இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
தீபா தேர்வு எழுதிக் கொண்டிருந்தாள். அன்று கணிதத்தேர்வு. அனைவருக்கும் வினாத்தாள் கொடுக்கப்பட்டது. அவள் கணிதத்தில் கொஞ்சம் ‘வீக்’. இது வரை எழுதிய தேர்வுகளில் நாற்பது மார்க்கை தாண்டியதில்லை.
இன்று அவள் எழுதுகின்றது முக்கியமான தேர்வானதால், அவளுக்குள் தான் பாஸ் ஆவாளோ என்ற பயம். ஆகவே அன்று காலையில், தீப்பெட்டி அளவிலான ஒரு சின்ன துண்டு காகிதத்தில் சில கணித சூத்திரங்களை எழுதி தன் காலுறைக்குள் மறைத்து வைத்திருந்தாள். தேர்வை கண்காணித்து கொண்டிருந்த ஆசிரியர் பாண்டியன், தன்னுடைய மேஜையில் அமர்ந்ததும், மெதுவாக அந்த பிட்டுத் தாளை எடுத்து தன் வினாத்தாளினடியே வைத்துக் கொண்டாள்.
அந்த அழகான பிகர், தன்னுடைய தலையை பரீட்சை தாளின் மேல் கவிழ்த்தி மும்முரமாய் எழுதிக்கொண்டிருக்க, தனக்கு பின்னால் வந்து நின்றுகொண்டிருந்த பாண்டியன் சாரை கவனிக்கவில்லை. திடீரென ஒரு கை வந்து அந்த துண்டுத்தாளை எடுக்க, அவளுடைய கண்கள் அச்சத்தால் அகல விரிந்தது.
“பரீட்சை முடிந்தும், என்னை வந்து பார்” என்ற பாண்டியன் அந்த துண்டு சீட்டுடன் கடந்து சென்றார். சுற்றி இருந்த மாணவர்கள் எவரும் இதை கவனிக்க கூட இல்லை. கண் இமைக்கும் நேரத்திற்குள் எல்லாம் நடந்து முடிந்திருந்தது.
பரீட்சை முடிந்து அனைவரும் வெளியே சென்றதும், தீபா பாண்டியன் சாரின் அறையில் நின்று கொண்டிருந்தாள்.
“சாரி சார். தெரியாமல் செஞ்சுட்டேன்….. இந்த ஒரு தடவை என்னை விட்டுவிடுங்கள் ப்ளீஸ்..”
“நீ என்ன செஞ்ச? புரியும்படி சொல்” என்று அதட்டினார் பாண்டியன்.
“நான் பரிட்சையில் பிட் அடித்து விட்டேன் சார்.. என்னை மன்னித்து விடுங்கள்”
“நீ என் கணிதத் தேர்வில் பிட் அடித்தாய்… இல்லையா தீபா?”
“ஆமா” என்றாள் மெல்லிய குரலில்.
பாண்டியன் உடனே தன் மேஜையில் உள்ள டிராயரை திறந்து ஒரு சின்ன வாக்மேனை எடுத்தார். அதில் உள்ள கேசட்டை ரிவைன்டு செய்து பின் PLAY பட்டனை அழுத்தினார். தீபாவின் தன் தவறை ஒப்புக்கொண்ட குரல் அந்த அறை எங்கும் ஒலித்தது.
உடனே தீபாவுக்கு மேலும் பயம் தொற்றிகொண்டது.
“ஏன்ன்.. அதை பதிவு செஞ்செங்க சார்?” தீபா கேட்டாள்.
“ஆதாரம்…! நீ பிட் அடித்ததற்கு” என்றார் மகிழ்ச்சியாக.
தீபாவுக்கு அந்த பேச்சு சரியாகபடவில்லை. அதை தொடர்ந்து அங்கு நடந்த உரையாடலை அவள் சற்றும் விரும்பவில்லை.
“உனக்கு ரெண்டு சாய்ஸ் தருகிறேன், தீபா!” மிரட்டினார் பாண்டியன். “நான் இந்த பிட்டுத் தாளையும், tape-ஐயும் எடுத்துகிட்டு நேரே தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு போகலாம். அங்க உன்னோட அப்பா அம்மாவை கூப்பிடுவோம். அவர்கள் வந்ததும் நீ பிட் அடித்த விஷயத்தை சொல்லி உனக்கு கணிதத்தில் முட்டை மார்க் கொடுக்க முடியும். பின் கிளாசிலேயே இன்னொரு வருஷம் படிக்க வேண்டி இருக்கும்”
ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் தொடர்ந்தார் பாண்டியன், “இல்லையென்றால்……….”
“உன் தவறுக்கு பரிகாரம் ஒன்று இருக்கிறது. நீ இன்று மாலை ஸ்கூல் விட்டதும் என்னுடைய அறைக்கு வந்துவிடு. நான் உனக்கு தனிவகுப்புகள் (டியுசன்) எடுக்க போகிறேன். நான் சொல்லுகிறபடி எல்லாம் நீ நடந்தால் உனக்கு இந்த பரிட்சையில் 80 மார்க் போட்டு பாஸ் ஆக்குவேன். முடிவு உன் கையில் தான் இருக்கிறது.”
தீபாவால் அந்த நேரத்தில் தெளிவாக சிந்திக்க முடியவில்லை. தான் ஏதோ பெரிய ஆபத்தில் சிக்கி கொண்டதாக அவள் உள்ளுணர்வு கூறியது. அவளுக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை. வார்த்தைகள் தொண்டை வரைக்கும் வந்து அங்கேயே சிக்கி கொண்டது. “எனக்கு கொஞ்சம் அவகாசம் கொடுங்கள், யோசித்து சொல்கிறேன்” என்று கூற நினைத்தவள் வெறுமனே தலையை மட்டும் ஆட்டினாள். பாண்டியன் புன்னகைத்தார்.
மணி துளிகள் வேகவேகமாக கடந்து கொண்டிருந்தது. தீபாவின் எண்ணமெல்லாம் தான் எப்படி இந்த சிக்கலான நிலைமையில் மாட்டிக்கொண்டோம் என்று. நான் இனிமேல் தினமும் கடினமாக படித்து அடுத்த தேர்வில் நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்றால் பாண்டியன் என்னை விட்டு விடுவாரோ என்று நினைத்தாள். ஆனால் பாண்டியன் தன்னை எதற்கு சந்திக்க விரும்புகிறார் என்று அவளுக்கு புரியவில்லை. இதை யோசிக்கையில் லேசாக தலை வலித்தது. ஒருவேளை மற்ற ஆண்களை போல வேறு எதுவும் எதிர்பார்கிறாரோ என்ற எண்ணம் தோன்றியது. “அவர் தனிவகுப்பு எடுப்பதாக தான் கூறினார்” என்று தன் மனதோடு சொல்லி கொண்டாள். “ஆனாலும் அவருக்கு அப்படி ஒரு கேவலமான புத்தி இருக்கவும் செய்யலாம்” என்று ஒரு எண்ணமும் வரத்தான் செய்தது.
அன்று மாலை… நான்கு மணி. மாணவர் அனைவரும் தம்தம் வீட்டுக்குச் சென்று விட்டனர். வராண்டா அமைதியாக இருந்தது. அவள் கால்கள் பாண்டியனின் அறையை நோக்கி நடந்து கொண்டிருந்தது.
கதவின் மேல் ஒரு பலகை “திரு.பாண்டியன் M.Sc., M.Phil., கணித ஆசிரியர்” என்று கொட்டை எழுத்தில் கூறியது. கதவு லேசாக திறந்திருந்தது. கதவை லேசாக தள்ளி பாண்டியன் உள்ளே இருக்கிறாரா என்று எட்டி பார்த்தாள். தன் நாற்காலியில் மேஜையின் பின்பாக அமர்ந்திருந்த பாண்டியன் தலையை உயர்த்தி பார்த்தார்.
“ஆ… தீபா! உள்ளே வா” என்று புன்சிரிப்புடன் கூவினார். அந்த அழகிய இளம்பெண் தன் அறைக்குள் நுழைவதை கண்களுக்குள் வாங்கி ரசித்தவாறே, “கதவை சாத்திவிடு. யாராவது வந்து தொந்தரவு செய்து கொண்டிருப்பார்கள்” என்றார். அவள் மெளனமாக திரும்பி கதவை சாத்தி தாளிட்டாள். “கடவுளே.. இவள் இவ்வுளவு அழகாக இருக்கிறாளே” என்று தனக்குள்ளாக நினைத்து கொண்டார்.
