இவளுக்குச் சுன்னியில கண்டம் – 15

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.

இவளுக்குச் சுன்னியில கண்டம் – 15 – கார்த்திகா.

சாயங்காலம் அம்மா வந்த போது நிறைய சந்தோஷமாயிருந்தாள். கையில் பெரிய பை வைத்திருந்தாள். பையில் பாவாடை தாவணி செட்கள் இருந்தன. மல்லிகைப்பூ வைத்திருப்பாள் போலிருக்கிறது. வாசனை அறையெங்கும் மணத்தது. ” நன்னா ரெஸ்ட் பண்ணியாடி..என் பொண்ணுக்குட்டி” என்றபடி கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். நான் அவள் தோளைத் தொற்றிக் கொண்டு கன்னத்தில் கன் னத்தை வைத்துக் கொண்டேன். ” நீயில்லாம ரொம்ப போர் அடிச்சதம்மா..” என்றபடி கன்னத்தை அழுத்தி தேய்த்தேன்.

” அம்மாதான் வந்திட்டேனே என் கண்ணம்மா..” ” ஏனம்மா லேட்டு?” என்று தோளைத் தொற்றிக் கொண்டு கிளியாய்க் கொஞ்சினேன். ” நோக்கு கொஞ்சம் சாமானம் வாங்கப் போனேனோல்லியோ.. அதான் லேட்டாயிட்டதடி பொண்ணே..” ” நேக்குத் தான் நெறய இருக்கறதே.. இன்னம் என்ன வாங்கினாயம்மா?” என்று இமைகள் படபடக்க கண்களை அகல விரித்துக் கொண்டு கேட்டேன்.

” பாவாடை தாவணிதான் உடுத்தணம்னு ஸ்வாமி சொன்னாரில்லையா.. அதான் நோக்கு பாந்தமாயிருக்கும்னுட்டு நாலு செட் வாங்கினேன்..” ஸ்வாமி என்று அம்மா சொன்னதும் என் கன்னங்களில் இரத்தம் பாய்வது தெரிந்தது. கன்னங்கள் குப் என்று சிவந்திருக்க வேண்டும். கண்களில் செவ் வரி ஓடியது. காலையில் போட்ட குத்தாட்டம் என் நெஞ்சில் நினைவாக வந்து இனித்தது. என் மன்மதன் என் முலைகளைப் பிசைந்த இடமும், குண்டி யைச் சுவைத்த இடமும் தேனாய் இனித்தது. என் மனமெங்கும் அவர் பற்றிய எண்ணம் பரவியது.

” ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்.. விடுங்கோண்ணா.. வலிக்கறது.. இவ்ளோ பெரிசு உள்ளாற போகாது.. எடுத்துருங்கோ..” ” பொறுத்துக் கோடி என் செல்லத் தேவ்டியா..நோக்கு ஸ்வர்க்கத்தைக் காட்ட றேன்..” ” ஆம்படையா பொம்மனாட்டியை சம்யோகம் பண்றச்சே சும்மா மென் மையா மொசக்குட்டி ஓள்க்கிறாப்பில ஓள்க்கக் கூடாது கேட்டியா? கட்டில்ல பொண்ணுகளை கதற விட்டு ஓள்க்கணும். இல்லாட்டி ஆம்படையான பொட்டச்சிங்க மதிக்க மாட்டா.. குத்துற குத்துல நோக்கு தெறிச்ச மாதிரி குசு தெறிக்கணும்.. அதுதான் நல்ல ஆம்பளைக்கு அழகு..” உண்மையிலேயே என் ஆம்படையான் போடறதுல அழகுதான்.

நினைவுகள் இனிக்க நான் என் உதடுகளைச் சுழித்துக் கொண்டேன். வெட்கம் தலைக்கேறியது. ” என்னடி ஏதும் கனவு காண்றியா.. நாம் பாட்டுக்குப் பேசிண்டிருக்கேன்..” ” போம்மா.. நேக்கு வெக்கமாயிருக்கு..” ” அய்யோடி.. எதுக்கடி பொண்ணே வெக்கம். நா ஒன் அம்மா தானேடி..” என்று என் கன்னத்தைத் திருகி முத்தமிட்டாள்.

அன்றிரவு சாப்பாட்டுக்குப் பிறகு அம்மா என்னைக் குளிப்பாட்டினாள். மஞ் சளை எடுத்து என் கன்னங்களில் பாந்தமாகத் தடவி விட்டாள். பின்னர் கை கள், கால்கள் மார்பு.. வயிறு என்று தடவினாள். ” தினம் மஞ்சள் இடணுமாம்மா..”

