வாங்க மாலதி ஆண்டி இப்ப பிடிச்சு நல்லா ஊம்புங்க ஆ….ஆ….ம்ம்ம்ம்

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.

tamil aunty kamakathaikal,Anni Tamil kamakathaikal, amma magan kamakathaikal, teacher kamakathaikal,tamil kamakathaikal

ஆமாம். உனக்கு இருக்குற மாதிரி கொய்யாக்கா சைஸ்ல இருந்துச்சுன்னா கண்ணுல பட்டுருக்காது. அது இளநீ சைசுக்கு இருக்குறப்போ எப்படி கண்ணுல படாம போகும்?”

“கருமம். அடுத்தவன் பொண்டாட்டி மார வர்ணிக்கிறதுக்கு உங்களுக்கு நா கூசலை. உங்களயெல்லாம் திருத்தவே முடியாது. எப்படியோ கேட்டு ஒழிங்க”

“சரி.சரி. சித்தி பையன் கல்யாணத்துக்கு போற. கல்யாணம் முடிஞ்சு உடனே வரணும்னு அவசியம் இல்லை. அப்படியே உங்கம்மா வீட்டுக்கு போயி ஒருவாரம் ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு வா. இங்கதான் வேலை வேலைன்னு கொஞ்ச நேரம் கூட உனக்கு ரெஸ்டே இல்லை”

“ஆஹா. என் புருஷனுக்கு பொண்டாட்டி மேல என்ன கரிசனம்? எதுக்கு? நான் அங்கிட்டு போயிட்டா, நீங்க இந்த பக்கம் உங்க ஃபிரண்ட்சோட சேந்துக்கிட்டு, குடிச்சு கும்மாளம் போடவா? ரொம்ப சந்தோஷப்படாதீங்க. ரெண்டே நாளுதான். நாளை மறுநா காலையில வந்துருவேன். பொண்டாட்டி எப்படா கெளம்புவான்னு இருக்குறது”

என் மனைவி என்னை திட்டிக்கொண்டே கிளம்பி சென்றாள். அவள் என் கண்ணில் இருந்து மறைந்ததும், எனக்கு கொஞ்சம் நிம்மதியாக இருந்தது. என் மனைவி மீனாட்சிக்கு எப்போதும் என் மேல் சந்தேகம். எனக்கு கொஞ்சம் சபல புத்திதான். அதற்காக அவள் செய்வது எல்லாம் ரொம்ப ஓவர். எந்த நேரமும் என்னை கண்காணித்துக் கொண்டே இருப்பாள். மீனாட்சிக்கு நான் அடுத்த பெண்களை நோட்டம் விடுவது பிடிக்காது. எனக்கோ அதுதான் அலாதி பிரியம். அதுவும் பருத்த முலைகள் கொண்ட பெண்கள் என்றால் போதும். என் மனைவி அருகில் இருப்பதையே மறந்து, வாயை பிளந்து அவர்களின் முலைகளை பார்த்துவிட்டு, என் மனைவியிடம் தலையில் குட்டு வாங்குவேன்.

என் மனைவி என்னை சந்தேகப் படுவதால் எனக்கு அவளை பிடிக்காது என்று இல்லை. எனக்கு அவளை பிடிக்கும். லட்சணமாக இருப்பாள். நான் ஓலுக்கு அழைத்து இதுவரை ஒரு நாள் கூட வராமல் இருந்ததோ, முகம் சுளித்ததோ இல்லை. என் காமப்பசிக்கு நன்றாகவே தீனி போடுவாள்.

என்ன அவளிடம் எனக்கு பிடிக்காதது அவளோட முலைகள்தான். டென்னிஸ் பந்து சைஸுதான் இருக்கும். எனக்கு கால்பந்து சைஸுக்கு இருந்தால்தான் பிடிக்கும். எனக்கு பெரிய முலைகள் இருக்கும் பெண்களை ரொம்ப பிடிக்கும். எனக்கு மனைவியாக வரப்போறவளுக்கு முலை மட்டும் நன்கு பெரிதாக இருக்கவேண்டும் என்பதில் உறுதியாய் இருந்தேன். மீனாட்சியை பெண் பார்க்க சென்றபோது, முதலில் என் பார்வை அவள் முலைகளுக்குதான் சென்றது. அதன் பிறகுதான் அவள் முகத்தையே பார்த்தேன்.