ஒரு சிறிய நடுக்கத்துடனும், முகத்தில் அச்சத்தோடும் பாண்டியனை நோக்கி நடந்தாள். “ஏன் உம்மென்று முகத்தை வைத்திருக்கிறாய்.. கொஞ்சம் சிரியேன்… ” என்றபடி அவள் கண்களுக்குள் கூர்மையாக நோக்கினார். தீபா தன் அச்சத்தை மறைத்து சிரிக்க முயன்றாள். பாண்டியன் தன் கண்களால் அவளை மேலேயும் கீழேயும் பார்த்தார். அவர் தன் பார்வையால் தன்னை தீண்டுவதைப் போல உணர்ந்த தீபாவின் உடல் கோபத்தால் அதிர்ந்தது.
“அமைதியாக இரு.. ஏன் பதற்றமாக இருக்கிறாய்” என்ற பாண்டியன், “இங்கே கிட்டே வா தீபா, நான் ஒன்றும் உன்னை கடித்து தின்றுவிட மாட்டேன்” என்று கேலியாக சிரித்தபடி தன் கையை அவளை நோக்கி நீட்டினார்.
தீபா அசையாமல் அவர் முகத்தையே உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள். ‘இங்கே நிற்பதா, இல்லை ஓடிப் போய்விடலாமா’ என்று தோன்றியது அவளுக்கு. பாண்டியன் பருமனாக, முன்னந்தலையில் பளபளவென்று வழுக்கையோடு இருந்தார். அவருக்கு தன் அப்பாவின் வயது இருக்கும். “இவர் போய்… எப்படி தவறாக நடந்து கொள்ள முடியும்?.”
அந்தச் சமயத்தில் பாண்டியனின் தோற்றமே அவளுக்கு அசிங்கமாகத் தோன்றியது. ஆனாலும் வேறு வழியின்றி பாண்டியனின் அருகே சென்று அவர் கைக்குள் தன் சின்னக்கையை வைத்தாள்.
அவள் கூந்தலில் இருந்து வந்த சென்ட் வாசனை பாண்டியனின் நாசியை துளைத்தது. “பொறுமையாக இரு, பாண்டியன்!” என்று தனக்குத்தானே சொல்லி கொண்டார். “நீ அழகாக இருக்கிறாய், தீபா” என்று மெல்லிய குரலில் கூறினார்.
“ஆஹ்..” ஏதோ சொல்ல முயன்று தோற்றுப்போன தீபா தலை குனிந்தாள். தன் விரல்களால் அவள் நாடியை தொட்டு நிமிர்த்திய பாண்டியன், “எங்கே அந்த அழகான உன்னுடைய சிரிப்பை ஒரு தடவை காட்டு பார்போம்” என்று கிண்டல் செய்தார். அவள் வேண்டாவெறுப்பாக சிரிக்க முயன்றாள்.
அவர் ஒரு நிமிடம் வரைக்கும் தன் கண்களால் அவள் அழகை அப்படியே பருகினார். தீபாவின் கண்கள் கோபத்தால் சிவந்தன. அவள் முகம் இறுக்கமாகி பல்லை கடித்து கொண்டாள்.
“கோபம் வந்தால் இவள் ஒரு புலியைப் போல சண்டை போடுவாள் போல…… இல்லை, இல்லை புலியைப் போல ஒழ்க்கவும் செய்வாள்!” என்று மனத்திற்குள் எண்ணி சிரித்து கொண்டார் பாண்டியன்.
தன் இருக்கையில் சாய்ந்தவாரே, “உன் வளைவுகள் மிகவும் அற்புதமாக இருக்கிறது” என்ற பாண்டியன் வெடுக்கென்ன தன் கையை அவள் பாவாடைக்குள் விட்டார்! என்ன நடக்கிறது என்று தீபா நிதானிப்பதற்குள், அவள் கணித ஆசிரியரின் ‘கை’ அவளது பெண்மை பிரதேசத்தை ஜட்டியினுாடே மேலும் கீழுமாய் தடவிக் கொண்டிருந்தது! “நல்லா இருக்கு தீபா..” என்று முணுமுணுத்தார்.“ஏய்ய்…. நிறுத்த்து…” என்று குமிறிய தீபா, தன் கால் விரல்களில் எம்பி நின்று பாண்டியனின் கையை தவிர்க்க முயன்றாள். ஆனால் தன் வலிய கையை அவளது உள்ளந்தொடைக்குள் நுழைத்து, மறு கையால் அவள் இடுப்பை பற்றி அவளை ஆடாமல் நிறுத்தினார். அந்த இரும்பு பிடியிலிருந்து தீபாவால் நகர முடியவில்லை.
அவளுடைய மிருதுவான தொடைகளுக்கு இடையே காணப்பட்ட இனிய வெப்பத்தில் சொக்கின பாண்டியன், இரண்டு விரல்களை அவள் சுரங்கத்துக்கு நேரே வைத்து அழுத்தினார். “ஐயோ…. வேண்டாம்ம்ம்…” பயத்தாலும் அவமானத்தாலும் கத்தினாள் தீபா. “ஏன் இப்படி கத்துற தீபா, நீ இதுவரைக்கும் அங்கே தொட்டதே இல்லையா என்ன?” அன்று அவளை அமைதிப்படுத்தினார் பாண்டியன்.
தீபாவுக்கு இப்போது அழுகை வருவது போல் இருந்தது. “இல்லை… நான்ன்…” என்றாள் அழுகிற குரலில். தான் பெரிய பெண், அழக்கூடாது என்று தன்னை அடக்கி கொண்டாள்.
“இது என்ன, தீபா கண்ணு அழலாமா?” என்ற பாண்டியன் அவளை தன்னை நோக்கி திருப்பினார். அவள் முகம் வெட்கத்தால் நிரம்பி இருந்தது. ஒவ்வொரு முறை பாண்டியன் தீபாவை பார்க்கும் போதும் அவள் தன் முகத்தை திருப்பிக் கொள்வாள். கடைசியாக தன்னை பார்க்கும்படி பாண்டியன் அவளுக்கு கட்டளையிட வேண்டியதாயிற்று.
விருப்பமில்லாமல் பாண்டியனை பார்த்தாள். அவளுடைய கண்களில் பயமும் குழப்பமும் தெரிந்தது. “இந்தப் பெண்களின் மனதை புரிந்துகொள்வது எவ்வுளவு கஷ்டமப்பா! ஒரு நிமிஷம் கர்வத்தோடு தன் அழகால் ஆண்களை அலைய வைக்கிறாள், மறுநிமிஷம் அழுகிற சின்னப் பிள்ளையைப் போலே நடந்து கொள்கிறாள்” என்று சலித்து கொண்டார் பாண்டியன்.
“ரிலாக்ஸ் பண்ணு தீபா. நீ ஏன் இப்படி டென்ஷனா இருக்கிறன்னு எனக்கு புரியல” என்ற பாண்டியன் அவள் தொடையிலுள்ள தசைகளை மசாஜ் செய்தார். அவளின் கெட்டியான சதையை பிசைந்தவாரே அவருடைய கை, அவளுடைய வெல்வெட் ஜட்டிக்கு நேரே சென்றது.
பாண்டியன் சுவரில் தொங்கிய கடிகாரத்தை பார்த்தார். நாலரை என்றது. இன்னும் நிறைய நேரம் இருக்கிறது.. ஆனால் எல்லாம் கொஞ்சம் மெதுவாக போய்க் கொண்டிருகிறது. சீக்கிரமாக மேட்டருக்கு போக வேண்டும் என்று எண்ணிய பாண்டியனின் கைகள் அவள் ஜட்டியின் எலாஸ்டிக்கை தேடிக் கண்டுபிடித்தது.
“நீ கை அடித்திருக்கயா, தீபா?” என்று சாதாரணமாக கேட்ட பாண்டியனை அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள் தீபா. “என்னனனது….?” என்று பிரிந்த அவளுடைய உதடுகளால் மேலும் பேச வார்த்தைகள் வரவில்லை.
“நீ சுய இன்பம் பெற்றிருக்கிறாயா? அல்லது செக்ஸ் உறவு வைத்திருக்கையா தீபா?”
“இல்லை.. நான்ன்….” என்று அவமானத்துடனும் வெட்கத்துடனும் தலைகுனிந்தாள்.
“என்னை பார்த்து பேசு தீபா….! ஆமாவா?, இல்லையா?”
தீபாவின் கண்கள் இப்பொழுது குளமாகியது.. வார்த்தைகள் வரவில்லை.
“சரி … நீ டைம் வேஸ்ட் பண்ணுகிறாய்” என்ற பாண்டியன், வெடுக்கென ஒரே இழுப்பில் அவளது ஜட்டியை அவிழ்த்தார்.
“காலைத் தூக்கு தீபா, இதை வெளியே எடுத்துடுவோம்”
எல்லாம் வேகமாக நடந்திருந்தது. தான் தன் கணித ஆசிரியரின் முன்பாக ஜட்டியில்லாமல் நிற்கிறோம் என்பதை நம்ப முடியவில்லை அவளுக்கு. எல்லாம் பிரமை போல இருந்தது. “இந்தக் காலையும் தூக்கு” என்ற பாண்டியனின் வார்த்தைகள் மனதின் தூரத்தில் எங்கோ கேட்பது போல இருந்தது. இது ஒரு கெட்ட கனவாக இருக்குமோ என்று ஒருகணம் எண்ணினாள்.
