பருவம் 17

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.

பருவம் 17

உங்களின் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] தங்கள் பற்றிய தகவல்களை வெளியிட மாட்டேன்.

—–/———-

திரையரங்கில் இருந்து கிளம்பி அவளை அவள் வீட்டுக்கு அழைத்து சென்று உள்ளே நுழைந்தேன், என் அத்தை மற்றும் சித்தி முழித்திருந்தால். சிறிது நேரம் அவர்களோடு பேசினேன் பின் என் அத்தை மற்றும் யாழினி தூங்க சென்றார்கள். நானும் என் சித்தியும் சிறிது நேரம் கழித்து கடைசி அறையில் தூங்க சென்றோம். அவள் உள்ளே வந்து மறுபடியும் வெளியே சென்று நீர் கொண்டு வந்தால். நான் cubboard இல் இருந்து லுங்கியை எடுத்து என் ஆடைகளை களைந்து விட்டு, அவள் சரியாக நொழைந்தால்.

நான் அம்மணமாக நிற்க அவள் சிரித்து கொண்டே கதவை புட்டினால், பின் என் அருகில் வந்து என் சுன்னியை பிடித்து இழுத்து அவள் வாய்க்குள் போட்டு வேக வேகமாய் ஊம்பினாள். கொஞ்சம் தடுமாறினேன் ஆயினும் அவள் மார்பை பிடித்து கசக்க அவள் வேகம் அதிகமானது. எனக்கு வர மாதிரி இருக்க, என் சுன்னியை உருவி விட்டு அவளை படுக்க வைத்தேன். அவளும் துணிகளை தூக்கினாள், நான் படுத்து அவள் புண்டையை சுவைத்தேன்.

5 நிமிடம் கழித்து அவள் உச்சம் அடைந்தாள். பின் அவள் மீது ஏறி படுத்து கொண்டு என் சுன்னியை அவள் கையில் பிடித்து இழுத்து அவள் புண்டையை விட்டாள். ஒரு 10 நிமிடம் வவிடாமல் செய்த்துவிட்டு அவளை நிறப்பினேன். ஆனால் என் மன முழுவதும் யாழினி தான் இருந்தால். தண்ணீரை விட்டதும் அவள் மீது படுக்க, ஏதோ சத்தம் கேட்டது. என் லுங்கியை போட்டு கொண்டு கதவை திறக்க யாரோ அத்தையும் யாழினியும் தங்கும் அறைக்குள் வேகமாக நுழைந்தார்கள். அது அத்தையை இல்லை யாழினிய?

குலப்பத சிறிது நின்று யோசிட்டேன், சித்தி பின்னால் வந்து என்னை தட்டி யாரு என்று கேட்டார்கள். “தெரியல தண்ணீர் குடிச்சிட்டு அந்த ரூம் குள்ள போனாங்க” சித்தி -”அண்ணிய இருக்கும், மாத்திரை போட வந்துருபங்க” என்று கூறி விட்டு என் கையை பிடித்து இழுத்து கதவை தாப்பாள் போட்டு படுத்தோம். மிகுந்த குழப்பத்தில் யாராக இருக்கும் என்று நினைத்து அந்த குழப்பத்தில் எப்போது தூங்கினேன் என்று தெரியவில்லை.

மறுநாள்10 மணிக்குமேல் யாழினி வந்து எழுப்பினாள். நான் முழித்து பார்த்த போது, தாவணியில் இருந்தால். அழகாக மல்லி வைத்து பின்னல் போட்டு முடியை முன் பக்கம் இழுத்து விட்டு இருந்தால். கண்ணில் மை வைத்து, கொஞ்சமாக லிப்ஸ்டிக் போட்டு. காதில் சிறிய தோடு கழுத்தில் சின்ன செயின், என் கண்கள் கீழ் நோக்கி செல்ல அவள் கையை வைத்து தொடையில் கிள்ளினாள். “என்னடா அப்படி திண்ணுற மாதிரி பாக்குற”, நான் -”எப்போ விருந்து வைப்ப”

