரொம்போ வெகுளியான ஆள். பின்னே பொண்டாட்டியை சைட் அடிக்க வந்தவன் பார்த்து சந்தோசப்படும் கணவனை என்ன சொல்லி அழைப்பது. அப்போது காரில் இருந்து இறங்கினாள் வண்ணமதி. சாலையில் படும் பட்டுப்புடவை. மெல்லிய சவ்வாது வாசனை என கிரக்கடித்தாள். என்னை எப்படா கொஞ்சுவ என்று அவள் முலைகள் துள்ளின. அவள் முலையை பார்த்துக்கொண்டே இருந்த என்னை “எப்படிடா பொழுது போனது” என்றாள். “நீங்கள் இல்லாமல் செம போர் அத்தை”. என்ன அத்தை என்கிறானே என்று பார்க்கின்றீர்களா. தமிழாசிரியை சார் என்று கூப்பிட்டாலும், வண்ணமதியை அத்தை அத்தை என்றே அழைப்பேன். முதன்முறை அக்கா என்று கூப்பிடலாமா என்று நினைத்தவனை அத்தை என்று அழைக்க சொன்னதே வண்ணமதிதான்.
டேய் மாமாக்கிட்ட பேசிக்கிட்டு இரு, காபிபோட்டு எடுத்துவரேன். என்று சொல்லிவிட்டு படுக்கை அறைக்கு போனாள். அவர் அமர்ந்திருந்த சோபாவில் கொஞ்சம் இடைவெளிவிட்டு நான் அமர்ந்தேன். “நம்ம ஊருல என்ன விசேசம் ஜெகன்” என்று கொஞ்சநேரம் பிளேடு போட்டுக்கொண்டிருந்தார் மாமா என்கிற தமிழாசிரியர். என்னுடைய கவனமெல்லாம் வண்ணமதி மேல்தான் இருந்தது. இந்த ஆள் இருக்கிற போது எனக்கு என்ன வேலை வந்துவிட போகிறது. வண்ணமதி நைட்டி போடும் வழக்கம் இல்லை. கிராமத்திலிருந்து வந்ததால் மெல்லிய புடவை அணிவதோடு சரி. வீட்டுக்குள் இருக்கும்போது பிராவெல்லாம் எப்போதுமே கிடையாது. அதனால் அவ்வப்போது ஜாக்கெட் கொக்கிமாட்டும் இடைவெளியில் முலைதரினம் கிடைக்கும். நான் அவளை நினைத்து ஜொல்விட்டுக்கொண்டுக்கும் போதே., காபியோடு வந்தாள். இருவருக்கும் கொடுத்துவிட்டு எனக்கும் தமிழாசிரியருக்கும் இடையே அமர்ந்தாள். மெல்லிய கருப்பு புடவையில் அவள் பளிங்கு மேனி பளபளத்த்து. “அத்த, ஊர்ல செம சாப்பாடு போல, ஒரு சுத்து பெருத்துட்டீங்க” என்றேன். “அப்படியாடா குண்டா தெரியரேனா” என்றாள் வெகுளியாக,. அதற்குள் கரடிபோல என் அம்மா அங்கு வந்தாள்.
“நெனச்சேன், இந்த தருதல இங்கதான் இருக்குன்னு. டே வீட்டுல போட்டபடி கிடக்கு இங்க வந்து என்ன வாத்தியார் கூட அரட்டையா” என்று கடிந்து கொண்டாள். அம்மாவுக்கு தமிழாசிரியரை கண்டால் பிடிகாது. அவர்கள் பணக்கார்ர்கள் என்று அடிக்கடி சொல்லி தன் வறுமையை நினைத்து வருத்தம் கொள்வாள். இதெல்லாம் தமிழாசிரியருக்கும் தெரியும். ஆனால் என்னைவிட்டால் அங்கே வேலை செய்ய அவரின் மாணவர்கள் யாருமில்லை. “ஜெகன் போயிட்டு வேலை முடிஞ்சதும் வா” என்று சொன்னாள் வண்ணமதி. இப்படி நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லம் தமிழாசிரியர் சொல்லும் வேலையை செய்வது அவருக்காக அல்ல அவர் மனைவிக்காக என்பது அவருக்கு தெரியாது. ஆனால் வண்ணமதிக்கு தெரிந்திருக்கிறது என்பதை பின்நாளில்தான் அறிந்தேன்.