ஒரு காலை தூக்கியதில் நிலை தடுமாறின அவளின் கைகள் தானாக பாண்டியனின் தோளை பற்றியது. ஒன்றும் பேசாமல் தன் கால்களை தூக்கி அந்த ஜட்டியை எடுக்க உதவின தீபாவுக்கு எதையும் நம்ப முடியவில்லை. தன் சட்டை பட்டன்களை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்துக் கொண்டிருந்த பாண்டியனை பார்த்தபின் மீண்டும் சுயநினைவிற்கு வந்தாள். ஆனால் நிலைமை அங்கே எப்பவோ எல்லை மீறிவிட்டது.
“என்ன்ன..?” என்று பெருமூச்சுவிட்டவள், தன் பாவாடை நழுவி தன் குதிகாலினருகே விழுவதை செயற்கையாக பார்த்தாள். பின் தன் ஆசிரியர் பாண்டியனை பார்த்தாள். ஆனால் பாண்டியன் இப்பொழுது அவளை பார்க்க மறுத்தார். ஏனென்றால் அவருடைய கண்கள் வேறு எங்கேயோ இருந்தது.
இப்பொழுது தீபா வெறும் பிராவுடன் தன் கணித ஆசிரியரின் முன்பாக நின்று கொண்டிருந்தாள். அந்த பிராவின் கீழே அவளுடைய நாபி வழுவழுப்பாக வெள்ளையாக தடவதோன்றும்படி இருந்தது. அதற்கும் சற்று கீழே பாண்டியன் கண்ட காட்சி அவரை மூச்சிரைக்க வைத்தது. அவருடைய கண்கள் அவளின் முக்கோண வடிவத் தங்கச் சுரங்கத்தின் மேல் பதிந்திருந்தது.
“ஆஹ்.. என் தீபா.. தங்கக்கட்டி” என்ற பாண்டியன் அதை அப்படியே மெய்மறந்து பார்த்தார். பதினைந்து வயதில் அவளுக்கு அங்கே சுருள் சுருளாக முடி விட்டிருந்தது. ஆனாலும் அவ்வுளவு அடர்த்தி என்று சொல்ல முடியாது. அந்த முடியின் ஊடாக அவளின் பெண்மை இதழ்கள் தெளிவாக தெரிந்தது. பாண்டியனுக்கு அப்பொழுதே அந்த புதருக்குள் கையை விட்டு பிசைய வேண்டும் என்ற வெறி ஏற்பட்டது. ஆனாலும் பொறுமையாக செயல்பட வேண்டும் என்று தன்னை அடக்கிக் கொண்டார்.
“ப்ளீஸ்.. வேண்டாம் சார்.. என்னை விட்டு விடுங்கள்” என்று கெஞ்சிய தீபா தன் இரு கைகளாலும் தன் ‘பூ’வை மறைத்துக் கொண்டாள். ஒரு ஆண்மகன் அதை உற்று உன்னிப்பாய் பார்ப்பதை அவளால் தாங்க முடியவில்லை. அவள் தன் கால்களை ஒன்றாக அழுத்தி அதை மூடி, திரும்பி நின்று கொண்டாள் .
பாண்டியன் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. அவர் அவளுடைய பின்பகுதியையும் பார்க்க விரும்பினார். அது மிகவும் அருமையாக இருந்தது. எங்கே அவள் ஓடிப் போய்விடுவாளோ என்று அஞ்சிய பாண்டியன் அவளுடைய இடையை தன் ஒரு கையால் கெட்டியாக பற்றினார்.
“வெட்கப்படாதே செல்லம்…” என்ற பாண்டியன், தன் அடுத்த கையால் அவளுடைய புட்டத்தை பிசைந்தார். அது உருண்டையாக வெள்ளை வெள்லேரென மாமிசப் பந்தாக இருந்தது. “நான் ஏற்கெனவே சொன்ன மாதிரி, நீ நல்ல பிகர் தீபா! உன்னை மாதிரி பெண்கள் தங்கள் உடம்பை குறித்து பெருமைப்பட வேண்டும். வெட்கப்படக் கூடாது!” என்று அவள் புட்டத்தை செல்லமாக கிள்ளினார். அந்த பால் நிறக்குண்டியின் இடையே உள்ள பள்ளத்தாக்கின் வழியே சென்ற இரண்டு விரல்கள் முன்புறமாக சென்று அவளது ‘பு’-வுக்குள் செல்ல முயற்சிக்க கூச்சத்தால் தீபா நெளிந்தாள்.
“கையை எடு தீபா!!” இப்பொழுது கத்தினார் பாண்டியன்.
“ப்ளீஸ் சார்…. நான் இதைச் செய்ய முடியாது” என்று அழுதாள் தீபா.
“உன்னால் எல்லாம் செய்ய முடியும.. இப்போ கையை எடு” என்று அவள் புட்டத்தில் ஒரு அறை விட்டார் பாண்டியன். “விர்ர்ர்….” என்று வலித்தது அவளுக்கு. அவளுடைய குண்டிச் சிவந்து போனது. தன் கைகளை தன் மன்மத மேட்டினின்று நீக்கினாள்.
இப்போ திரும்பு.. என்று அவள் குண்டியை பிடித்து அவளை தன் பக்கமாக திருப்பினார். “இப்பொழுது நான் என் கையை உனக்குள் விடப்போகிறேன். நீ ஆடாமல் அசையாமல் நிற்க வேண்டும். நான் உனக்கு வலிக்காதபடி செய்கிறேன்” என்று சொல்லிவிட்டு அவளுடைய மிருதுவான புண்டையை பிசைந்தார்.
“வேண்டாம்…. நிறுத்துங்கள்…” என்று கதறினாள் தீபா. பின் தன் தொடைகளால் தன் புண்டையை மூடிக்கொண்டாள். ஆனால் இடையே மாட்டிக்கொண்ட பாண்டியனின் கைகள் அவள் புண்டைக்குள் நுழைந்தது. அப்படி ஒரு மென்மையான புண்டையை பாண்டியன் இது வரைக்கும் யாரிடமும் பார்த்ததில்லை.
உடனே தன் கையை கீழே கொண்டு வந்தாள் தீபா. “கைய்ய எடு தீபா! காலை அகலமாக விரி…. இல்லையென்றால் வா, இப்பொழுதே தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு சென்று நீ பிட் அடித்த விஷயத்தை சொல்லலாம்”.
“வேண்டாம் சார்… நீங்கள்… ஐயோ….” அவளுக்கு உலகமே சுற்றியது.
“நான் இப்பொழுது உன்னை ஒழ்க்கப் போகிறேன் தீபா… உனக்கு அது தெரியும் என்று நினைக்கிறேன்”. தீபாவின் வாய் அதிர்ச்சியில் திறந்தவாறே இருந்தது. “நீ இதை என்ஜாய் பண்ணுவையோ இல்லையோ எனக்கு தெரியாது… ஆனால் முரண்டு பிடித்தாயென்றால் அதன் விளைவுகள் பயங்கரமாக இருக்கும்.. என்ன சொல்லுகிறாய்?”, மிரட்டினார் பாண்டியன்.
தீபா தன் நிலைமையை யோசித்துப் பார்த்தாள். தப்பிக்க வழி எதுவும் தோன்றவில்லை. மெதுவாக நிமிர்ந்து தன் ஆசிரியரின் கண்களை பார்த்தாள். மெளனமாக தலையை மேலும் கீழுமாக அசைத்து தன் சம்மதத்தை தெரிவித்தாள்.
“தட்ஸ் பெட்டர்… இப்போதான் நீ என்னுடைய தீபா….” என்று அவளுக்கு தட்டிக்கொடுத்தார். பின்னர் தன் விரல்களை அவள் புண்டைக்குள் வைத்து இடிக்க ஆரம்பித்தார். “ஆஹ்.. ஆ…. அம்மா…..” இன்ப சுகத்தில் அதிர்ந்தாள் தீபா..
“இன்னும் காலை அகலமா விரிடா செல்லம்….” பாண்டியனின் விரல்கள் இன்னும் அவளுக்குள் ஆழமாக சென்றது.
“தீபா, நீ உன் புண்டை மயிரை ஷேவிங் பண்ணுவையா?” கேட்டார்.
“ஆஹ்… என்னது?” கண்கள் விரிய கேட்டாள் தீபா.
மெதுவாக அவள் புண்டை மயிர்களின் ஊடே அவளை தன் விரல்களால் ஒழ்த்தவாரே, “சில பெண்கள் இந்த முடியை அப்ப அப்ப ஷேவ் பண்ணி விடுவாங்க. அப்ப தான் புண்டை மேடு வழுவழுப்பாக இருக்கும்.” என்று சொன்னார்.