அவளுடைய குட்டி முலைகள் எனக்கு கொஞ்சம் உறுத்தினாலும், கவர்ச்சியான முகம் என்னை மயக்கியது. அவளை கட்டிக் கொள்ள சம்மதித்தேன். கல்யாணத்துக்கு பிறகு நன்றாக உருட்டிக் கொடுத்தால் பெரிதாகிவிடப் போகிறது என்று சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டேன். இப்போது எங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருடத்துக்கு மேலாகிறது. மீனாட்சியின் முலைகளை கசக்கி கசக்கி விட்டு என் கை வலித்ததுதான் மிச்சம். அவளுடைய முலைகள் அன்று பார்த்து போலவே இன்றும் இருக்கின்றன. எனக்கு அவள் முலைகள் பெரிதாகும் என்ற நம்பிக்கை போய் விட்டது. என் ஆசையாய் அடக்க முடியாமல் கண்ணில் படும் பெருமுலைகளை எல்லாம் வெறிக்க ஆரம்பித்தேன்.அப்படிதான் ஒரு நாள் மாலதியின் முலைகளை பார்க்க நேர்ந்தது.

நாங்கள் வசிப்பது இரண்டடுக்கு கொண்ட தனி வீடு. வீட்டுக்கு சொந்தக்காரர் வேறு ஊரில் இருக்கிறார். நாங்கள் கிரவுண்ட் ஃபுளோரில் வாடகைக்கு இருக்கிறோம். மாலதி குடும்பம் முதல் ஃபுளோரில். நான்கைந்து மாசம் முன்புதான் இங்கு குடிவந்தார்கள். அவர்கள் குடும்பத்தில் மாலதி, அவள் கணவன் மற்றும் அவளின் ஒரு வயது பெண் குழந்தை.

ஒரு நாள் மேலே வாட்டர் டேங்க் லீக்காவது போல சந்தேகம் வர மாடி ஏறி, மொட்டை மாடிக்கு சென்றேன். அப்போதுதான் மாலதியின் முலையை பார்த்தேன். குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஜாக்கெட்டை முழுவதும் மேலே ஏற்றி விட்டு, முழு முலையையும் வெளியே தள்ளி விட்டிருந்தாள். எனக்கு மிகவும் பிடித்த புட்பால் சைஸ். குழந்தை அதை பிடித்து சப்பிக் கொண்டு இருந்தது.

ஒரு ரெண்டு வினாடி கூட இருக்காது. என்னை பார்த்தும் சுதாரித்துக் கொண்டவள், பட்டென்று மாராப்பை எடுத்து முலையை மறைத்துக் கொண்டாள். ஆனால் ரெண்டு வினாடி பார்த்த காட்சியே, படம் எடுத்தது போல் என் மனசுக்குள் ஆணியடித்து உட்கார்ந்து கொண்டது. மாலதிக்கு அந்த சைஸில் முலை இருக்கும் என்று நான் நினைத்து பார்த்தது கூட கிடையாது. அதுவரை நான் அவளை பார்க்க நேர்ந்த போதெல்லாம் அவள் புடவையை நன்கு இறுக்கி சுற்றியிருப்பாள். அதனால் அவள் முலையின் சைஸை பற்றி என்னால் கணிக்க முடியாமல் இருந்தது. ஆனால் கண்ணுக்கு முன்னால், அவள் உண்மையான சைஸை பார்த்தும், எனக்கு அவள் மேல் ஒரு மயக்கம் வந்தது. அவள் போகும்போது வரும்போதெல்லாம் அவள் முலைகளை வெறிப்பேன். மீனாட்சிக்கும் இது போல் முலை இருந்தால், நல்லா இருக்குமே என்று ஏங்குவேன்.

என் மனைவி சென்றதும் நான் ஒரு புத்தகத்தை எடுத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்தேன். ரொம்ப நேரம் புத்தகத்தில் மூழ்கிப் போனேன். மதியம் ரெண்டு மணி ஆனதும், நண்பனை பார்த்து விட்டு வரலாம் என்று கிளம்பினேன். உடை மாற்றிக் கொண்டு இருக்கும்போது காலிங் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. நான் முன்னறைக்கு வந்து கதவை திறந்தேன். வெளியே பெருமுலைக்காரி மாலதி நின்று கொண்டு இருந்தாள்.

“ம். வாங்க” என்றேன்.

“மீனா அக்கா இல்லையா?”

“அவ ஊருக்கு போயிருக்கா. நீங்க ப்ளவுஸ் தருவீங்க, வாங்கி வையுங்கன்னு சொன்னா. கொண்டு வந்துருக்கீங்களா?”

