இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
சிறிது வேலை இருப்பதால் கதையை தொடர முடியவில்லை. முந்தைய பாகங்களுக்கு யாரும் அவ்வளவாக கருத்து கூறவில்லை இருப்பினும் சிலர் கூறிய கருத்துக்காக இக்கதையை எனது பாணியில் தொடர்கிறேன். இக்கதை பற்றிய கருத்துக்களை [email protected] ற்கு மெயில் செய்யவும்.
முந்தைய பாகத்தில் மோனிக்கவுடன் தினமும் போனில் செக்ஸ் சேட் செய்வதுடன் முடித்தேன். அன்று வழக்கம் போல கல்லூரி நடந்து கொண்டிருந்தது. அப்போது நாங்கள் இரண்டாம் வருடம் படித்து கொண்டிருந்தோம். எங்கள் கல்லூரியில் அப்போது முதலாம் ஆண்டு மாணவர் சேர்க்கை நடந்து கொண்டு இருந்தது.
நானும் மோனிகாவும் கிளாசில் தினமும் கண்களால் பேசிக்கொள்வதும் யாரும் இல்லாத பொழுது அவள் முலையை அமுக்குவது அவளை இழுத்து அவள் உதட்டை சுவைப்பது என்று போய்க்கொண்டிருந்தது. அவள் உதடுகள் செர்ரி பழம் போல சுவையாக இருக்கும். ஆனால் எங்களால் அதற்கு மேல் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. சில நாட்கள் இப்படியே சென்றது.
கல்லூரியில் முதலாம் ஆண்டு தொடக்க விழா ஏற்பாடு செய்தனர். அப்போது முதலாம் ஆண்டு மாணவர்கள் வரிசையாக வந்து கொண்டு இருந்தனர். அதில் ஒருத்தி பச்சை கலரில் லூஸ் ஹேரில் அழகாக தேவதை போல இருந்தாள். அவளை பார்த்து கொண்டு இருப்பதை மோனிகா பார்த்து விட்டாள். மோனி முறைத்து கொண்டே கால் பண்ணு என்று செய்கை செய்துவிட்டு போய்விட்டாள்.
நான் அவளை கண்டு கொள்ளாமல் புது பொண்ணை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேரம் கழித்து நான் மோனிகாவுக்கு கால் செய்தேன். அவள் அட்டெண்ட் செய்யவில்லை. நான் பல தடவை அழைத்த பிறகு அட்டெண்ட் செய்தாள்.
மோ: ஹலோ என்ன சொல்லு நா: கோவமா செல்லம் மோ: இலை எதுக்கு கால் பண்ண நா: நீ தானே கால் பண்ண சொன்ன மோ: ஆமா சொன்னேன் இப்போ என்ன
நா: இலை என்னனு கேக்கலாம்னு தான் கால் பனேன் மோ: போட பன்னி நான் எப்போ குப்பிட சொன்னா நீ எப்போ கூப்பிடற நா: சாரி டி கோவ படாத என்னனு சொல்லு
மோ: என்ன புதுசா சயிட் அடிக்கிற பழக்கம் அதுவும் நான் இருக்கும் போதே நா: இலை டி தெரியாம பாத்துட்டேன் அதுகா இந்த கோவம் மோ: அதான் பாத்தனே வாயில நயாகரா பால்ஸ் அளவுக்கு தண்ணி வந்ததெ நா: ஹே சாரி டி இனிமே பாக்க மாட்டேன்
மோ: சத்தியமா பாக்க மாட்டல நா: சத்தியமா பாக்க மாட்டேன் போதுமா மோ: லவ் யூ டா உம்மம்மம்மம்மம்மா நான் அப்புறம் கால் பண்றன் என்று போனை வைத்து விட்டாள்.
இதற்கு பின் நான் யார் அந்த தேவதை என்று தேட ஆரம்பித்தேன். அப்போது தான் தெரிந்தது அவள் என் டிப்பார்ட்மெண்ட் என்றும் அவள் எனக்கு ஜூனியர் என்றும். அவளை பற்றி விசாரிக்க ஆரம்பித்தேன். அதில் அவள் பெயர் ப்ரியா என்றும், அவள் வீடு தொலைவாக இருப்பதால் அவள் தினமும் காலேஜ் பஸ்சில் வருவதும் தெரிந்தது.