அவளின் குழப்பம் நிறைந்த முகத்தை பார்த்ததும் சிரிப்பு தான் வந்தது பாண்டியனுக்கு! இப்போழுது அவரின் நான்கு விரல்கள் அவளுக்குள்ளே! அந்த அறையில் வந்த குளிர்ந்த காற்று அவள் புண்டையின் மேல் பட்டதும் கூசியது அவளுக்கு.
“சும்மா நிக்காதே தீபா… உன் புண்டையால் என் விரல்களை அழுத்து”
“என்ன செய்யணும் சார்..?” புரியாமல் கேட்டாள் தீபா.
“தெரியாதமாதிரி நடிக்காதே தீபா. நல்லா என் விரல்களை நசுக்கு. மூத்திரம் போகாமல் அடக்குவதற்கு நீ உபயோகிக்கும் அதே தசைகளை பயன்படுத்து.”
அவர் விரல்கள் அவள் புண்டைக்குள் ‘உள்ளே – வெளியே’ விளையாடிக் கொண்டிருந்தது.
தீபா அவர் விரல்களை தன் புண்டையின் உள்பகுதியால் அழுத்தினாள். “அப்படித்தான்… இன்னும் நன்றாக அழுத்து” அவளை மெச்சிக்கொண்டார் பாண்டியன். அது அவளை வெகுவாக அவமானப்பட வைத்தாலும் வேறு வழியின்றி ஒரு இயந்திரம் போலே அவர் சொன்னதை எல்லாம் செய்தாள். “குட்… அப்படியே செய்…..இன்னும் சில நிமிடத்தில் நீ ரெடி ஆகிவிடுவாயென்று நினைகின்றேன்” என்றார் பாண்டியன்.
சில மணி நேரங்கள் போல தோன்றிய அந்த நிமிடங்களுக்கு பின்னால், பாண்டியன் ஒரு வழியாக தன் விரல்களை அவளுக்குளிருந்து வெளியே எடுத்தார். தன் இருக்கையில் சாய்ந்து அமர்ந்த அவர், “தீபா, நீ இதைப் பார்க்க வேண்டும் என்று நான் நினைக்கின்றேன்” என்று சொல்லி அவளின் முகத்துக்கு நேரே தன் பெருவிரலையும் ஆட்காட்டி விரலையும் தேய்த்துக் காண்பித்தார். பசை போல அவளது ஈரம் அந்த விரல்களை நனைத்து இருந்தது. “நீ ரொம்ப ஈரமாக இருக்கிறாய்” என்றார் சிரித்தபடி.
தீபாவுக்கு அதைப் பார்த்ததும், அந்த இடத்திலேயே செத்துரலாம் என்றுக் கூட தோன்றியது. அவருடைய நான்கு விரல்களுமே அவளது மதன நீரால் முழுவதுமாக நனைந்து பிசு பிசுவென்று இருந்தது.
“இங்க வாடா செல்லம், உன் பிராவை கழட்டி விடலாம்” அழைத்தார் பாண்டியன்.
தீபா இன்னும் அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளவில்லை. தன் ஆசிரியாரால் தன்னுடைய செக்ஸ் உணர்ச்சிகள் தூண்டப்பட்டதை அவளால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை. அவள் பிராவை கழற்றி மேஜையின் மீது எறிந்தார். பின் தரையில் கிடந்த அவளது பாவாடை சட்டையையும் எடுத்து மேஜையின் மேலே வைத்தார்.
“நீ அழகழகான உடைகளை அணிகிறாய் தீபா…. அது தான் எனக்கு உன்னிடத்தில் ரொம்ப பிடிக்கும்” என்று தன்னை பாராட்டிய பாண்டியனை நினைத்து சிரிப்பதா அழுவதா என்று அவளுக்கு தெரியவில்லை.
“இங்குட்டு திரும்பு தீபா… உன் காய்களைப் பார்போம்”. தீபாவுக்கு சுத்தமாக எதிர்ப்பு சக்தி வேலை செய்யவில்லை. அந்த குட்டி முலைகளை தன் இரு கைகளால் மைதா பிசைவதை போல பிசைந்தார் பாண்டியன்.
அது பார்ப்பதற்கு கண் கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்தது. “ஒரு நிமிஷம் தீபா…. நீ உன் விரல்களை உன் புண்டைக்குள் விட்டு அதை ஈரமாக வை. நான் ரெடி ஆகிக் கொள்கிறேன்” என்றவர் ஒரு கையால் தீபாவின் இடுப்பை பிடித்து மறுகையால் தன் பெல்ட்டை அவிழ்த்தார். விரைவாக தன் பேண்டை கழற்றி அதினின்று விடுபட்டார். இதை பார்த்து கொண்டிருந்த தீபா வெட்கத்தால் தலையை திருப்பி கொண்டாள்.
பேண்டை மேஜையின் மீது வைத்தவர், தன் இரு கைகளால் தீபாவின் இடுப்பை பிடித்து பின்னாக இழுத்தார். தீபாவின் இருதயம் இப்பொழுது வேகமாக அடிக்கத் துவங்கியது.
“என் மேஜையின் மேலாக குப்புறச் சாய்ந்துக் கொள் தீபா…. உன் கைகளையும் மேஜையின் மேல் வை.” என்று பொறுமையில்லாமல் கத்தினார் பாண்டியன்.
என்ன நடக்க போகிறது என்று லேசாக புரிந்தது அவளுக்கு. “நாய் ஸ்டைலில்” செக்ஸ் கொள்வதை சில பலான பத்திரிக்கைகளில் பார்த்திருக்கிறாள். சில பேர் நின்று கொண்டே செய்வதையும் பார்த்திருக்கிறாள். ஆனால் தீபா தன் முதல் செக்ஸ் அனுபவம் இப்படி இருக்கும் என்று சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
தீபா தன்னுடைய முதல் செக்ஸ் அனுபவம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று எண்ணி வைத்திருந்தாள் – “அவளுடைய முதல் ராத்திரியில், ஒரு பஞ்சு மெத்தையில், தன் கனவுக் காதலனின் பரந்த தோள்களை பற்றியவாறு, அவனை அவள் மேலே வரும்படி சொல்லி, செக்ஸ் கொள்ள வேண்டும்” என்று.
“கால்களை அகலமாக விரி தீபா!” என்ற பாண்டியனின் குரலை கேட்டு நிகழ்வுக்கு திரும்பினாள் தீபா. ஒரு கையால் அவள் இடுப்பை பிடித்து மறு கையால் தன் சுன்னியை அவள் குண்டியின் வழியாக அவள் புண்டைக்கு நேராக செலுத்தினார். மேஜையின் மேலே குனிந்திருந்த தீபா பின்னாக திரும்பி பார்த்தாள். அவள் கண்களுக்கு தெரிந்ததெல்லாம் அவர் சுன்னியின் தலைப்பகுதி. அது சிகப்பு கலரில், இரண்டு இன்ச் சுற்றளவில் மின்னிக் கொண்டிருந்தது.
அதிர்ச்சியில் வாயைப் பிளந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த தீபா, அதன் தலைப்பகுதியின் நடுவில் உள்ள சின்ன துவாரத்தின் வழியாக எட்டிப் பார்த்த ஒரு துளி தண்ணீரைப் பார்த்தாள். அந்த சுன்னி எவ்வுளவு நீளம் என்று தீபாவால் சரியாக பார்க்க முடியவில்லை. அவள் பார்த்த வரைக்கும் அதற்கு மேலாக பல நரம்புகள் சுற்றிப் புடைத்து கொண்டு இருந்தது. அடர்த்தியான பாண்டியனின் கருப்பு புதருக்குள் இருந்து அது எட்டி பார்த்தது .
தீபாவுக்கு இது எல்லாம் புது அனுபவமாய் இருந்தது. அவளுடைய விலங்கியல் பாடத்தில் படித்ததெல்லாம் இப்பொழுது நினைவுக்கு வந்தது. அவளுடைய புண்டை அந்த சுன்னி நுழைவதர்கென்றே செய்யப்பட்டது போல இருந்தது. கரண்ட் plug-ல் சொருகுவதற்கு செய்யப்பட்ட plugpoint-ஐ போல அவளுடைய குண்டி, தொடைகள், இதழ்கள், புண்டை என அனைத்தும் சுன்னியை ஈசியாக சொருகுவதர்கென்றே செய்யப்பட்டது போல இருந்தது.
“நிறுத்துங்கள் சார்… ப்ளீஸ்” என்ற தீபாவிற்குள், பாண்டியனின் சுன்னி இப்போது இடித்துக் கொண்டிருந்தது.
“ஆஹ்.. ஆ.. ஆ.. ப்ளீஸ்… ஐயோ… ” தீபாவின் குரல் கேட்பாரற்று அறையில் பரவினது. “ஆஹ்….ஆஆ..” தீபாவுக்கு அவள் புண்டை கிழிந்து விடுவது போல வலித்தது.