மேல்தொடையில் கிள்ளி விட்டு எழுந்து நிற்க நினைக்க, அவள் கையை பிடித்து இழுத்து என் மீது போட்டேன், அனைத்து நெஞ்சில் தலை வைத்து படுத்து கொண்டாள். அவள் தலையை கோதி விட்டேன், கண்களை மூடி ரசித்தாள். எழுந்து உச்சந்தலையில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன், சிலிர்த்து என்னை இறுக்கினாள். “எல்லாரும் எங்க” அவள் -”சின்ன சித்தி வீட்டுக்கு கெளம்பியச்சி, நீ என்ன கூப்பிட்டு வருவனு சொல்லி இருந்துட்டேன்”

தங்கள் பற்றிய தகவல்களை வெளியிட மாட்டேன். பிறகு தான் ஞாபகம் வந்தது ஒரு வருடம் கோவில் செல்ல கூடாது என்று. பின் எழுந்து, “போய் குளிச்சிட்டு வா மாமா” என்றாள். நான் நிமிர்ந்து முத்தம் கொடுக்க போக, அவள் வாயை மூடி தள்ளி விட்டு. வேகமாக எழுந்து வெளியே ஓடினாள். பின்னால் நான் ஓட அவள் துண்டை எடுத்து வந்து கொடுத்தால். பின் குளியலறை உள் தள்ளினாள். நான் வேகமாக குளித்து வெளியே எட்டி பார்த்தேன், அவள் இல்லை.

குரல் கொடுத்தேன் வந்து ரூம் வாசலில் நின்று கண்ணால் என்ன என்று கேட்டாள். எங்க போன என்று கேட்க. இல்லை என்ற தலை அசைத்தாள். உள்ளே வா என்று அழைக்க. சிரித்த படி உள்ளே வர, திரும்பி கதவை சாத்தினால். நான் துண்டை மட்டும் கட்டி கொண்டு அவள் அருகில் செல்ல, திரும்பி பார்த்தவள் அதிர்ந்து கண்களை கைகளால் மூடி கொண்டாள்.

அவள் அருகில் சென்று அவள் விரலில் மெல்லிதாக முத்தமிட்டேன், அவள் உடல் இறுகியது, கை விரல்களை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மடக்கி என்னை பார்த்து திரும்பி கொண்டாள் மெதுவாக அனைத்து கைகளை பக்கவாட்டில் மேல் தொடைகளை தடவி மெதுவாக மேல் நோக்கி நகர்ந்தேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நகர்த்த, அவள் உடலை இறுக்கி கைகளை கொண்டு, பக்கவாட்டில் இருந்து நான் அவள் மார்பில் கை வைக்காதவாறு பார்த்துக்கொண்டால்.

மெதுவாக, “எல்லாரும் நமக்காக காத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள், போன் வந்தது” நான் அவள் மீது சாய்ந்து அவள் பின்கழுத்தில் உதடு படிட்டேன். ஆஆஹ்ஹ் என்று சன்னமாக குரல் கொடுத்து, திரும்பி என்னை அணைத்தாள். அவள் அணைப்பில் சிறிது நிற்க, வீட்டு போன் அடித்தது, என் பிடியில் இருந்து வேகமாக விலகி என்னை தள்ளி விட்டு கதவை திறந்து மறைந்தாள். நான் ஆடைகளை அணிந்து கொண்டு வர என் சித்தப்பா வந்திருந்தார். நாங்கள் கெளம்பி இருப்பதை பார்த்து, “சித்தி உன்னை எழுப்பி கூப்பிட்டு வர சொன்னாள். பரவாயில்லை ஒரு வேளை மிச்சம்”

நான் சிரித்து கொண்டே “கெளம்பியச்சி” என்றேன். எனக்கு தான் தெரியும் அவள் ஏன் இவரை அனுப்பினால் என்று. பஞ்சும் நெருப்பும் பற்றி கொண்டு அவளை மறந்து விட்டாள்? நான் என் வண்டியை எடுக்க, சித்தப்பா காரில் செல்லலாம் வண்டியை விட்டு வருமாறு கூறினார். நான் -”அப்படியே வீட்டுக்கு போய் விடுவேன்” என்று கூற, யாழினி என் பின்னால் ஏறினால். சிறிது தூரம் சென்றது. “நல்ல வேலை மாமா, அத்து மீறலை” அவள் அவ்வாறு கூறியதும் அவள் தயாராக இருக்கிறாள் என்று புரிந்தது. நான் -”எனக்கும் மீராணும்னு ஆசை இல்லை” அவள் -”நிஜமாவே வா?”