“இல்லை. நான் அதுக்கு வரலை” அப்புறம்?”

அவள் திணறினாள். எனக்கு அவளை பார்க்க ஏதோ வித்தியாசமாக தெரிந்தது. அவள் முகமெல்லாம் முத்து முத்தாய் வேர்த்து இருந்தது. லேசாக அவளுக்கு மூச்சிரைப்பது போல தோன்றியது. எதுவோ அவஸ்தையில் இருப்பவள் போல தெரிந்தாள்.

“ஒண்ணும் இல்லைங்க. சும்மாதான் அக்காவ பாக்கலாம்னு வந்தேன்”

சொல்லிவிட்டு அவள் திரும்பி நடந்து மாடிப்படியேற ஆரம்பித்தாள்.

எனக்கு அவள் சென்ற பிறகும் மனதுக்குள் ஏதோ ஒரு நெருடல். என்னவோ கேட்க வந்தாள். கேட்காமலேயே சென்றுவிட்டாளே. ஏதாவது உதவி கேட்க வந்திருப்பாளோ? என்னை பார்த்தும் கேட்காமல் மறைத்து விட்டாளோ? எனக்கு குழப்பமாய் இருந்தது. சிறிது நேரம் யோசித்துவிட்டு, பின் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய், மாடிப்படி ஏறினேன். காலிங் பெல்லை அடித்தேன். மாலதி வந்து கதவை திறந்தாள். என்னை பார்த்ததும் உள்ளே சென்று, ப்ளவுசை எடுத்து வந்தாள். நான் அதை வாங்கிக் கொண்டு,

“ஏதாவது பிரச்னைங்களா?” என்றேன்.

“இல்லையே”

“இல்லை, நீங்க ஏதோ கேட்க வந்த மாதிரி இருந்தது. அப்புறம் திரும்ப வந்துட்டீங்க. ஏதாவது ஹெல்ப் வேணும்னா, தயங்காம சொல்லுங்க. நான் பண்ணுறேன்”

“இல்லைங்க. அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லை”

பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே அவள் பல்லை கடித்து ஏதோ வலியை அடக்கிக் கொள்பவள் போல் செய்தாள்.

“உங்களுக்கு உடம்பு எதுவும் சரியில்லையா? டல்லா இருக்கீங்க?”

“அதெல்லாம் இல்லைங்க. நான் நல்லாத்தான் இருக்கேன்”

நான் சற்று யோசித்தேன். அப்புறம்,

“சரிங்க. நான் கெளம்புறேன். ஏதாவது ஹெல்ப் வேணும்னா கூப்பிடுங்க”

என்றுவிட்டு நான் திரும்பி படியிறங்க ஆரம்பித்தேன். பாதிதூரம் இறங்கிக் கொண்டு இருக்கும்போதே, “என்னங்க” என்று பின்னால் இருந்து மாலதி கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டது. நான் திரும்பி பார்த்தேன்.

“கொஞ்சம் இங்க வர்றீங்களா?” என்றாள்.

நான் மீண்டும் படியேறி மேலே போக,

“வீட்டுக்குள்ள வாங்க” என்றாள்.

நான் வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் கதவை சாத்திக் கொண்டாள். எனக்கு எதுவும் புரியவில்லை.

“என்னங்க, என்ன ஆச்சு” என்றேன்.

“எனக்கு நீங்க ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும். பண்ணுவீங்களா?”

“என்னங்க, அதைத்தான இவ்வளவு நேரம் கேட்டுக்கிட்டு இருந்தேன். சொல்லுங்க”

அவள் தயங்கினாள். “அது.. அது வந்து..” என்று சொல்ல முடியாமல் திணறினாள். அவஸ்தையில் நெளிந்தாள். அப்புறம் தயங்கி தயங்கி சொன்னாள்,

“எ..எ..எனக்கு பா..பா..பால் கட்டிக்கிச்சு. அதை எடுத்து விடுறதுக்கு கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா?”

எனக்கு நான் காண்பது கனவா இல்லை நனவா என்று நம்ப முடியவில்லை. இப்படி ஒரு அதிர்ஷ்டமா எனக்கு?