அவள் பின்புறமாக நின்றதால் பாண்டியனால் அவளது முகத்தை பார்க்க முடியவில்லை. அவள் இன்பம் கலந்த அந்த வலியில் சொக்கி தன் கண்களை மூடி, தன் தலையை பின்னாக சாய்த்தாள். முதல் அனுபவம் என்றாலும் மோசமில்லை.
அப்பொழுது அந்த அறையின் கதவுக்கு பின்னால் ஒரு குரல் கேட்டது. அது அறையை பெருக்குபவனின் குரல். “அறைக்குள் யார்? எல்லாம் சரியாக இருக்கின்றதா?”
பாண்டியன் தன் தொண்டையை சரி செய்து கொண்டார். பேச முயற்சித்தார். அதிர்ச்சியில் இருந்த தீபாவின் கண்களுக்குள் பார்த்தார். பின் அவள் புண்டைக்குள் மூன்று இன்ச் வரை மறைந்து போயிருந்த தன்னுடைய பத்து இன்ச் சுன்னியை பார்த்தார். அது பால் போல வெள்ளையாய் இருந்த அவளது இரண்டு குண்டியின் வழியாக அவள் புண்டைக்குள் போவதும் வருவதுமாய் இருந்தது.
“எல்லாம் சரியாக இருக்கிறது சதீஷ், நீ போகலாம்.” கட்டையான குரலில் கத்தினார் பாண்டியன்.
தீபா “ப்ளீஸ்.. ஆஹ்..” என்று முனகிக் கொண்டிருந்தாள். அவள் கண்கள் அகல விரிந்திருந்தது. மூச்சு விடவும் சிரமமாக இருந்ததது.
சதீஷ் இன்னும் அங்கே இருந்து போகவில்லை. பாண்டியனின் சுன்னி இப்போது இன்னும் இரண்டு இன்ச் தீபாவின் புண்டைக்குள் சென்றிருந்தது. “நீ போகலாம் சதீஷ். ஒரு மாணவிக்கு பாடம் எடுத்துக் கொண்டு இருக்கிறேன்” என்றார் பாண்டியன்.
“அப்படியா… ஏதோ அழுகுரல் கேட்ட மாதிரி இருந்தது.. அதான் கேட்டேன்….. உண்மையிலேயே எதுவும் பிரச்சனை இல்லையே?” என்றான் சதீஷ்.
“ஓ… அது தீபா… நான் வேகமாக நடத்துகிறேன் என்று கூறுகிறாள்.. இல்லையா தீபா?” என்றார் பாண்டியன் சிரித்தபடி.
தீபாவிடம் கண் சிமிட்டியபடி வேகமாக இடிக்க ஆரம்பித்தார். நடந்த எதையும் நம்ப முடியாதபடி பிரமிப்பில் பார்த்தாள் தீபா.
“ஒரு பிரச்சனையும் இல்லைல்ல தீபா?” என்று கேட்ட பாண்டியன் பின் மெல்லிய குரலில் “பதில் சொல்” என்று அவளை குத்தினார்.
“ஆஹ்.. நாங்கள் நலமாக இருக்கிறோம்…” தன் குரல் குழையாமல் கஷ்டப்பட்டு பேசினாள் தீபா.
“அப்போ சரி.. நான் போய் வருகிறேன்” என்று விடை பெற்றான் சதீஷ்.
இப்பொழுது சுன்னி முழுவதுமாக அவள் புண்டைக்குள் சென்றிருந்தது. பாண்டியனின் பந்துகள் அவள் புட்டங்களின் மீது அடித்து சத்தம் எழுப்பிக் கொண்டிருந்தது. தீபா பின்னாக திரும்பி பாண்டியனை பார்த்தபடி, “மெதுவாக..! அவனுக்கு கேட்டுடப் போகுது.” என்றாள் கதவின் பக்கமாய் சைகை காட்டி.
பதற்றமாய் இருந்த தீபாவை பார்த்து சிரித்த பாண்டியன் சொன்னார், “சதீஷ் இப்போது போய் விட்டான். அவன் கூட பார்ப்பதற்கு அழகாக இருப்பான். யாருக்கு தெரியும், அவன் கூட ஒரு நாள் உன்னை போடுவதற்கு வாய்ப்பு கிடைத்தாலும் ஆச்சிரியபடுவதர்கில்லை”
“டப்” அவள் குண்டியில் பெரியதாக ஒரு அடி விழுந்தது.
“ஒஹ்..” அவள் வலியால் கத்தினாள். அவளுடைய குண்டியில் பாண்டியனின் கைத் தடம் அப்படியே சிவப்பாக படிந்திருந்தது.
“கொஞ்சம் முதுகை தூக்கு.. தலையை முன் புறமாக சாய்..” பாண்டியன் ஆணையிட்டார்.
தீபா பாண்டியனை கோபத்துடன் பார்த்தாள். ஆனால் சொன்னபடி செய்தாள். அந்த அறையை சுற்றி பார்த்தாள். சுவரில் பல தேசியத் தலைவர்களின் புகைப்படங்கள் ஃபரேம்களில் தொங்கியது. தன் தேசிய தந்தையின் புகைப்படத்தை அவள் கண்கள் பார்த்து கொண்டிருக்க அவள் புண்டைக்குள் தன் கணித ஆசிரியரின் சுன்னி பாய்ந்து கொண்டிருப்பதையும் உணர்ந்தாள்.
“என் சுன்னியை அழுத்து தீபா….” என்றார் பாண்டியன்.
சிந்தனைகளில் மூழ்கி இருந்த தீபா பாண்டியனிடம் திரும்பி “என்ன?” என்றாள்.
“காது கேக்கலையா? என் சுன்னிக்கு அழுத்தம் கொடு என்றேன். கொஞ்சம் நேரத்திற்கு முன்னால் என் விரல்களுக்கு கொடுத்த மாதிரி…” சொன்ன பாண்டியனை அசையாமல் பார்த்தாள். பாண்டியன் அவளை அடிக்க தன் கையை ஓங்க அவள் வேகமாக “சரி.. சரி…. செய்கிறேன்…” என்று தன் புண்டையால் அவர் சுன்னியை பிழிந்தாள்.
“வெரி குட் தீபா…… உனக்கு இதற்கு முன்பு இதில் அனுபவம் இருக்கிறதா என்ன?” என்ற பாண்டியனை வெறுப்பாக பார்த்தாள். பாண்டியன் அவள் குண்டியை பிடித்து தன் பக்கமாக இழுத்தார். “உண்மையிலேயே நீ ஒரு திறமை வாய்ந்த பெண்… தீபா.” அவளை பாராட்டினார் பாண்டியன். “நாம் சில மாதங்கள் தொடர்ந்து இந்த பயிற்சியில் ஈடுபட போகிறோம்”..
“தேங்க்ஸ் சார்” என்று நக்கலாக கூறிய தீபா திடீரென்ன அதிர்ச்சியில் கத்தினாள், “என்னது சில மாதங்களா?”
“ஆமாண்டி செல்லம்.. ஒரே நாளில் நீ செய்த தவறுக்கு தண்டனை முடிந்து போகுமா என்ன? இன்றைக்கே வேண்டாம். அடுத்து நாளைக்கு செய்தால் போதும்” என்று சிரித்தார் பாண்டியன்.
இப்பொழுது பாண்டியனின் சுன்னி தீபாவின் கருப்பை வாயிலுக்கு நேராக இருந்தது. அவளுடைய வயிறு ஒரு மாதிரி முன்னே பிதுங்கி இருந்தது. பாண்டியனின் சுன்னி மயிர் அவள் மெல்லிய குண்டியில் குத்தினது.
சரியாக இருபது நிமிடங்கள் கழித்து பாண்டியனின் சுன்னி தீபாவின் புண்டைக்குள்ளே விடைத்தது. உடனே ஒரு சூடான நீர் அவள் புண்டைக்குள் பாய்ந்ததை போல இருந்தது. சற்று நின்றதைப் போல் இருந்த சுன்னி, மீண்டும் அவள் வயிறு வரைக்கும் சுடுநீரைப் பீச்சி அடித்தது.
“ஒரு நிமிஷம்.. சார்…” கதறினாள் தீபா.. “நான் கர்ப்பமாகி விடுவேன்… ஆஹ்…” யாரும் கேட்டு விட கூடாது என்று குரலை தாழ்த்தி சொன்னாள்.