அவளுடைய போன் நம்பரை தெரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. எங்கள் கல்லூரியில் டிப்பார்ட்மெண்ட் விழா வர இருந்ததால் எங்களில் ஒரு சிலரை அழைத்து எங்கள் சீனியர் மற்றும் ஜூனியருடன் சேர்ந்து விழாவிற்கு தேவையான ஏற்பாடுகளை செய்யுமாறு சொன்னார்கள். அந்த குரூபில் ப்ரியாவும் இருந்தாள். விழா ஏற்பாடுகள் செய்து கொண்டிருக்கும் போது அவளை தெரியாமல் இடித்ததில் அவள் கீழே விழுந்து விட்டாள். அவளுக்கு காலில் அடிபட்டு விட்டது. அப்போது அந்த இடத்தில் வேறு யாரும் இல்லை. நான் சாரி சொன்னேன். அவள் பரவாயில்லை என்றாள்.
நா: ரொம்ப வலிக்குதா ப்ரி: இலை சின்ன அடிதான் நான் பாத்துக்கரேன் நா: இது என்னால தான வாங்க ஹாஸ்பிடல் போலாம் ப்ரி: வேணாம் கொஞ்சம் நேரத்துல செரி ஆயிரும்
இப்படியே நான் சொல்வதை கேட்காமல் அவள் வேண்டாம் என்று சொல்லி கொண்டு இருந்தாள். நானும் சுற்றி யாராவது வருகிறார்களா என்று பார்த்து விட்டு பட்டென்று அவள் கன்னத்தில் ஒரு அரை விட்டேன். அதில் அவள் மயங்கி விட்டாள். அவளை தூக்கி கொண்டு ஹாஸ்பிட்டலில் சேர்த்தேன்.
டாக்டர் அவளை பரிசோதித்து விட்டு பெரிதாக எலும்புக்கு ஒன்றும் இல்லை ஆனால் ஒரு வாரம் ரெஸ்ட் எடுக்க வேண்டும் என்று கூறி விட்டார்கள். நான் அவளிடம் சொல்லிட்டு அவர்கள் வீட்டில் கால் செய்து சொன்னேன். அவள் பெற்றோர் பதறிக்கொண்டு வந்தனர். ப்ரியாவை பார்த்ததும் அவர்கள் முகத்தில் ஒரு நிம்மதி தெரிந்தது. இங்கு நடந்த சம்பவத்தில் நான் மொபைலை பார்க்கவே இல்லை.
எடுத்து பார்த்த போது மோனிகா இருவது முறைக்கு மேல் அழைத்து இருந்தாள். நான் இங்கு இருப்பது தெரிந்தால் என்ன செய்வாள் என்று தெரியாமல் யோசித்துக்கொண்டே நான் ப்ரியாவிடமும் ப்ரியாவின் பெற்றோரிடமும் சொல்லி விட்டு கிளம்பினேன். அங்கு இருந்து கிளம்பி வீட்டிற்கு வந்து மோனிகாவுக்கு கால் செய்தேன் அவள் உடனே எடுத்தாள்.
மோ: எங்கடா போன பன்னி நா: ஒன்னு இல்ல டி கொஞ்ச வேலையா வெளிய போயிருந்தேன் என்ன சொல்லு மோ: எனக்கு இணைக்கு ஒரே சோகமா இருக்கு நா: ஏன் என்ன ஆச்சு என் மயிலுக்கு
மோ: தெரிலேயே என்ன ஆச்சுன்னு நா: நான் வேணா அங்க வரட்டா மோ: வேணா நீ வந்தா சும்மா இருக்க மாட்ட நா: நான் வந்த ஒன்னு பண்ண மாட்டேன்
மோ: வேணா நீ அங்கையே இரு நான் இப்போ சோகமா இலை நா: சரி லவ் யூ மைலு நான் அப்புறம் பேசறேன் மோ: இப்போ பொய்யே ஆகணுமா நா: ஆமா போகணும் அம்மா குபட்ரான்க மோ: சரி போட பன்னி
அவள் என்னை செல்லமாக பன்னி என்று தான் அழைப்பாள். ஒரு வாரம் கல்லூரி விடுமுறை அளிக்கப் பட்டது. அதில் நான் மோனிகாவை சந்திக்க முடியாமல் இருப்பதை விட ப்ரியவுக்கு என்ன ஆனது என்று தான் கவலையாக இருந்தது. அடுத்த நாள் ப்ரியாவே எனக்கு கால் செய்தாள்.