“என்னங்க, என்ன சொல்றீங்க நீங்க? எனக்கு எதுவும் புரியலை” நான் புரியாதது போல் கேட்டேன். குழந்தைக்கு ரெண்டு நாளா உடம்பு சரியில்லை. சரியாவே பால் குடிக்கலை. அதனால எனக்கு மார்ல பால் கட்டிக்கிச்சு. ஒரே வலி. யாராவது வாயை வச்சு உறிஞ்சி எடுத்தாதான் சரியாகும். அதான் அக்காவை பாக்கலாம்னு வந்தேன். அவங்க இல்லை. என்னால வலியை தாங்க முடியலைங்க. நீங்க கொஞ்சம் வாயை வச்சு உறிஞ்சி, பாலை வெளிய எடுக்குறீங்களா?”

இன்று எனக்கு அதிர்ஷ்டமான நாளேதான். அவள் முலையை பார்த்ததில் இருந்து எப்படி ஏங்கினேன். அதை தொட்டு பார்க்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்காதா என்று ஏங்கினேன். இன்று அதை சப்பி சுவைக்க ஒரு அருமையான வாய்ப்பு. நான் அவள் குழந்தைக்கு நன்றி சொன்னேன். அது சரியாக சப்பாமல் விட்டதால்தானே, எனக்கு இப்போது சப்ப வாய்ப்பு கிடைத்தது.

“எனக்கு ஏதும் ப்ராப்ளம் இல்லைங்க. உங்களுக்கு நான் உங்க மார்ல வாய் வச்சு உறிஞ்சுறது எதும் அப்ஜக்ஷன் இல்லையே?”

“இல்லைங்க. முதல்ல எனக்கும் எப்படி கேட்குறதுன்னு தயக்கமா இருந்துச்சு. ஹாஸ்பிடல் போகலாம்னுதான் நெனச்சேன். ஆனா ஹாஸ்பிடல் போற வரை என்னால வலியை தாங்க முடியும்னு தோணலை. அது இல்லாம, குழந்தைய வேற தூக்கிட்டு அலையணும். அதான் ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லைன்னு, உங்களை கூப்பிட்டேன்”

நான் அவள் குழந்தைக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நன்றி கூறினேன்.

“சரிங்க. நான் ரெடி. சீக்கிரம் ஜாக்கெட்டை கழட்டுங்க. பாவம் ரொம்ப நேரமா நீங்க வலியில துடிக்கிறீங்க”

மாலதி புடவை தலைப்பை சரிய விட்டாள். அப்பா !!! நான் வாய் பிளந்தேன். முலையா அது? மாலதி சாதாரண உடற்கட்டு கொண்டவள்தான். ஆனால் அவள் முலைகள் அவள் உடலமைப்பிற்கு சம்பந்தம் இல்லாமல், கன்னாபின்னா என்று வளர்ந்து இருந்தது. நெஞ்சுக்கு கீழே ரெண்டு இளநீ காய்த்து தொங்குவது போல இருந்தது. ஜாக்கெட்டுக்குள் அடங்காமல் திமிறிக் கொண்டு முறைத்தது. வழியில் துடித்துக் கொண்டு இருந்த மாலதி, ஜாக்கெட் ஊக்குகளை கழற்ற மிகவும் சிரமப்பட்டாள்.

“இருங்க. இருங்க. நான் ஹெல்ப் பண்ணுறேன்”

என்றவாறு நான் அவள் முலைகளில் கை வைத்தேன். அவள் கையை எடுத்துக் கொள்ள, நான் அவள் முலைகளை தடவிக் கொண்டே, ஒவ்வொரு ஊக்காக கழற்றினேன். அவள் உள்ளே ப்ரா எதுவும் அணிந்து இருக்கவில்லை. கடைசி ஊக்கை அவிழ்த்துதான் தாமதம், விட்டால் போதும் என்று இரண்டு முலைகளும் தொம்மென்று வெளியே வந்து விழுந்தன. உண்மையை சொல்லுகிறேன். அவள் முலை அழகை பார்க்க ஆயிரம் கண்கள் வேண்டும். அப்படி ஒரு கொள்ளை அழகாய் இருந்தன அவள் கொழுத்த கனிகள்.

நான் மாலதியின் பின்பக்கமாக சென்றேன். அவள் இடுப்பை பற்றி இழுத்து, என்னோடு ஒட்டிக் கொண்டேன். அவள் குண்டி சதைகள் என் ஆண்மையோடு உரசின. நான் என் இரண்டு கைகளையும் அவள் இடுப்பை சுற்றி முன்னால் செலுத்தி அவள் பாற்குடங்களை பற்றினேன். மெல்ல பிசைந்தேன். பால் வரவில்லை.

“என்னங்க பாலையே காணோம்?” என்றேன்.