உடனே பாண்டியன் அவள் உதட்டில் சூடாக ஒரு முத்தத்தை கொடுத்தார். பின்னர் எழுந்து நின்றார். இன்னும் அவரது சுன்னி அவளுக்குள்ளே தான் இருந்தது. ஆனால் அது இப்பொழுது சுருங்க ஆரம்பிப்பதை உணர்ந்தாள் தீபா. சில வினாடிகள் கழித்து “பசக்” என்ற சத்தத்துடன் அவர் சுன்னி அவளிடமிருந்து வெளியே வந்தது. வெளியே எடுத்த பிறகும் அந்த இடத்தில் ஏதோ இருப்பது போல தனக்குள்ளாக உணர்ந்தாள் தீபா. அவள் ஒரு குழந்தையுடன் (கர்ப்பமாக) இருப்பதாக அவள் உள்ளுணர்வு கூற, அவள் பயத்தில் உறைந்து போனாள். தன் கணித ஆசிரியரால் தான் கர்ப்பமாக இருக்கலாம் என்ற சாத்தியம் அவளை அவமானத்தால் தலை குனிய வைத்தது.
“இன்றைக்கு சாயங்காலம் நீ நன்றாக செய்தாய்.. செல்லம்” என்ற பாண்டியன் கடிகாரத்தை பார்த்த போது மணி ஆறு. “நீ இப்போ டிரஸ் போட்டுக்கலாம் தீபா” என்ற பாண்டியனை முறைத்துப் பார்த்தாள் தீபா.
தீபா எதுவும் பேசவில்லை. அவரிடம் பேச இப்பொழுது தீபாவுக்கு எதுவும் இல்லை. அவள் மேஜையில் இருந்த தன் ஜட்டியை எடுத்து அணிய முற்பட்டபோது, “ஒரு நிமிஷம் தீபா.” என்று நிறுத்தினார் பாண்டியன். “உனக்கு ஒரு சர்பிரைஸ் வைத்திருக்கிறேன்” என்றவர் தன் மேஜையின் டிராயரை திறந்து ஒரு பொருளை எடுத்தார்.
“மேஜையின் மேல் படு தீபா, உன் கால்களை விரி” என்ற பாண்டியனை ஆச்சிரியத்துடன் பார்த்த தீபா, “இப்போது தான்….. அது…. முடிந்து விட்டது…. என்று நினைத்தேன்” என்றாள்.
“கேள்வி கேட்காமல் படு தீபா” என்ற பாண்டியன், அவள் குப்புற மேஜையின் மீது சாய்ந்ததும், ரப்பரில் ஆன ஒரு சிறிய டில்டோவை அவள் புண்டைக்குள் திணித்தார். அது ஈசியாக உள்ளே சென்றது. “என்ன செய்கிறீர்கள்… ??” தீபா குழப்பத்தில் கூவினாள்.
“கொஞ்சம் ஆடாமல் இரு தீபா” என்ற பாண்டியன் அந்த டில்டோவை அவளது மதன நீரில் ஈரப்படுத்தின பின்பு அதை அவளின் பின் வாசல் வழியாக அழுத்தினார். “நில்லுங்கள் சார்… நீங்கள் தவறான ஓட்டையில் விடுகிறீர்கள் என்று நினைக்கிறேன்” என்று குறுக்கிட்டாள் தீபா.
பாண்டியன் அந்த ரப்பர் கட்டையை அவள் குண்டிக்குள் திருகி சொருகினார். “ஆஹ்….” என்று வலியால் தீபா கதற அது அவள் குண்டியில் சிக்கென்று மாட்டிக் கொண்டது. இப்பொழுது அவள் புட்டங்களுக்கு இடையே சப்பையாக ஒரு ரப்பர் வஸ்து தெரிந்தது. அது மூன்று இன்ச் நீளமும், ஒன்றரை இன்ச் சுற்றளவும் கொண்ட ஒரு டில்டோ. அது குண்டியின் உள்ளே சென்றதும் டைட்டாக பொருந்தும்படி வடிவமைக்கபட்டிருந்தது.
“இதை நீ, நாம் நாளை சந்திக்கும் வரை உள்ளேயே வைத்திருக்க வேண்டும்” என்றார் பாண்டியன். “நீ இப்பொழுது எழுந்து கொள்ளலாம்” என்று அவள் புட்டங்களை செல்லமாக தட்டினார் பாண்டியன்.
“ஆனால்..” என்று இழுத்தாள் தீபா.
அவளுடைய அங்கலாய்ப்பை பொருட்படுத்தாத பாண்டியன் “சும்மா சும்மா புலம்பாதே தீபா. நீ அதை நாளை மதியம் வரைக்கும் உள்ளேயே வைத்திருக்க வேண்டும்.. அது இப்போது நமக்குள் நடந்ததை உனக்கு ஞாபகப்படுத்திக்கொண்டே இருக்கும். எனக்காக இதை செய்வாயா தீபா?”
“அதேபோல உன்னை நான் நினைப்பதற்க்கு எனக்கும் ஒரு ஞாபகார்த்தம் வேண்டும்” என்ற பாண்டியன் அவள் ஜட்டியை எடுத்து தன் நாசியில் வைத்து ஆழமாக அதன் வாசனையை நுகர்ந்தார். தீபா வெட்கத்தால் சிவந்தாள். நான் சுனில் குமார். ஹோசூரில் டி வி எஸ் கம்பெனியில் இஞ்சினியராக வேலை பார்கிறேன். எனக்கு வயது இருபத்தி ஏழு. இன்னும் கல்யாணம் ஆகா வில்லை. எங்க அம்மா மட்டும் சென்னை அடையாரில் எங்கள் சொந்த வீட்டில் இருக்கிறாள். நான் மாதம் ஒரு முறை வந்து அம்மாவை பார்த்து விட்டு போவேன். அம்மா கல்யாணம் பண்ணிகொன்னு சொல்லி ரொம்பவே கட்டாய படுத்தற. நான் தான் தள்ளி போட்டுகொண்டு இருக்கிறேன்.
எங்க வீட்டுக்கு பக்கத்தில் வீட்டில் இருக்கும் சுவாதிக்கு போன வருடம் தான் கல்யாணம் ஆனது. அவள் கணவனுடன் ஆழ்வார்பேட்டையில் இருக்கிறாள். நான் இந்த முறை வந்த போச்சு அம்மா சொன்னால்; நம்ம பக்கத்து வீட்டு சுவாதி இங்கே வந்து இருக்கிறாள். அவள் பிரக்னன்டாக இருக்கிறாள். நீள் அவள் போய் ஸ்வீட் வாங்கி கொண்டு போய் பார்த்து விட்டு வா. ஒரு நாள் மாலை எங்க அம்மா கொஞ்சம் வெளியே போன. நானும் அப்போ கிராண்ட் ஸ்வீட்டில் கொஞ்சம் ஸ்வீட் வாங்கிகொண்டு அவளை பாக்க போனேன். காலிங் பெல்லை அமுக்கி கொஞ்ச நேரம் பின் அவள் வந்து கதவை திறந்தாள். மெல்லிசான ஒரு நைட்டி போட்டு கொண்டு இருந்தா. முகம் கொஞ்சம் வெளுத்து இருந்தது. வயறு கொஞ்சம் ஒப்பித்தான் இருந்தது. உள்ளே வர சொன்னா. நானும் அவளும் பள்ளிகூடத்தில் ஒன்றாக படித்து இருக்கிறோம். நான் ஸ்வீட்டை கொடுத்துவிட்டு அவள் பிரக்னன்டாக இருபதற்கு வாழ்த்துக்கள் சொன்னேன். சிரித்தால். கொஞ்சம் வெக்கம் வந்தது. அவள் அப்பா அம்மா எங்கே என்று கேட்டேன். அவர்கள் சுவாதியின் மாமா வீட்டுக்கு போய் இருக்கிறார்கள். அவள் மாமா அயானவரத்தில் இருக்கிறார். அவர்கள் இரவு சாப்படை முடித்துக்கொண்டு தான் வருவார்கள். எனக்கு கொஞ்சம் போர் அடிக்கிறது. கொஞ்சம் நேரம் இரு பேசிக்கொண்டு இருக்கலாம்ன்னு சொல்லி விட்டு உள்ளே போய் காபி போட்டு கொண்டு வந்தா. நான் வாங்கிக்கொண்டு வந்த ச்வீடையையும் கொடுத்தா. நாங்கள் ரெண்டு பெரும் பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டோம். என் வேலை பற்றி கேட்டால். எப்போ கல்யாணம் பண்ணிகபோறேன்னு கேட்டா. இன்னும் ஒரு வருஷம் போகட்டும்ன்னு சொன்னேன். உன் லைப் எப்படி இருக்கிறதுன்னு கேட்டேன். கொஞ்சம் சிறிதா. கொஞ்சம் சோகம் இருக்குன்னு சொன்னா. எனக்கு கொஞ்சம் அதிர்ச்சி. என்ன சுவாதி சோகம்ன்னு சொல்றே. உனக்கு உங்க வீடில் எதாவது பிரச்சனையான்னு கேட்ட்டேன். அது மாதிரி ஒன்னும் இல்லை. இது வேறே மாதிரி. நான் சொன்னேன். கொஞ்சம் புரியும்படிதான் சொலேன். அவள் சொன்னாள். எங்களுக்கு போன அக்டோபரில் கல்யாணம். இப்போ கிட்டத்தட்ட ஒரு வருஷம் ஆச்சு. நான் ஆறு மாதம் கர்ப்பம். என் கணவர் நாற்பது நாள் வேலையாக துபாய் போனார், எனக்கு மூணு மாதம் இருக்கும்போது போனார். இன்னும் வரவில்லை. இன்னும் வருவதற்கான நேரமும் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. போன இடத்தில டிலே ஆகிறது. இங்கே நான் தனியாக செத்து கொண்டு இருக்கிறேன். மாமியார் வீட்டில் போர் அட்கிகர்துன்னு எங்க வீட்டுக்கு வந்தேன்.