பள்ளி செல்வதும், மாலையில் அம்மாவுக்கு தெரியாமல் தமிழாசிரியர் வீட்டில் வேலை செய்வதுமாக ஒரு மாதம் போனது. வண்ணமதியின் வளமையை பார்த்து பார்த்து கையடித்து முடித்தே காலம் போயிவிடுமோ அவளின் முலையை கசக்கி பிழியும் நாள்வராதோ என்று ஏங்கினேன். அந்த நாள் அவ்வளவு சீக்கிரம் வருமென எதிர்பார்க்கவில்லை. நான் பள்ளியை விட்டு வரும்போது என் குடிசைக்கு வெளியே அப்பாவிடம் தமிழாசிரியர் ஏதோ பேசிக்கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. நான் அருகில் செல்வதற்குள் அவர்களின் பேச்சு முடிந்து தமிழாசிரியர் விடை பெற்றிருந்தார். கையில் சூட்கேசுடன் எங்கு போகிறார் தமிழாசிரியர் என்று கேள்வியோடு வந்தேன். அப்பாவிடம் என்ன சொன்னார் என்று கேட்டால் வேண்டாத பிரட்சனை என அப்படியே அமைதியானேன்.
“ஏ புள்ள, வாத்தியார் சொந்தகாரங்க வீட்டுல எளவாம். திருச்சி போயிட்டு அவர் திரும்பிவர ரண்டுநாள் ஆவுமாம். அவர் பொண்டாட்டிய தனியாவிட்டுட்டு போக வேண்டி இருக்காம். துணைக்கு ராத்திரி உன்னை கூட படுக்க வச்சுக்க சொல்லிட்டு போயிருக்காரு. இன்னைக்கு ராத்திரி அவுங்க வீட்டுல போயி படுத்துக்கோ” என்றார்.
“என்னது அவன் வூட்டுல போயி படுக்கனுமா, அப்படி என்ன எனக்கு தலையெழுத்தா. நான் மண்ணெடுத்து கட்டின குடிசை இருக்கு எனக்கு பணக்காரங்க பங்காளெவெல்லாம் வேணாம். உங்களுக்கு ஆசையாயிருந்தா நீங்க போயி காவல்நாய் மாதிரி அவன்வூட்டு வாசல்ல படுத்துகடங்க” பிடிவாதமாக இருந்தாள்.
“ஏன்டீ போகமாட்டேன்னா என்ன பண்ணறது.” அவர் என்ன செய்யலாம் என கையை பிசைந்துகொண்டிருக்க.. என்னுடைய இருப்பை காட்டிக்கொள்ள நான் தும்மினேன். “நம்ம புள்ளையாண்டால அனுப்பி வைச்சிடுவ. ரெண்டு பேரும் பழக்கமானவங்கதானே. ஆம்பள புள்ளை துணையா இருந்துட்டு போகுது” என்று அவர் சொல்ல.
“நீ போவியோ, இல்ல உன் புள்ளை போகுமோ எனக்கு கவலையில்லை. நான் அவன் வூட்டுகெல்லாம் போகமாட்டேன் அவ்வளவுதான். இந்த கழுத பகழெல்லாம் அங்கதான் கிடையாகிடக்கு. இப்ப ராத்திரியும் போய் கிடக்க்ட்டும்” என பச்சை கொடி காண்மித்தாள்.
“டேய் தம்பி, இன்னும் ரெண்டு நாள் வாத்தியார் வூட்ல போய் படுத்துக்கோ. அவர் வெளியூர் போயிருக்காரு. நீதான் அந்தமாக்கு காவலா இருக்கனும். சாப்பிட்டு, பாயெடுத்துக்கோ,.. படிக்கிற புத்தகத்தெல்லாம் கூட தூக்கிட்டு அங்க போயிடு” என்றார்.
ஐயோ இதற்காகதானே இத்தனைநாள் காத்திருந்தேன். அம்மா தமிழாசிரியருடன் சண்டை போடும் போதெல்லாம் எனக்கு வெறுப்பாய் இருக்கும். அதில் இப்படியொரு நல்லது நடக்கபோகிறது என்று தெரிந்திருந்தால் சத்தியமாய் அந்த சண்டையை நான் மேலும் மூட்டிவிட்டிருப்பேன். இப்போது என் கண்முன்னே இத்தனைநாள் கண்ட கனவு பளிக்கப்போவதை நினைத்து பட்டாம்பூச்சிகள் பறந்தன. சீக்கிரமாக சாப்பிட்டுவிட்டு புத்தகம், பாயெல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு தமிழாசிரியர் வீட்டுக்குப்போனேன்.