“நல்லா அழுத்தி பிசஞ்சு விடுங்க. அப்பத்தான் வரும்”

நான் என் கைகளை அகல விரித்து அவள் முலைகளை கப்பென்று பிடித்தேன். அவளுடைய பாதி முலைகள்தான் என் கைகளுக்குள் சிக்கியது. நான் அவளின் முலைக்காம்புகள் என் விரல்களுக்கு நடுவில் இருக்குமாறு பார்த்துக் கொண்டேன். அப்படியே பஸ் டிரைவர் ஹார்ன் அடிப்பது போல, அவள் முலைகளை அழுத்தி பிசைந்தேன். இப்போது அவள் முலைகளில் இருந்து பால் சொட்டு சொட்டாய், இங்க் பில்லரில் இருந்து இங்க் விழுவது போல் வெளிவந்தது. மாலதியின் முலைக் காம்புகள் வழியாக வடிந்த வெண்ணிற துளிகள், என் விரல்களில் பட்டு, தரையில் விழுந்து சிதறின.

“என்னங்க. சொட்டு சொட்டாதான் வருது. அவ்வளவுதானா?”

“இல்லைங்க. உள்ள எக்கச்சக்க பால் இருக்கு. மூணு நாலா ஊறுன பால் எல்லாம் உள்ளதான் இருக்கு. வாயை வச்சு உறிஞ்சினாதான் வரும் போல இருக்கு. அதான் நான் உங்களை கூப்பிட்டேன். கையை வச்சு கசக்கினா வர்ற மாதிரி இருந்தா, நானே வெளிய எடுத்துருப்பேன்”

“அப்படியா? சரி. அப்ப வாங்க. நான் வாயை வச்சு உறிஞ்சுறேன்”

மாலதி நகர்ந்து என் பக்கமாய் திரும்பிக் கொண்டாள். நான் அவளுடைய வலது கையை தூக்கி என் இடது தோளில் போட்டுக் கொண்டேன். குனிந்து அவள் வலது முலையை பிடித்தேன். என் வாயை அகலமாக திறந்து, வாய்க்குள் தள்ளிக் கொண்டேன். அவளுடைய பருத்த நெஞ்சு பழத்தில் பாதியைத்தான் என் வாய்க்குள் அடக்க முடிந்தது. நான் வாயை அசைத்து அவள் முலையை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். உறிஞ்ச உறிஞ்ச பால் கசிந்து சொட்டு சொட்டாய் என் நாக்கில் விழுந்ததை, என்னால் உணர முடிந்தது. முலைப்பால் மிகவும் திக்காக இருந்தது. பிசு பிசு வென்று நாக்கில் ஒட்டிக் கொண்டது போல இருந்தது. இனிப்பாய் இல்லாவிட்டாலும் ஒருவித தித்திப்பு இருந்ததாக எனக்கு பட்டது. மாலதியின் முலையில் இருந்து வடித்த பால் துளிகள் சொட்டு சொட்டாக என் நாக்கில் பட்டு தொண்டை வழியாக உள்ளிறங்கியது. நான் அதன் தித்திப்பை ரசித்துக்கொண்டே முலைப்பால் அருந்தினேன். மாலதிக்கு இன்னும் முலைவலி சரியாகவில்லை. என் தலைமுடியை பிடித்து இழுத்து தன் வலியை அடக்கிக் கொண்டாள். எல்லா பாலையும் உறிஞ்சினால்தான் அவள் வலி சரியாகும் என்று எனக்கு தோன்றியது. எனக்கு நின்றுகொண்டே குனிந்து, அவளிடம் பாலருந்துவது சற்று சிரமமாக இருந்தது. சிறிது நேரத்தில் கழுத்து வலிக்க ஆரம்பித்தது. நான் அவள் முலையில் இருந்து வாயை எடுத்து விட்டு கேட்டேன்.

“இப்போ பரவா இல்லையாங்க?”

“இல்லைங்க. இன்னும் எனக்கு வலி குறையலை. எல்லா பாலும் வெளிய வந்தாதான் குறையும். கொஞ்சம் ஸ்பீடா உறிஞ்சுங்க”

“நின்னுக்கிட்டே உறிஞ்சுகிறது கஷ்டமா இருக்குங்க. உட்காந்துக்கலாமா?”

“ம். சரிங்க” என்றாள்.

சொல்லிவிட்டு முன்னால் நகர முயன்றவள், காலில் சுற்றியிருந்த புடவை தடுக்க, தடுமாறி கீழே விழப்போனாள். நான் சுதாரித்து என் கைகளை முன்னால் நீட்டி, அவள் முலைகளைப் பற்றி அவளை தாங்கிப் பிடித்தேன்.