” மஞ்சள் இட்டுட்டாண்டாத்தானடி கன்னங்கள் தங்கமாட்டம் தகதகக்கும்.. கன்னம் மாசு மருவில்லாம இருக்கும். தேவையில்லாத முடியெல்லாம் முளைக்காது.. கையைத் தூக்கடி.. கக்கத்துல மஞ்சள் இடலாம்.. நல்ல வாச னையா இருக்கும். பொண்ணுங்களுக்கு பளபளப்பும் வாசனையும் ரொம்ப முக்கியம்..” நன்றாக அழுத்தி அழுத்தி மஞ்சளிட்டு என்னை வெதுவெதுப்பான வெந் நீரில் குளிப்பாட்டினாள். மஞ்சளின் மங்கலமான வாசனை உடலெங்கும் வீசி யது.

” பல் தேய்ச்சியா..” “இல்லம்மா.. ராத்திரிக்கு எதுக்கம்மா..காலைல தேச்சிண்டாப் போறது..” “பொம்மனாட்டிங்க தினசரி ரெண்டு வாட்டியாவது பல் தேய்க்கணும்.. பொண்ணுங்க வாயில எப்பயும் கெட்ட வாசனை வந்திறப்படாது.. அதுல யும் கல்யாணம் ஆயிட்டா.. ராத்திரி படுக்கைக்குப் போறச்சே கண்டிப்பா பல் துலக்கணம்.. தெரிஞ்சதா?” எதுக்கு என்று எனக்கு தெரியாதா என்ன? ஆதலால் நமட்டுச் சிரிப்பாய் சிரித்துக் கொண்டேன். ” ஆகட்டும்மா.. தேய்க்கறேன்.”

காதுகளில் பெரிதாக ஜிமிக்கியை மாட்டி..அது டணார் டணார் என்று ஆடி யது. கண்களில் பாந்தமாய் மை வைத்தாள். கைகளில் நிறைய வளையல் களை அடுக்கி, கால்களில் வெள்ளியிலான கொலுசை அணிவித்தாள். அது ஜல்..ஜல் என்று ஜதி இசைத்தது. முடியைச் சவுரி வைத்துப் பின்னி, ஜடையின் கடைசியில் குஞ்சம் வைத்தாள். ” எதுக்கம்மா.. இத்தனை அலங்காரம்.. கல்யாணப் பொண்ணாட்டம்..” என்று சிணுங்கினேன். ” தூங்கறச்சே காதில இருக்கறது குத்துமில்லியா.. நைட்டி போறாதா?”

” நோக்கு தெரியாதடி.. பொண்ணுக்கு தன்னை அலங்கரிச்சுக்கத்தான் ரொம்ப பிடிக்கும். நீ இத்தனை நா பசங்களாட்டம் உடுத்திண்டிருந்த.. உன் மனசு எவ் வளோ வேதனைப்பட்டிருக்கும்.. அதுக்குத்தான் நோக்கு பொண்ணுக்கானது எல்லாம் போட்டு அலங்கரிக்கிறேன். நோக்கு அப்போ தாண்டி மனசு திருப்தி யாகும்..” ” நீ சொல்றது சரிதானம்மா.. நேக்கு இப்போதான் மனசு சாந்தியாறது.. நா என் கூட்டுக்குள் திரும்பின மாதிரி ஒரு திருப்தி..” என்னை இறுக்க அணைத்து கன்னத்தில் மாறி மாறி முத்தமிட்டாள்.

” இனி நீ எப்பயுமே பொண்ணாட்டம் வளைய வரலாம்.. என்னோட செல்ல மகள் நீ.” மஞ்சள் நிறத்தில் பாவாடையும், டைட்டாக ஜாக்கெட்டும் அணிந்து வெளிர் பச்சையில் தாவணி அணிந்தேன். ஒரு தேவதையாட்டம் இருந்தேன். என் வளைவான இடுப்பு ஜாக்கெட்டின் பிடிப்பிலிருந்து வளைந்து பாவாடையின் இறுக்கத்தில் பதிந்திருந்தது. வளைவான இடுப்பு இலியானா இடுப்பு மாதிரி என்று திவ்யா சொன்னது ஞாபகத்துக்கு வந்தது. உண்மைதான் அவளுடைய இடுப்பைப் போலத் தான் கர்வியாக இருந்தது. இரவு மணி பதினொன்று ஆகிவிட்டது.

” வாடி வந்து படுத்துக்கோ..” நான் அம்மாவை ஒட்டிக் கொண்டு அவள் முகத்தை வெகு அருகாமையில் பார்த்துக் கொண்டு படுத்துக் கொண்டேன். அம்மா தன்னுடைய வாழைத்தண்டு கைகளை என்னைச் சுற்றி வளைத்துக் கொண்டு அணைத்தபடியே படுத்துக் கொண்டாள். அவள் கன்னமும், உதடுக ளும் பளபளத்தது. அவள் அண்மை என்னை பரவசப்படுத்தியது. ” அம்மாவுக்குத் தான் என் மேல் எத்தனை அன்பு?”