“அத்த..அத்த” என்று உட்புறம் தாளிட்டிருந்த வெளிபுறகதவினை திறந்து உள்நுழைந்தேன். ஹால் கதவினை தள்ளி முன்னேற கூச்சமாக இருந்த்து. காலிங்பெல்லை அழுத்தினேன். வண்ணமதி கதவினை திறந்து வந்தாள். எப்போது போலில்லாமல் சேலையை எடுத்து தோளோடு அணைத்திருந்தாள். “என்ன ஜெகன் நீ வந்திருக்க, அம்மா எங்கே” என்றாள். என் பின்னே நின்றிருக்கின்றாளா என்று பார்த்தாள். பாயோடு புத்தகமும் கொண்டுவந்திருப்பதை பார்த்து அவளுக்கு புரிந்திருக்க வேண்டும். அதற்குள் நான் “இல்ல அத்த அம்மா வரமாட்டேன்னு…” என்று இழுத்தேன். “சரி சரி.. உன்னையாவது விட்டாரே. இல்லையென்றால் நான் தனியாகதான் இருக்கவேண்டும். அதை நினைத்தாலே..” வண்ணமதி ஏதோ புலம்பியபடி உள்ளே சென்றாள். நான் வாசல்கதவினை சாத்திவிட்டு, முன் வராண்டாவில் பாயை போட்டேன். “டேய் டேய் என்னடா வராண்டாவுலையா படுக்கபோற. அடிக்கிற குளிருல, நாளைக்கே சளி பிடிச்சுக்கும். அப்புறம் நாளைக்கு ராத்தி எப்படி மறுபடியும் இங்க வந்து படுப்ப. உள்ள ஹால்ல படுத்துக்கல்லாம் வா” என்று சொல்லிய அவள் உதடுகளில் படுத்துக்கலாம் வா என்பதே மீண்டும் மீண்டும் என் காதுகளில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்த்து. இதோ வந்துட்டேன் என்று அவள் பின்னே வேகமாக பாயை மடித்துக்கொண்டு ஓடினேன். வெளியில் மஞ்சள் நிற குண்டுபல்பில் அவளின் உருவம் சற்று மங்களாக தெரிந்த்து. உள்ளே ஹாலுக்கு வந்த்தும் சி.எப்.எல் பல்ப் அவளுடைய அங்கங்களை அப்படியே காண்மித்து கொடுத்த்து. கருஊதா மெல்லிய புடவை உடுத்தியிருந்தாள்.
அட நான் காண்பது உண்மையா. அவள்.. அவள் ஜாக்கெட் எதுவுமே போடவில்லையா. அதனால்தான் சேலையை சுற்றிக்கொண்டு வந்துநின்றாளா. “அத்த இங்க பாய்போட்ட்டுமா என்று கேட்டேன்” அவளை பார்த்தபடியே. “இங்க பாயெல்லாம் வேணாண்டா. சோபால உட்காந்து டீவியை போட்டு பார்த்திக்கிட்டு இரு. நான் பெட்எடுத்துக்கிட்டு வாரேன்.” “இல்ல வேண்டாம் அத்த. நான் பாயிலையே படுத்துக்குவேன்.” “டேய் சொல்லறத கேளுடா. காரணமில்லாமலா சொல்லுவேன் என்று பொடிவைத்தாள்,.”படுக்கை அறைக்குள் சென்று மென்மையான பெட்டை எடுத்துவந்தாள். நான் அதற்குள் டிவியில் சேனலை மாற்றி மாற்றி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். பாட்டு சேனல் ஏதாவது வைக்கலாம் அப்போதுதான் ஏதாவது மூட்வரும் என்று லோக்கல் சேனல் ஒன்றினை வைத்தேன். உள்ளுக்கார தலையனை இருக்கும் எடுத்தாந்து போடு,. உனக்கு பால் எடுத்துக்கிட்டுவாரேன் என்று சமையல் அறைக்கு சென்றாள்.