“இதை கழட்டிருங்க மாலதி. எடஞ்சலா இருக்கு”

என்றுவிட்டு நான் அவள் புடவையை உருவிப் போட்டேன். இப்போது மாலதி வெறும் பெட்டிக்கொட்டோடு நின்றாள். நான் என் இடது கையால் அவள் இடுப்பை சுற்றி பிடித்துக் கொண்டு, அவளை சோபாவை நோக்கி அழைத்து சென்றேன். சோபாவில் அமரப் போனவளை தடுத்தேன்.

“இருங்க மாலதி. நான் உட்காந்துக்கறேன். நீங்க என் மடியில உட்காந்துக்கங்க. அப்பத்தான் உறிஞ்சுறதுக்கு வசதியா இருக்கும்”

நான் சோபாவில் அமர்ந்துகொண்டு தொடையை அகட்டிக் கொண்டேன். மாலதி என் மடியில் வந்து அமர்ந்தாள். அவளுடைய மிருதுவான குண்டி சதைகள், என்னுடைய தண்டில் பட்டு அழுந்தின. எனது தண்டு லேசாக துடித்து அடங்கியது. மடியில் அமர்ந்த மாலதி லேசாக பின்பக்கமாக சாய்ந்து கொண்டாள். கைகளை பின்புறம் விட்டு சோபாவில் ஊன்றிக் கொண்டாள். நெஞ்சை சற்று நிமிர்த்தினாள். இப்போது அவளுடைய கொழுத்த முலைகள் ரெண்டும் என் முகத்துக்கு நேரே கும்மென்று புடைத்துக் கொண்டு இருந்தன. நான் வாய் வைத்து சப்புவதற்கு வசதியாக முறைத்துக் கொண்டு நின்றன.

“நல்லா நெருக்கமா உக்காருங்க மாலதி”

என்று நான் மாலதியின் இடுப்பை பிடித்து என்பக்கமாக இழுத்து, அவளை என்னோடு இறுக்கிக் கொண்டேன். மீண்டும் அவள் வலது முலையில் வாய் வைத்து பாலை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். எனது கைகள் மாலதியின் இடுப்பை லேசாக தடவிக் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தன. எனது செங்கோல் மாலதியின் புட்டத்தை தொட்டு பார்க்கும் ஆசையில் எம்பி எம்பி குதித்துக் கொண்டு இருந்தது. முலையில் இருந்து பால் இன்னும் சொட்டு சொட்டாகத்தான் சுரந்து கொண்டு இருந்தது.

“பால் இன்னமும் கொஞ்சமாதான் வருது மாலதி”

“கொஞ்சம் இருங்க”

என்றுவிட்டு மாலதி பின்னால் ஊன்றியிருந்த கையை எடுத்தாள். தன் வலது முலையை இருகைகளாலும் பிடித்துக் கொண்டாள்.

“நான் பிதுக்கி விடுறேன். நீங்க உறிஞ்சுங்க” என்றாள்.

தன் முலைகளை இரண்டு புறமும் அழுத்தி கசக்கினாள். நான் சரியாக என் வாயை, அவள் முலைகாம்பை சுற்றி என் உதடுகள் இருக்குமாறு வைத்துக் கொண்டேன். இப்போது மாலதி அவள் முலையை பிதுக்க பிதுக்க, முலைக்காம்பில் இருந்து “சர் சர்” என்று பால் பீய்ச்சியடிக்க ஆரம்பித்தது. நான் சப்புக்கொட்டி மாலதியின் முலைப்பாலை குடிக்க ஆரம்பித்தேன். மாலதி தன் முலையை ஒவ்வொரு தடவை பிதுக்கும்போதும் “ஹா ஹா” என்று சத்தம் எழுப்பிக் கொண்டே பிதுக்கினாள். அது அவள் முலைவலி குறைவதால் வந்த சுகமுனகலா அல்லது அவள் முலையை ஒரு ஆண் சப்புவதால் வந்த காமமுனகலா என்று எனக்கு புரியவில்லை.