நான் -”ஊருக்கு போறப்போ மீறிடலாம்” என்று கூறியதும், சிரித்தாள். பின் போகும் வழியில் அங்கு இருந்த மாறுதல் பற்றி பேசி கொன்டே சென்றோம். சித்தப்பா எங்கள் பின்னால் வந்தவர் பின் வேகமெடுத்து சென்றார். நான் ஒரு ஐஸ் கிரீம் கடையில் வண்டியை நிறுத்த, அவள் இறங்கி உள்ளே சென்றால். பின் இருவரும் ஐஸ் கிரீம் சாப்பிட்டு வீட்டில் இருப்பார்களுக்கும் வாங்கி கொண்டு கிளம்பினோம்.

நான் நினைத்தது போல சித்தி வெளியில் வாசலில் நின்றின்ட்நின்றிந்தால். “உனக்காக தான கார் அனுப்பினேன், வயசு பொண்ணு இப்படி வரலாமா?” யாழினி -”என் மாமா தான, என்ன தப்பு. காலைல ஐஸ் கிரீம் வாங்கி தரேணு சொன்னாரு அதான்” “உள்ளே போடி” என்று கூறிவிட்டு என்னை பார்த்து முறைத்தாள். நான் எதுவும் கூறாமல் உள்ளே சென்று சிறிது நேரம் இருந்தேன், பின் கெளம்பி வீட்டிற்கு சென்று தூங்கினேன்.

எழுந்து பார்த்தால் “என் அழகு மாமா என்ன பண்ணுது” என்று குறுந்தகவல் வந்திருந்தது. “இப்போ தான் எழுந்தேன்” என்று பதில் அனுப்பி விட்டு கட்டில் எழுந்து அமர்ந்தேன். யாழினி என்று அழைப்பு வந்தது. நான் என் தொலைபேசி எடுத்ததும், அவள் மறுபுறம் மிகவும் கம்மியான குரலில் “மாமா யாரும் கேட்டாள் நாம் ட்ரைனில் செல்கிறோம் என்று கூறு, டிக்கெட் எடுத்தச்சி என்று கூறு” என்று கூறி அணைத்தாள்.

யாரும் என்னிடம் எதுவும் கேட்கவில்லை, மேலும் நான் வேலை நிமித்தமாக கோயம்புத்தூர் சென்று வெள்ளிக்கிழமை அன்று காலை தான் திரும்பினேன், அன்று காலை அலுவலகத்தில் வேலை செய்து விட்டு மதியம் கெளம்ப லீவு கேட்க அதுவும் கிடைத்தது. நேராக சென்று என் நண்பனின் கார் வாங்கி கொண்டு யாழினியை அழைத்தேன். அவள் வீட்டில், நான் ஏற்கனவே கூறியது போல், மதியம் சினிமாவுக்கு சென்று பி ரயில் நிலையம் செல்வதாக கூறினால். அவர்களும் சரி என்று கூற. அவள் ரயில் ஏறி தாம்பரம் வந்தால். நான் சேலையுரில் நண்பன் வீட்டில் இருந்து கெளம்பி அவளை ரயில் நிலையத்தில் இருந்து அழைத்து கொண்டு, அவள் ஊரை நோக்கி பயணம் தொடங்கினோம்.

நீலநிற சுடியில் வந்திருந்தால். ஒரு தோள்பை. ஏறியதும் பையை பின்னால் போட்டு விட்டு (அப்போது காரில் reflection sun film இருந்தது -உள்ளே இருப்பது வெளியே தெரியாது) “வேகமா போ” என்றால் கொஞ்சம் பதற்றமாக. வேகமாக வண்டியை பாலத்தில் ஏற்றி செல்ல, அவள் பார்வை பின்னாலே இருந்தது. “என்ன ஆச்சு?” நான் கேட்க கண்ணில் நீர் வர அவள் அலைபேசியில் அவள் தம்பிக்கு அழைத்தால். “நவீன் கிட்ட நீ பேசினியா” “….” “எதுக்கு சொன்ன?” “….” “அவனை பற்றி நீ தான் சொன்ன, வேணாம்னு advice பண்ணிட்டு இப்போ எதுக்கு கூறின” “….” “நான் ஊருக்கு போற விஷயத்தை சொல்லாதே” என்று கூறிவிட்டு cut செய்டாள்.