நான் ரிமோட்டை சோபாவில் வைத்துவிட்டு ஒரு தலையனை எடுத்துவந்தேன். இதில்தானே அவள் முலையெல்லாம் வைத்து உறங்கிருப்பாள் என்று வந்தபோது. “ஜெகனு, ஒரு தலையனையில எப்படி ரெண்டு பேரு தூங்கிறது.. போய் இன்னும் இரண்டு தலையனையை எடுத்துட்டு வா. எனக்கு காலுக்கு வைச்சு தூங்கினாதான் தூக்கம் வரும்.” என்று சுடசுட பாலோடு வந்தாள். ஒரு கையில் பிளாக்கும், மறுகையில் டம்ளரும் வைத்திருக்க. ஹால் பேனின் காற்றாள் அவள் உடலில் சுற்றியிருந்த சேலை மெதுவாக விலகியது. மெல்ல மெல்ல அது சரிய தொடங்க கையில் வைத்திருப்பதை எங்கு வைத்து சேலையை சரிசெய்வது என்று அவள் தயங்கி நிற்கையில் நான் வந்தேன். சேலையும் மொத்தமாக ஒரு ஓரம் சரிந்தது.
நேற்றுவரை கொஞ்சூண்டு தரிணம் காண்மித்திருந்த வண்ணமதியின் முலைகள் வெள்ளை பஞ்சில் நாவல் பழம் வைத்துபோல முலைக்காம்போடு தரினத்தினை தந்தன. இத்தனை நாளையாய் ஏங்கியிருந்த கண்கள் அவள் முலையை கண்சிமிட்டாமல் பார்த்திக்கொண்டிருந்தன. என்ன செய்வது என்று திகைத்து நின்ற அவள். என் பார்வையில் இருக்கும் வெறியை உணர்ந்து சிலையாக நின்றாள். நானும் அவளை பார்த்தபடியே இருந்தேன். சட்டென உணர்வு வந்தவனாய். ஓடி சென்று அவள் கையில் இருக்கும் பிளாஸ்கையும், டம்ளரையும்வாங்கினேன். அவளும் கள்ளசிரிப்பு சிரித்தபடி ஷாரிடா என்று காதருகே சொல்லிவிட்டு வாசல்கதவு பக்கம் சென்றாள். என் சுன்னி என் ஜட்டி பேன்டை கிழித்துக் கொண்டு முட்டிநின்றான். பாத்ரூமுக்குள் சென்று கைமுட்டி அடித்தால்தான் அவனை இனி அடக்கமுடியும் என்று அவசரமாய் ஓடினேன். பாத்திரூம் பூட்டுபோட்டிருந்த்து. என்னடா இது சோதனை என்று மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்தேன்.
வாசல்கதவினை பூட்டு போட்டு பூட்டிவிட்டு ஹால் கதவினையும் உட்புறம் தாளிட்டாள் வண்ணமதி. “அத்த.. அத்த.. பாத்ரூம் பூட்டியிருக்கு” என்றேன் மெதுவாக. என் சுன்னியின் விரப்பினை பார்த்தும் கண்டுகொண்டவலாய். “ஜெகன் இனி மூடி மறைக்க ஒன்றுமில்லை. நார்மலாக இரு. என்று சொல்லி என் அருகே வந்தாள். இதுக்கு முன்னாடி உன்னை உசுப்பேத்த முலை தரினம் காமிச்சிருக்கேன்டா. ஆனா இன்னைக்கு மொத்த்த்தையும் பார்த்துட்ட என்று மெதுவாக சொன்னாள்.” அத்த.. அது.. வந்து..” எனக்கு தெரியும் இப்ப உன் நிலை என்னான்னு என்று பேண்டோடு சுன்னியை இருக பிடித்தாள். அப்படியே எனக்கு விக்கித்து நின்றது. மெல்ல அவள் கையின் இருக்கம் சுன்னியை பிழிந்து எடுத்த்து. “விட்டாக்க.. பேண்டை கிழிச்சிடும் பேலிருக்கே.