மாலதி தன் முலையை துணி பிழிவது போல் கசக்கி பிழிந்தாள். அவளுடைய கருத்த முலைக்காம்பில் இருந்து விர்ரென்று கிளம்பிய வெண்ணிற பால் சிதறல்கள், நேராக சென்று என் தொண்டைக்குழியில் விழுந்தது. மாலதியின் முலைப்பால் மிதமான சூட்டோடு, அருந்துவதற்கு ஆனந்தமாய் இருந்தது. எல்லா ஆண்களும் குடிக்க விரும்பும், கவர்ச்சியான பாத்திரத்தில் இருக்கும் கெட்டிப்பால் அது. இப்போது மாலதியின் முலையில் இருந்து சீராக பால் வர ஆரம்பித்தது. நான் சப்புவதற்கு அவசியம் இல்லாமல், கசக்கினாலே சர்ரென்று பீச்சியடிக்க ஆரம்பித்தது. நான் என் வாயை அசைக்காமல் ஆவென்று அவள் முலைக்கு எதிரே பிளந்து கொள்ள, மாலதியே தன் முலையை கசக்கி, பாலை என் வாய்க்குள் பீச்சினாள். அவள் முலையில் இருந்து பால் வந்த வேகத்திற்கு என்னால் ஈடு கொடுக்க முடியவில்லை. முலைப்பால் அவ்வப்போது என் வாயை நிரைத்து கீழே வழிந்தது. நான் முடிந்த வரை வேகமாக குடித்தேன்.

மாலதியின் வலது முலையை காலி செய்வதற்கு எனக்கு பதினைந்து நிமிடம் பிடித்தது. அவளுக்கு பருத்த முலை அல்லவா? பாலின் அளவும் அதிகமாக இருந்தது. பால் வெளியேற வெளியேற மாலதியின் முலை இளக்கம் கொடுத்தது. சப்ப ஆரம்பிக்கு முன், கல் போல் இருந்த முலைக்காய், இப்போது மிருதுவாய் முலைப்பழமாய் மாறி இருந்தது. லேசாக தளர்ந்து சரிந்து கொண்டது போல எனக்கு தோன்றியது.

“இந்த பக்கம் போதுங்க. பால் ஃபுல்லா வெளிய வந்துருச்சுன்னு நெனைக்கிறேன். இப்போ அடுத்ததை உறிஞ்சுங்க”

“வலி குறஞ்சுருக்கா, மாலதி?”

“ஆமாங்க. வலது பக்கம் இப்போ சுத்தமா வலியே இல்லை. இடது பக்கம்தான் இன்னும் வலிக்குது”

“இருங்க. அதையும் சரி பண்ணிருவோம்”

மாலதி வலது முலையை பிழிந்து பால் பீச்சியது போலவே, இடது முலையிலும் செய்ய முயன்றாள். ஆனால் அது அவ்வளவு எளிதாக இல்லை. நாங்கள் உட்கார்ந்திருந்த பொசிஷன் அப்படி.

“விடுங்க மாலதி. நானே கசக்கி குடிச்சுக்குறேன். நீங்க மட்டும் கொஞ்சம் நெருக்கமா வாங்க”

என்று அவள் இடுப்பில் கை போட்டு என் மார்போடு இறுக்கிக் கொண்டேன். மாலதி தன் வலது கையை சோபாவில் ஊன்றி, இடது கையை என் வலது தோள் மேல் போட்டுக் கொள்ள, இப்போது அவள் இடது முலை அம்சமாய் என் வாயில் வந்து உட்கார்ந்தது. நான் அந்த முலையை இரண்டு கையாளும் சங்கு ஊதுவது போல பிடித்துக் கொண்டேன். உதடுகளால் முலைக்காம்பை கவ்வி உறிய ஆரம்பித்தேன்.

என் கைகள் மாலதியின் முலைப்பழத்தை கசக்கி பிழிய, அதில் இருந்து வடிந்த பால்ச்சாறை என் நாக்கு சப்புக் கொட்டி சாப்பிட்டது. மாலதி என் தலை முடிக்குள் விரல் கோர்த்து, தன் முலையை என் முகத்தில் வைத்து அழுத்தினாள். பஞ்சுத் தலையணை போல் இருந்த மாலதியின் முலையில் நான் பால் அமுதம் பருகிக் கொண்டு இருந்தேன். அவ்வப்போது வாயை வெளியே எடுத்து, அவள் முலையில் அங்கும் இங்கும் சிதறி இருந்த பால் துளிகளை, நாக்கால் நக்கி சுத்தம் செய்தேன்.