எனக்கு புரிந்தது, பின் அவள் “பின்னாடி ஆட்டோல ஏறினான், பாரு” என்றால். நான் கிரோம்பேட் நோக்கி வண்டியை செலுத்திருந்தேன். என் பின்னால் பல ஆட்டோ வந்தது. “வீட்ல எல்லாரும் நாம இப்போ படத்துக்கு போய்ட்டு ராத்திரி ரயில் ல போறோம்னு தான சொல்லிருக்க, இப்போ தம்பிக்கு doubt வராத”

அவள் -”அவனுக்கு தெரியும் நாம காரில் போறோம்னு, அவன் தான் அந்த ஐடியா கொடுத்தான் வீட்டில் சொல்ல, அவன் கேட்குறதா வாங்கி தரனுமாம். “ காலையில் ஒரு புது எண்ணில் இருந்து குறுந்தகவல் வந்தது ஞாபகம் வந்தது, எல்லாம் சரக்கு பெயர். வண்டியை தாம்பரம் பேருந்து நிலையம் தாண்டி நிறுத்தி என் அலைபேசி எடுத்து பார்த்தேன், அப்படியே பின்னால் வந்த ஆட்டோ எதுவும் என் பின்னாடியே இல்லை முன்னாடியே நிற்கிறதா என்று நோட்டம் விட்டேன். அலைபேசியில் இருந்து அந்த குறுந்தகவல் வந்த எண்ணிற்கு அழைத்தே, “ஏன் மாமா நிறுத்துன?”

என்று கூறி முன்னும் பின்னும் திருப்பி திருப்பி பார்த்தால். நான் அவள் தொடைகளை பிடித்ததும் என்னை பார்த்தாள். நான் என் நெஞ்சில் கை வைத்து தலையை அசைத்து சிரிக்க கொஞ்சம் அமைதியானால். மறுமுனையில் “சொல்லுங்க மாமா” என்று பிரபு பேசினான்(யாழினி தம்பி) “உன் நம்பர் ஆஹ் ட ?” “ஆமாம் மாமா லிஸ்ட் பிலீஸ்” நான் சிரித்து கொண்டே “பாண்டிச்சேரி ஆஹ்” என்று கேட்டதும் அங்கே என்றால் எல்லாம் double” நான் -”எவ்ளோ முடியுமோ” என்று அணைத்தேன்.

பின் வண்டியை எடுத்து, இடது பக்கம் திருப்பி முடிச்சுர் ரோடு நோக்கி வண்டியை விட்டேன். கொஞ்சதூரம் சென்றதும் வண்டியை திருப்பி தாம்பரம் வழியாக சென்று மறுபடியும் திருச்சி ரோட்டில் வண்டியை விட்டேன். ரொம்ப நேரம் அவள் பேசவே இல்லை. பெருங்களத்தூர் தாண்டியதும் அவளை பார்க்க கையை கூப்பியபடி கையில் அலைபேசி பிடித்து திரும்பி திரும்பி பார்த்து வந்தால். Ac காரில் வேர்த்து இருந்தது. அவள் கையில் இருந்த அலைபேசியில் அழைப்பு வந்து கொண்டிருந்தது. அதை வாங்கி பார்க்க அதில் “Dont attend” என்று வந்தது. அந்த call cut ஆகியதும் பார்த்தால், 50 missed calls என்று வந்தது. நான் அவள் போனே சுவிட்ச் ஆஃ செய்து, கார் gear பக்கம் இருந்த cup ஹோல்டரில் வைத்தேன். அவள் என்னை வெறித்து பார்த்தால். “யாரும் follow பண்ணவில்லை, டென்ஷன் இல்லாம இரு”

அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர். மெதுவாக அவள் தலையை கோதி விட்டேன். என் மீது சாய்ந்து அழுதாள். அவள் தோளில் கை வைத்து மெதுவாக தடவ ஆரம்பித்தேன். அவள் அப்படியே இருக்க, வண்டியின் gear மாற்றாமல் அதே வேகத்தில் சென்றேன். குடுவஞ்சேரி சென்றதும், அவள் என் மீது இருந்து எழுந்து திரும்பி படுத்து தூங்கினாள். நான் வண்டியை நிறுத்தி seat பெல்ட் அணிவித்து மறுபடியும் வண்டியை ஓட்டினேன்.

உங்களின் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] . தங்கள் பற்றிய தகவல்களை வெளியிட மாட்டேன்.

..தொடரும்…

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.