அம்மாவின் முகத்தோடு முகத்தை இணைத்துக் கொண்டேன். அவள் மூக்கும் என் மூக்கும் உரசிக் கொண்டது. அவள் சுவாசத்தின் இனிமையும், அவள் வெதுவெதுப்பான உடலின் உஷ்ணமும் என்னைத் தாலாட்டியது. அம்மா வின் மூச்சில் பலாப்பழ வாசனையடித்தது. அப்படியே கண்களை சொருகியது. கனவில் ராஜாராமய்யர் வந்து என் சூத் தைப் பிடித்துக் கொண்டு” வாடி என் செல்லத் தேவ்டியா..நேக்கு தாகமாயிருக் கறது.. உன் சூத்தைக் குடிக்கத் தா..” என்றார். ” வேணாண்ணா.. நேக்கு வெக்கமாயிருக்கறது..”

” அப்போ இந்த சுன்னியையாவது சப்புடி..” ” வேணாண்னா.. நேக்கு மூச்செல்லாம் அடைக்கிறது.” கனவில் நாங்கள் பின்னிக் கொள்ள, அவருடைய பெருத்த சுன்னி என் குண்டிப் புழைக்குள் நுழைந்தது. ஓங்கி அவர் குத்தியது தடார் தடார் என்று சத்தம் எழுப்பியது.. உண்மையில் கதவை யாரோ தட தடவென்று தட்டும் சத்தம் கேட்டது. கண்களை படார் என்று விழித்துக் கொண்டேன். “அம்மா.. அம்மா “என்று தட்டினேன். அம்மா விலுக் என்று விழித்துக் கொண்டாள்.

“யாரது இந்நேரத்தில்..” என்று சன்னமாக கிசுகிசுத்தாள். அவள் வாயில் பழுத்த பழ வாசனை அடித்தது. ” கதவை ஏதும் திறந்திராதம்மா.. யாராச்சும் திருடனாயிருக்கப் போறது..” இன்னும் பலமாக தட்டப்பட்டது. தட்டலில் ஒரு அராஜகமும், வேகமும் இருந்தது. எனக்கு நெஞ்சுக் கூடு படபடவென அடித்துக் கொண்டது. ஏதோ வில்லங்கம் என்று உள்ளுணர்வு சொல்லியது. அம்மா கதவருகில் சென்று அதட்டலாக,” யாரது இந்நேரத்தில்?” என்றாள். ” கதவைத் திறங்கடி.. போலீஸ்” என்று கனமான பெண்குரல் ஒன்று கேட்டது.

கதவை ஒட்டியுள்ள சிறிய ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்தபோது, வெளியே ஒரு போலீஸ் ஜீப்பும், அதில் சாய்ந்து கொண்டு ஒரு வாட்டசாட்டமான பெண் போலீசும் நிற்பது தெரிந்தது. அம்மா பயத்துடன் என்னைப் பார்த்தாள். முத்து முத்தாய் வியர்த்திருந்தாள். “அம்மா நேக்குப் பதர்றது..” என்றேன். எனக்கு மூச்சையடைத்தது. “பயப்படாதடி.. வேற யாரயாச்சும் தேடிண்டு வந்திருப்பா.. பாக்கலாம்..” என்னை இறுக்க அணைத்துக் கொண்டாள்.

மறுபடியும் கதவு தட்டப்பட்டது. அம்மா விளக்கை எரிய விட்டு, கதவைத் திறந்தாள். வெளியே இரண்டு பெண் கான்ஸ்டபிள்கள் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். கதவு திறந்ததும் அதில் ஒருத்தி, ” நீதான் ஜமுனாவா..” என்றாள். ” ஆமாங்க.. என்ன விஷயம்..” ” இன்ஸ்பெக்டர் கூட்டி வரச் சொன்னார். வந்து ஜீப்பில ஏறு..” ” எதுக்கு? காரணமில்லாம அர்த்த ராத்திரில வந்து ஸ்டேஷனுக்கு கூப்பிட றேள்? ”

அதற்குள் ஜீப்பிலிருந்து இறங்கிய இன்னொரு போலீஸ்காரி முன்னால் வந் தாள். இவள் சப் இன்ஸ்பெக்டர் ரேங்கில் இருப்பாள் போலிருக்கிறது. முன் னாலும் பின்னாலும் பிதுங்கிக் கொண்டிருந்தது.கன்னங்கள் உப்பிக் கொண்டு, இரவு நேரத்து எண்ணை மினுமினுப்பில் இருந்தது. கண்கள் பெரிதாக இருந் தது. குஷ்புவுக்கு யூனிபார்ம் போட்ட மாதிரியிருந்தாள்.