அவர் இல்லாமல் என்னால் இருக்க முடியவில்லை. நீ என் பிரென்ட். உன்னிடம் சொல்ல எனக்கு வெக்கம் இல்லை. அவர் இல்லாமல் இந்த மாதிரி கற்ப காலத்தில் தனியாக இருக்க முடியவில்லை. அவர் பிரிவு என்னை வாடுகிறது. டாக்டர் சொன்னார். கர்ப்பம் தரிதா மூணு மாதம் முதல் ஒன்பது மாதம் வரை நீங்கள் தினமும் உடல் உறவு கொண்டால், குழந்தை பிறக்க எந்த கஷ்டமும் இருக்காது. மேலும் இந்த கற்ப காலத்தில் தான் நீகள் வாழ்கையை நன்கு என்ஜாய் பண்ண முடியும்ன்னு. ஆனால் நடப்பது ஏன்னா. இப்பவே எனக்கு ஆறு மாதம். அவர் வர இன்னும் குறைந்தது மூணு மாதம் ஆகும். அதுக்குள் எனக்கு குழந்தை பிறந்தாலும் ஆச்சர்யம் இல
இல்லை. கர்பமாக இருக்கும் பெண்களுக்கு மன குறை ஒன்று இருக்க கூடாதுன்னு எங்க அம்மா, உங்க அம்மா சொல்றாங்க. என் குறையை நான் யார் கிட்டே போய் சொல்லுவேன் சுனில். உன்னிடம் தான் நான் மனம் விட்டு பேச முடியும். நல்ல வேலை இன்னிக்கி யாரும் வீட்டில் லில்லை. அவர்கள் இருந்தால், நான் இப்படி உன்னிடம் பேச முடியாதுன்னு சொல்லி, கொஞ்சம் அழுதாள். நான் அவள் அருகில் போய் அவள் கன்னத்தை தடவி, அவள் கண்ணீரை துடைத்து விட்டேன். அவள் சொன்னா. உன்னால் கண்ணீரை மட்டுமே துடைத்து விட முடியும். என் ஏக்கத்தை உன்னால் போக்க முடியாது. நான் சொன்னேன்: சுவாதி அப்படி சொல்லாதே. நான் உனக்கு எந்த உதவி வேண்டுமானாலும் பண்ணுகிறேன். அவர் கார்பர்டே ஆபிசில் என் பிரென்ட் ஒருவன் இருக்கிறான். அவனிடம் சொல்லி உன் கணவரை சீக்கிரம் திரும்பி வர ஏற்பாடு பண்ணுகிறேன். சுவாதி சொன்னா: அதுக்கெல்லாம் நேரம் ஆகும். நிச்சயம் நடக்கும்ன்னு சொல்ல முடியாது. என் தலை எழுது படிதான் நடக்கும்ன்னு சொல்லி இன்னும் கொஞ்சம் பலமாக அழுதாள். நான் சொன்னேன்: சுவாதி அழாதே. என்னை உன் அண்ணனா நினச்சுக்கோ. நான் உன் கழ்டம் போக்க என்ன பண்ண வேண்டும்ன்னு சொல்லு. உடனே பண்ணுகிறேன். அவள் சொன்னா: நான் சொன்ன நீ தப்ப எடுத்துக்க மாட்டியே. நான் சொன்னேன்: சுவாதி நீ என்னை பற்றி புரிந்து கொண்டது அவ்வளவுதான். உன்னை எனக்கு சின்ன வயது முதல தெரியும். பின் என் மீது உனக்கு என்ன கோவம். பீடிகை போட்டு பேசறே. அவ சொன்னா: சுனி எனக்கு எப்படி சொல்வது என்று புரிய வில்லைடா. ஆனால் சொல்லாமலும் இருக்க முடியவில்லைடா. நான் சொன்நீன்: நீ என்ன சொன்னாலும் நான் கேக்கறேன். சுவாதி நீ சொல்லு. அவள் தலையை கீழே சாசுகொண்டு சொன்னா: சுனில் என்னை தப்ப நினைக்காதே. என்னை மாதிரி ப்றேஞான்டா இருக்கும் பெண்களுக்கு புருஷ சுகம் தினமும் வேணும். அதுவும் ஐந்து மாதம் முதல் அது இல்லாமல் இருக்கவே முடியாது. நான் தினமும் அது இல்லாமல் செத்து செத்து பிழைக்கிறேன். ஒவ்வரு இரவும் ஒரு யுகமா போகிறது. இதை போய் எப்படி என்கே அம்மாகிட்டே சொல்வேன். அதனால், நீ இப்போ எனக்கு அந்து சுகத்தை தா. நான் இப்படி கேக்கறேன்னு நீ என்னை தப்பாகவும் மட்டமாகவும் எடை போடாதே. நீங சூழ்நிலை அப்படி. இப்படி சொல்லிவிட்டு, என் அருகி வந்து என் சுன்னியை லுங்கியோடு சேர்த்து பிடித்து ஒரு அமுக்கு அமுக்கினால். என்னால் தாங்க முடியவில்லை. நான் இப்போது அவள் முலைகளை அவள் நைத்யோடு சேர்த்து அமுக்கினேன். அவன் கொஞ்சம் முனகினாள். ஆனால் உடனே எழுந்து கொண்டு தன நைடியை கயட்டி தூக்கி போட்டு விட்டு என் பகைத்து வெட்டு சுவாதி என் முன்னால் பிரா ஜட்டியுடன் நின்று கொண்டு இருந்தால். ஆறு மாதம் கர்பமாக இருப்பதால் அவள் வயறு பெருத்து இருந்தது. நான் அவளின் பிரவின் பின் பக்க கொக்கிகளை கயட்டி பிறவி தூக்கி பொட்டின். அவன் ஆப்பிள் போன்ற முலைகள் நேராக நின்றன. காம்புகள் துருத்தி கொண்டு இருந்தன. நான் அவள் முலைகளை நன்கு கசக்கி ஒன்று மாற்றி ஒன்றை வாயில் வைத்து சப்பிநீன். அவள் சுனில் சுனில் என்று கத்திகொண்டே என் முதுகை சேர்த்து அமுக்கினாள். கற்பதின் காரணமாக அவள் முலைகள் சற்று பெருத்து இருந்தன. ஒரு முளை என் வாய்க்குள் முழுவதுமாக போக வில்லை. சுமார் ஆறு நிமிஷம் அவள் முலிகை சப்பிவிட்டு கீழே இறங்கி வந்து அவள் வெளிர் நீல கலர் ஜட்டியை கீழே இறகினேன். அவள் புண்டை தரிசனம் கிடைத்தது. நான்கு மயிர் அடர்ந்து இருந்தது. பூரி போல ஒப்பி இருந்தது. நீர் திவிலைகள் தெரிந்தன. நான் அவள் ஜட்டியை பூர்வம் கலடினவுடன், அவள் என் ஜட்டியை கயட்டி என் பூளை கையில் பிடித்து, சுனில் உனக்கு சாமான் ரொம்ப பெரிசா இருக்கு. என் ஹஸ்பண்டை விட உன் சுன்னி பெரிசு. நான் காய்ந்து போய் இருக்கேன். முதலில் இந்த ராடை என் புண்டைக்குள் விட்டு குதி என் புண்டை சூட்டை தனின்னு ரொம்ப காமத்துடன் சொன்னா. நான் அவளை பெடில் படுக்க வச்சு அவள் கால்களை நான்கு விரித்தேன். பொதுவாக சொல்லுவார்கள். கர்பமாக இருக்கும் பெண்களில் புண்டை பெரிதாக விரிந்து இருக்கும்ன்னு. அது போலவே அவள் புண்டையும் வாய் திறந்து இருந்தது. நான் கேட்டின். சுவாதி நான் எல்லோரும் பண்ணுவது போல உன்னை புட்க்க வச்சு உன் மீது படுத்து கொண்டு நான் ஒத்தால், உன் வயறு வலிக்கும். அதனால் நான் என்ன பண்ணதும், அவள் சொன்னா அதை பத்தி எனக்கு கவலை இல்லை. நீ நேரத்தை வீணடிக்காமல் என் மீது ஏறி குத்து. அவளின் காம வெறி எனக்கு தெரிந்தது. இருந்தாலும் அவளை ஏமாற்ற கூடத்ன்னு என்று யோசித்து விட்டு அவள் மீது படுத்துகொண்டேன். ஆனால் என் கைகளை நன்கு ஊன்றி கொண்டு என் உடல் வெயிட் அவள் மீது விழாமல் என் பூளை அவள் புண்டையில் வாய் அருகில் கொண்டு