ப்ரியா: ஹலோ பிரவீனா நா: ஆமா இது யாரு ப்ரி: நான் ப்ரியா பேசுரே நா: ஆஆ சொல்லுங்க இப்போ எப்படி இருக்கீங்க ப்ரி: எனக்கு என்ன நல்ல தான் இருக்கேன் தான்க்ஸ் சொல்ல தான் கூப்பிட்டேன்
நா: எனக்கு எதுக்கு தான்க்ஸ் ப்ரி: அன்னைக்கு என்னை ஹாஸ்பிடல்ல சேர்த்து என் பரெண்ட்ஸ் வர வரைக்கும் வெய்ட் பணதுக்கு நா: அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல என்னால தான் உங்களுக்கு அடிப்படுச்சு அதுனால உங்கள காப்பாத்த வேண்டியது என்னோட கடமை அதுனால தான்
ப்ரி: சரி இது என்னோட நம்பர் தான். காலேஜ்ல யாருக்கும் தெரியாது ஷாவே பனிகொங்க நா: ஏன் காலேஜ்ல யாருக்கும் குடுகல ப்ரி: அடிக்கடி தேவ இல்லாத மெஸ்ஸேஜ் வருது அதான் புது நம்பர யார்க்கும் தரவில்லை நா: சரி சரி அப்புறம் எனக்கு மட்டும் எதுக்கு தரிங்க
ப்ரி: இது குடவா தெரியல மரமண்ட நா: ஏய் என்ன வாய் ஜாஸ்தி ஆகுது ப்ரி: பின்ன என்ன நம்பர் குடுத்தா யென் குடுத்தனு கேள்வி வேற நா: சரி விடு புரிது
ப்ரி: என்ன புரிது நான் உன்னை லவ் பண்றேன் னு தோணுதா நா: ஆமா அப்படி தான் தோணுது ப்ரி: அப்படி எலாம் ஒன்னும் இல்ல நீ எனக்கு ஒரு நல்ல பிரின்ட் ஆஹ் இருப்ப னு தோணுச்சு அதான் குடுத்தேன் நா: சரி சரி நான் நம்பரை யாருக்கும் தரல போதுமா ப்ரி: தர மாட்டனு தெரியும்
நா: எப்படி தெரியும் ப்ரி: அதான் வந்த அன்னைக்கே பாத்தனே ஜொள்ளு விட்டத நா: நான் அப்படியெல்லாம் விடலயே ப்ரி: சும்மா நடிக்காத குரங்கு நீ ஜொள்ளு விட்டத நான் பாத்துட்டேன் நான் வெக்கத்தில் எதுவும் பேசாமல் இருந்தேன்
ப்ரி: என்ன பதிலேயே காணோம் ஜொள்ளு விட்ட தான நா: ஆமா ஜொள்ளு விட்டேன் இப்போ என்ன அதுக்கு
ப்ரி: பப்பப்ப கோபத்தை பாரு சரி மெஸ்ஸேஜ் பன்றேன் பை என்று வைத்து விட்டு போய் விட்டாள். அன்று முதல் நான் மோனிக்கவையும் ப்ரியாவையும் ஒரே நேரத்தில் சமாளித்து கொண்டு இருந்தேன். அடுத்த கதையில் ப்ரியாவை எப்படி கன்னி கழித்தேன் என்று பார்ப்போம். உங்கள் கருத்துக்களை மறக்காமல் [email protected] ற்கு அனுப்பவும். நன்றி
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.