” ஏன் காரணம் சொன்னாத்தான் ஏறுவியா.. வாடி வந்து வண்டில ஏறு..உன் மேல் கம்ப்ளெயின்ட் வந்திருக்கு..” ” கம்ப்ளெயின்ட்டா.. என் மேலயா.. என்ன சொல்றேள்..” அம்மா வியர்த்தி ருந்தாள். அதற்குள் அந்த சப் இன்ஸ்பெக்டர் பொம்பளை எங்களைத் தள்ளிக் கொண்டு வீட்டின் ஹாலுக்குள் வந்து விட்டாள். உள்ளே நோட்டமிட்டவள், ” உள்ளாற கஸ்டமர் யாரும் இருக்கானா? இவள் யாரு?” என்றாள் என்னைக் காட்டி. ” எம் பொண்ணுங்க..”

” எத்தனை பொண்ணுங்களை வச்சுத் தொழில் பண்ற?” அம்மா காதைப் பொத்திக் கொண்டாள். ” ஷிவ..ஷிவா.. இது குடும்பம்ங்க.. நீங்க தப்பான விலாசத்துக்கு வந்திருக்கேள்னு நெனைக்கிறேன்.” ” அடிக் கண்டாரஓளி.. நாங்க தப்பான இடத்து வந்திருக்கோமா.. நீதானடி ஜமுனா.. பேப்புண்ட..” ” ஆமாங்க..” என்றாள் அம்மா சன்னமாக. கண்களில் அடிபட்ட மாதிரி கண்ணீர் கலங்கியிருந்தது. ” பிராத்தல் பிசினஸ்தான பண்ற?”

” ஐயோ.. ராமா.. இல்லிங்க.. நா அக்கவுண்ட்ஸ் டிபார்ட்மெண்ட்ல..” ” அக்கவுண்ட்ஸ் டிபார்ட்மெண்ட்ல என்ன காலப் பொளந்துட்டிருக்கியா.. தேவிடியாத் தாயிலி..” ” நாங்க எதும் தப்பாப் பண்ணலைங்க..”

இன்ஸ்பெக்டர் கொஞ்சம் முன்பாக வந்து என்னை மிகக் கிட்டத்தில் நோட்ட மிட்டாள். நான் தலையைக் குனிந்து கொண்டேன். என் முகவாய்க் கட் டையை தன் கையிலிருந்த லட்டியால் உயர்த்திப் பிடித்தாள். ” காதுல ஜிமிக்கி, கண்ணுல மையி.. மூஞ்சில மஞ்சள்.. தலையில மல்லிகை.. ஏண்டி தாயளிங்களா.. குடும்பத்துல இப்படித்தான் தூங்கும்போது அலங்கரிச் சிட்டுத் தூங்குவீங்களா? அதும் ராத்திரி பன்னிரண்டு மணிக்கு.. கஸ்டமர் எவ னும் வரவேண்டியிருக்கா? ஒரு நாளைக்கு எத்தனை கஸ்டமருக்கு காலைப் பொளக்கிற?” ” நீங்க ஏதோ தப்பா நெனைச்சிண்டு..”

” உன் மேல் பிராஸ்டிடியூஷன் கேஸ் வந்திருக்கு.. பேசாம வந்து வண்டில ஏறு.. இந்தக் குட்டியையும் வண்டில ஏத்து.. இல்லைனா.. தாயிலி சேலையை உருவிட்டு நடுத் தெருவில நாய இழுத்துட்டுப் போற மாதிரி போக வேண்டி யிருக்கும்..” என்றவள் என் பிடறியில் நண்டுப்பிடி பிடித்து என்னை தள்ளிக் கொண்டு போனாள்.. ” நடடி கண்டாரஓளி..”

நான் ஏறத்தாழ இழுபட்டுப் போவது போல போனேன். பிடறியில் அழுத்திப் பிடித்தது மரண வலியாயிருந்தது. ” அம்மா.. அம்மா..” என்று கதறினேன். அம்மாவும் கதறிவிட்டாள். “ஐயோ.. அவளை விட்றுங்கோ.. பச்சை மண்ணு.. தாங்க மாட்டா..” அதற்குள் இன்னொரு கான்ஸ்டபிள் பெண் தன் லட்டியால் அம்மாவின் குண்டியில் படார் என்று அடித்தாள். ” சொன்னா வந்து ஏறுடி.. நாரப் புண்ட..”

எனக்கு வலி தாள முடியவில்லை. என்னை உந்தித் தள்ளிக் கொண்டே ஜீப் பில் ஏற்றினாள்.

(ஓள் தொடரும்)

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.