வந்தேன். நான் கைகளை ஊன்றி கொண்டு இருப்பதால், அவள் புண்டையை நன்கு பார்க்க முடியவில்லை. என் பூல் தடு மாறி அவள் புண்டைக்கு பக்கத்தில் இடித்தது. அவள் அதை நன்கு புரிந்துகொண்டு தன கையாலேயே என் சுன்னியை பிடித்து அவளின் சொர்க்க வாசில் வச்சால். அவள் சொன்னாள்: சுனி என் புண்டை வாசலில் உன் சுன்னியை வைத்து இருக்கிறேன். நீ அப்படியே உள்ளே விடுன்னு. எங்கே என் சாமான் திரும்பவும் தடுமாற போகிரதொன்னு அவன் எண்ணி, என் சுன்னியை அவள் விட வில்லை. என் சுன்னி அவள் புண்டை வாசலில் பட்டு அவள் புண்டை இதழ்கள் கொஞ்சம் திறந்தன. இன்னும் கொஞ்சம் பலம கொடுத்து நான் அழுதிநீன். வெகு நாட்கள் அவள் புண்டை ஒக்கபடாததால் அவள் புண்டை மிகவும் டைட்டாக இருந்தது. இன்னும் கொஞ்சம் சக்தி கொடுத்து என் கடபாறையை அவள் பொந்துக்குள் சொருகினேன். இப்பொழுது என் எட்டு இன்ச் சுன்னி அவள் புண்டைக்குள் முழுவதுமாக போய் விட்டது. அவள் சொன்னா. சுனி உன் சுன்னி என் கூதிக்குள் போய் விட்டது. நீ இப்போ என்னை ஒக்க ஆரம்பி. நான் அவள் சொன்னதும் என் சுன்னியை வெளியே எழுது மீதுன் உள்ளே செலுத்தி ஒத்தேன். இது தான் எனக்கு முதல் அனுபவம். நான் ஒப்பதால், அவள் புண்டைக்குள் நீர் சோர்ந்து, என் சுன்னி போகும் பாதை சீர் பட்டது. இப்போ என் சுன்னி அவள் புண்டைக்குள் எந்த சிரமும் இல்லாமல் வெண்ணையில் கத்தி போவதை போல் போய் வந்தது. நானும் என் கைகளை நான்கு ஊன்றி கொண்டும், என் சூதை சூகி கொடுத்ததும் அவளை ஒத்து கொண்டு இருந்தேன். அவள் பாசிகள் நனடமாடினா. அவள் சொன்னாள் சுனில் என் பாசிகளையும் சப்பி கொண்டே ஒரேன்ன். நான் சொன்னேன். சுவாதி அப்படி பண்ணினால் நான் உன் மீது படுத்துக்கொள்ள வேண்டும். என் பாடி வெயிட் உன் வயற்றின் மீது படும். வீண்டாம். நான் கைகளை ஊன்றி கொண்டே ஓக்கறேன். அப்பொறம் உன் பாசிகளை சப்புகிறேன். அவளும் ரொம்ப தேங்க்ஸ் சுனில். இது மாதிரி என் மீதும் என் பாடி மீதும் கருணை கொண்டு யார் தான் என்னை ஒக்க போகிறார்கள். இவ்வாறு அவள் சொன்னவுடன், இன்னும் சக்தி கொண்டு அவளை ஒத்தேன். எனக்கு கஞ்சி வரும் போல இருந்தது. மீண்டும் சில குத்துக்கள் குத்தி என் கஞ்சியை அவன் புண்டைக்குள் பீச்சினேன். பல நாட்களாகவே அவள் புண்டைக்கு தண்ணி இல்லாததால், என் கஞ்சி போனவின் அவள் புண்டையை நன்கு இறுக்கி கொண்டால். என் காசி முழுவதும் அவள் புண்டைக்குள் கொட்டின பின், என் சுருகின பூளை வெளியே எடுத்து அவள் பக்கத்தில் படுத்துக்கொண்டு சொன்நீன். ரொம்ப தேங்க்ஸ் சுவாதி. ரொம்ப வலிக்கர்தன்னு கேட்டின். அவள் சொன்னால் இல்லே சுனில். அப்படியே வலித்தாலும், அதா வலி கலந்த வேதனை எனக்கும் என் புண்டைக்கும் தேவை. அதுனால தானே, நானே வலிய வந்து என் வெக்கத்தை விட்டு உன்னை ஒக்க சொன்னேன். என் கணவர் கூட இந்த மாதிரி பார்த்து பார்த்து ஒத்து இருக்க மாட்டார். அவள் ஒக்க வந்து விட்டால், அவருக்கு ஒரு வெறி வந்து விடும். நான் சொல்லுவதை கொஞ்சம் கூட காது கொடுத்து கேக்க மாட்ட்டார். ஒத்து கஞ்சியை கொட்டின பின் தான் சுவாதி என்ன சொன்னேன்னு கேப்பார். ஆனால் நீயோ நான் சொல்லுவதை எல்லாம் கேட்டு, நான் சொல்லுஅது போல் ஒத்தான். ரொம்ப தேங்க்ஸ் என்றால். என் சுன்னி சுரிங்கினபோதும், நான் அவள் பாசிகளை நன்கு சப்பி அவள் முளை காம்புகளை லேசாக கடித்தும் அவளுக்கு சந்தோஷம் கொடுத்தேன். அவள் எழுந்து உள்ளே போய் கொஞ்சம் ஸ்வீட் கொண்டு வந்தால். நங்கள் சாப்பிட்டோம். நான் கேட்டேன். சுவாதி உனக்கு செக்ஸ்யில் இவ்வளவு ஆசையா. அவள் சொன்னாள்; இந்த அனுபாவம் உனக்கு இப்போது தெரியாது. கல்யாணம் ஆகி தொடர்ந்து ஒத்து வந்தால்தான் உனக்கு இதன் அருமை தெரியும். அவர் இருக்கும் வராரை டெய்லி ரெண்டு அல்லது மூணு முறை ஒத்து சுகத்தை கொடுத்து விட்டு போய் விட்டார். இப்போது அது இல்லாமல் என் புண்டை ஏங்குகிறது. உனக்கு ஒரு பழமொழி தெரியுமா. ருசி கண்ட பூனையும், குத்து வாங்கின கூதியும் சும்மாவே இருக்காது. அலைந்து கொண்டுதான் இருக்கும். அதுனால தான் என் புண்டை அரிப்பு தாங்க முடியாமல் தான், நான் உன்னை கேட்டு கொண்டேன். மேலும் பேரு காலத்தில் புண்டை நமசால் ஜாஸ்தியாகத்தான் இருக்கும். இப்போ நான் கேட்டேன். அது சரி பேரு காலத்தில் ஒக்கவேண்டும்ன்னு ஆசையிருக்கும் ஆனால் உடம்பு தானுமான்னு. அவள் சொன்ன: இதே கேள்வியை நானும் என் லேடி டாகரிடம் கேட்டேன். அவள் சொன்னாள்: இந்த காலத்தில் உடல் உறவு கொண்டால்தான், குழந்தை வாரும் பாதை இளகி குழந்தை பெறுவதற்கு கழ்டமே இல்லாமல் இருக்கும். வெளிநாடுகளில் இதை சி டி மூலமாக கணவன் பெண்டாட்டிக்கு ஆஸ்பத்திரியில் போட்டு கண்பிபார்கலாம். ஏழு மாதத்தில் எப்படி ஒக்க எண்டும், எட்டு மாததில் எப்படி பண்ண வேண்டும் போன்ற காஷிகளை காம்பிப்பார்கலாம். இங்கே அது மாதிரி சரி பட்டு வராதுன்னு, உன்னை போன்ற படித்தா பெண்களுக்கு நாங்கள் வழி சொல்லி கொடுக்கிரோம்ன்னு சொல்லி அந்த டாக்டர எந்த எந்த பொசிசனில் ஒக்கவ்டும்ன்னு எனக்கு வில்லாக்கி சொன்னாள். என் அதிர்ச்தம் ஒக்கவே ஆள் இல்லை. அப்பொறம் பொசிசன் எதற்கு. நான் அப்போ சொன்னேன்: அது மாதிரி விரக்தி அடையாதே சுவாதி. நான் உனக்கு உதவி பண்ணுகிறேன். நீ என் தங்கை மாதிரி. என் தங்கை சந்தோஷம் தான் என் சந்தோஷம். அதனால் நீ எந்த பொசிசனில் ஒக்க சொல்கிறாயோ நான் அப்படி பண்ணி உனக்கு சந்தோசத்தை தருகிறேன்.
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.