என் கரங்கள் பிசைந்து செய்த தொல்லையை தாங்க முடியாமல், அவள் முலை மிக வேகமாய் பாலை வெளியேற்றியது. வெளிவந்த பாலில் ஒரு துளியை கூட விரயம் செய்ய எனக்கு விருப்பமில்லை. அவ்வளவையும் அப்படியே சாப்பிட்டேன். சிறிது நேரத்தில் மாலதியின் முலைப்பாலால் என் வயிறு ரொம்பியது. இன்று மதிய உணவு தேவையில்லை என்று முடிவு செய்தேன். இந்த முலையும் பாலை முழுவதும் வெளிப்படுத்த கால் மணி நேரம் எடுத்துக் கொண்டது. இரண்டு முலைகளிலும் சேர்த்து ஒரு லிட்டருக்கு மேல் பால் தேங்கியிருந்தது. அவ்வளவு பாலும் என் வயிற்றுக்குள். கெட்டியான, சூடான, சுவையான, ஆரோக்கியமான முலைப்பால்.

மாலதியின் இரண்டு முலைகளும் இப்போது முழுவதுமாக பாலை வெளியேற்றி தளர்ந்து போய் இருந்தன. பாலை வெளியேற்றிவிட்ட சந்தோஷத்தில் சோர்ந்து போய் சரிந்து கொண்டன. இடது முலையில் இருந்து பால் வரத்து சுத்தமாக நின்று போனது. மாலதியின் முலைப்பாத்திரத்தில் இருந்த கடைசித்துளி பாலையும், என் நாக்கு பூனை நக்கி குடித்து விட்டது. எனக்கு இன்னும் மாலதியின் முலை மேல் ஆசை தீரவில்லை. பால் வராவிட்டாலும் தொடர்ந்து முலையை சப்பிக் கொண்டு இருந்தேன். சிறுது நேரத்தில் மாலதியே தடுத்து விட்டாள்.

“உறிஞ்சுனது போதுங்க. பால் எல்லாம் வெளிய வந்துருச்சு. எனக்கு இப்போ வலி சுத்தமா இல்லை”

அரைமணி நேரம் அவள் முலையை கசக்கி, சப்பி சுவைத்து இருக்கிறேன். ஒரு லிட்டர் பாலுக்கு மேல் வயிற்றுக்குள் போயிருக்கிறது. ஆனால் இன்னும் எனக்கு அவள் முலை மேல் இருந்த வெறி அடங்கவில்லை. அதற்குள் எல்லா பாலும் வந்துவிட்டதே என்று ஏமாற்றமாக இருந்தது. அவ்வளவுதானா? இனிமேல் எப்போது இவள் முலையை சப்பப் போகிறோம். எப்போதாவது பால் கட்டிக் கொள்ளும்போதா? அப்படி கட்டிக் கொண்டாலும், உறிஞ்சுவதற்கு என்னையா கூப்பிடப் போகிறாள்? நான் ஒருவித ஏமாற்றம் கலந்த குரலிலேயே கேட்டேன்.

“நல்லா யோசிச்சு சொல்லுங்க மாலதி. வலி ஃபுல்லா சரியாயிருச்சா? உறிஞ்சுனது போதுமா? நான் போனதுக்கு அப்புறம் மறுபடியும் உங்களுக்கு வலி வந்துறப் போவுது”

“இல்லைங்க. எல்லாம் சரியாயிருச்சு. இனிமே ஒண்ணும் பிரச்னை இல்லை. வலி திரும்ப வராது. பாவம். நீங்களும் ரொம்ப நேரமா உறிஞ்சுக்கிட்டு இருக்கீங்க. உங்களுக்கும் வாய் வலிக்கும்”

என்றுவிட்டு மாலதி என் மடியில் இருந்து எழுந்து கொண்டாள். நானும் எழுந்து கொண்டேன்.

“அப்போ நான் கெளம்பவாங்க” என்று கேட்டேன்.

“கொஞ்சம் இருங்க. நான் சாப்பிடுறதுக்கு ஏதாவது கொண்டு வர்றேன்”

“ஐயய்யோ. அதெல்லாம் வேண்டாங்க. என் வயிறு ஃபுல்லா இருக்கு. உங்க பாலு என் வயித்த நெரப்பிருச்சு. இதுக்குள்ள இவ்வளவு பாலு இருக்கும்னு நான் நெனச்சு பாக்கலை”

“மூணு நாள் பாலுங்க. அதான் கொஞ்சம் அதிகமா போயிருச்சு. நீங்களும் டயர்டான மாதிரி இருக்கீங்க. கொஞ்சம் ஜூஸாவது குடிங்களேன்”

எனக்கு மறுக்க மனமின்றி சரியென்றேன். மாலதி உள்ளே சென்றாள்.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.