மாமாவோட லுங்கி பேட்ரூமுல இருக்கு அத கட்டிகோ. இதை அவுரு. என்று பேண்டில் கைவைத்தாள். மிகவும் டைட்டாக இருந்த்தால் அவளால் முடியவில்லை. “ஜெகனு நடிச்சதெல்லாம் போதும் எல்லாமே நானே பண்ணனுமா. அவுடா பேண்டை என்றாள். ஏதோ மந்திரத்திற்கு கட்டுப்பட்டதுபோல பேண்டினை கலட்டி எறிந்தேன். சேலை முந்தானையை அவள் தள்ளவிட்டு மீண்டும் முலை தரினம்காட்டினாள், அப்படியே சோபாவில் அரை நிர்வாணமாக அமர்ந்வள். என் ஜட்டியில் கையைவைத்து கீழே இழுத்தாள். திமிரிக்கொண்டிருந்த என் சுன்னி கம்பீரமாக அக்னி டிஎம்டி கம்பி போல செங்குத்தாக நின்றது.
கருப்பாய் இருந்த மேல் தோலை மெல்ல கீழே தள்ளி மீண்டும் மேலே தள்ளினாள், நான் அணிந்திருந்த சட்டையையும் கழற்றி கீழே போட்டேன். அவளை ஊம்புடீ என்றேன். ஜெகனா இது என்று என்னைபார்த்தாள். பேசவாயெடுத்தவளை. ஊம்புடீ தேவுடியா முண்டை என்று அவள் தலைமயிரை பற்றி என் சுன்னியின் முன் அவள் வாயை கொண்டுவந்தேன். முன்னும் பின்னும் அவள் தலையை கொண்டுவந்தேன். பரமசுகமாக இருந்த்து. இப்போது அவளே ஊம்ப தொடங்கினாள், ஒரு கையை எடுத்து என் குண்டியை தடவினாள்.நான் கைகளை அவளுடைய முலைகளிடம் கொண்டு சென்றேன். மெல்ல உச்சகட்டம் வருவது தெரிந்த்து. உடனே அது நிகழ கூடாதென அவளை அப்பயே கிழேயிருந்த பெட்டில் தள்ளிவிட்டேன். வாயிலிருந்து என் சுன்னியை எடுத்துவிட்டு அவள் கோனல் மானாலாக பெட்டில் சரிந்தாள். அவளின் அருகே அப்பயே நான் படுத்தேன். முலைகளை மெல்ல கிள்ளினேன். துடித்தாள், மாறி மாறி முலைகளை நாக்கால் வருடினேன். அப்படியே வட்டமிட்டேன். அவள் கைகள் புண்டையை நோக்கி நீண்டன.
அவளின் உதடுகளை கவ்வியபடி என் நாக்கினை அவள் வாய்க்குள் செலுத்தினேன். மெல்ல உதடுகளை கடித்தேன். மெல்லிய சத்த்த்தோடு கதறினாள். அவளுக்கு வலி உண்டானது. என் நாக்கினையே சுன்னி சப்புவதுபோல ச்ப்பினாள். நான் நிர்வாணமாக இருந்தேன் என்பதால், அவளையும் நிர்வாணமாக மாற்ற அவளின் பாவாடையில் கைவைத்தேன். இடையே இருந்த சேலையை ஓரம்கட்டினேன். பேண்டிஸ் போடாத அவளின் வெளிர்நிற புண்டை பிளவை பாவடையை தூக்கி வெளிச்சத்தில் பார்த்தேன். அதர்குள் அவள் பாவாடை நாடாவை கலட்டினாள். நான் அவள் இடுப்பினை பிடித்து தூக்க,. பாவடையை கழுத்துவழியாக எடுத்தாள், இருவரும் நிர்வாணமாக பெட்டில் கட்டிப்புரண்டோம். நெற்றிப் பொட்டிலிருநது முத்தம் கொடுத்துக்கொண்டே வந்தேன். கையால் மாரை நல்லா கசக்கினேன். வலியில் அவள்” அ.. ஆ.. மெதுவா. ஜெக.. என்று புலம்பினாள். என் முத்தம் அவள் புண்டைக்கு வரும் போது அவள் கையை என் தலையில் வைத்து அழுத்தினாள். வாய்போடுவது அத்தைக்கு பிடிக்கும் போலிருக்கே. இனி நம் வேலையை காட்டிவிட வேண்டியதுதான் என்று புண்டை இதழை பிரித்து நாவை உள்ளே விட்டு துளாவினேன்.
நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.