இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
Sugam Sunni ‘‘ என்னடி..ஆச்சு?’’ என்றாள் உஷா. என் உடல் நடுங்கிக்கொண்டிருந்தது. ‘‘அ..அ..அம்மாக்கா.. பாத்துட்டாங்க.. நா..நா.. செத்தேன்..’’ என்று குழறினேன். வியர்வை ஆறாகப் பெருகியது.. ‘‘ நாம் போறேன்க்கா..’’ என்றபடி சேலையை அவிழ்த்தேன்.
‘‘இருடி.. சாயந்தரம்தான வர்றதா சொன்ன..’’ என்றபடி என் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.
‘‘தெரிலக்கா..முன்னாடியே வந்துட்டாங்க போலருக்கு..அவங்க கிட்ட ஒரு சாவி இருக்கு..’’ என்றபடி தேம்பினேன். அவள் மார்பில் சாய்ந்துகொண்டேன். என் தலையை தடவிக்கொடுத்தாள்.
‘‘ இப்ப போய் என்ன செய்யப் போற.. இரு நானும் வர்றேன்.. நாம இன்னிக்கு மனசு விட்டு அவங்க கிட்ட ஒன்னியப் பத்திப் பேசிடலாம்..’’ என்றபடி உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தாள்.
‘‘இல்லக்கா..அவங்க ரொம்ப மோசமா பிஹேவ் பண்ணுவாங்க.. நாம் போறேன்.. ஒங்க கிட்ட மரியாத இல்லாம நடந்துக்குவாங்க..’’
நான் வீட்டிற்குள் நுழைந்த போது அங்கே பிரளயமே காத்திருந்தது. என் முகத்தின் மஞ்சள் இன்னும் போகவில்லை. உதட்டுச் சாயமோ..கண்ணின் மையோ முழுமையாக போகவில்லை.. நடுக்கத்துடனே நுழைந்தேன்.
அம்மா ஆங்காரத்தோடு வந்து என்னைப் பிடித்து உலுக்கினாள். கன்னத்தில் பளார் பளார் என்று அறைகள் விழுந்தது. ‘‘ என்ன கேவலம் இது.. நாயே.. பொட்டச்சியாட்டம் வேஷம் போட்டுகிட்டு எவளோ ஒரு தேவடியா கூட ஊர் மேய்ஞ்சுகிட்டு இருக்க..நாயே..’’ என்றபடி தலையில் அடித்தாள்.
நான் அழுதேன். ‘‘ இல்லம்மா..இல்லம்மா..’’ என்று என் கைகளால் அவள் அடிகளைத் தடுக்க முனைந்தேன்.
‘‘சொல்லு யாரு அந்த நாயி.. நா ஊர்ல இல்லாதப்ப என்ன நடக்குது இங்க..’’ என்றவாறு புஜங்களில் அறைந்தாள்.
நான் கைகளால் மறைத்துக்கொண்டேன். கழுத்தைப் பிடித்து உள்ளே அறைக்குள் தள்ளினாள். ‘‘ நம்ம குடும்பத்துக்கு கௌரவம் சேக்குறியா நாயே.. அதென்ன பொம்பள வேஷம்?’’ என்றவாறு அறைக்குள் என்னைத் தரையில் தள்ளினாள்.
‘‘இல்லம்மா.. எனக்கு பொம்பளையாட்டம்தான் இருக்க இஷ்டம்..’’ சொல்லி முடிக்கும் முன்னே இடியாக அடிகள் இறங்கியது..
‘‘ ஏன்? ஊர் மேஞ்சு தேவிடியாத்தனம் பண்ண ஆசயா.. சாயந்தரம் ஒங்க அப்பா வர்றாரு..வரட்டும் ஒனக்கு சமாதி கட்றேன்..’’ என்றவாறு கதவை வெளியே அடைத்துத் தாளிட்டு விட்டுப் போய்விட்டாள்.
வெளியே அவள் தன் தலையில் அடித்துக்கொண்டு அழுவது தெரிந்தது.
என் அப்பா பாலசுந்தரம். ஒரு வங்கியில் பிராஞ்ச் மேனஜராக இருக்கிறார;. ஹைதராபாத் பிராஞ்சுக்கு மாற்றலாகி கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடமாகிறது. சீக்கிரமே தனக்கு டிரான்ஸ்பர் கிடைத்துவிடும் என்ற நம்பிக்கையில் எங்களை சொந்த ஊரிலேயே விட்டுவிட்டு அங்கே போயிருக்கிறார் இரண்டு மாதம் அல்லது மூன்று மாதம் ஒரு முறைதான் இரண்டொரு நாள் இங்கே வந்து இருப்பார் எனக்கு பத்தாவது வகுப்பு என்பதால் உள்ளுரிலேயே படிக்க வைத்திருக்கிறார். ரொம்ப பிசியான ஆள். இரண்டு நாள் சேர்ந்தாற்போல பாக்கிறதே அரிது.. என்னைப் பள்ளியில் சேர்க்கக் கூட அம்மாதான் வந்தாள். அவருக்கு அதற்கு கூட நேரமில்லை. ரொம்பக் கண்டிப்பான ஆள். ஆனால் அம்மா மாதிரி அடித்ததில்லை.
அவர; வந்து என்ன காய்ச்சுக் காய்ச்சப் போகிறாரோ என்று பயந்தபடியே சுவரோரமாக முடங்கிக் கிடந்தேன். என் மூச்சு எனக்கே வித்தியாசமாக கேட்டது.. பயத்தால் அடிக்கடி நடுங்கினேன். மென்மையான என் உடல் விசும்பி விசும்பி நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது..
அந்தச் சின்ன அறைக்குள்ளேயே முடங்கிக் கிடந்தேன். மதியம் 3 மணிக்கெல்லாம் அப்பா வந்துவிட்டார். அவர் வந்ததுமே அம்மா அவரிடம் ஒப்பாரி வைப்பது கேட்டது. அழுதுகொண்டே கண்ணயர்ந்து போயிருந்த நான் திடுக்கிட்டு விழித்துக்கொண்டேன்.
‘‘ ஏன் இப்படிக் கத்துற? என்ன நடந்துச்சுன்னு சொல்லு..’’
‘‘ஐயோ குடிமுழுகிப் போச்சுங்க.. இந்த நாயி கார்த்திக் ஒரு பொண்ணு..’’
‘‘கார்த்திக் ஒரு பொண்ணோட ஓடிட்டானா..’’
‘‘ஐயோ..இல்லீங்க..அத எப்படி என் வாயால சொல்லுவேன்..’’
‘‘இதப்பார்.. ஒண்ணு சொல்லிட்டு அழு..அல்லது அழுதுட்டு சொல்லு.. மனுசன் வந்ததும் வராததுமா என்ன இந்த கலவரம்?’’
‘‘ நீங்க ஹைதராபாத்லயிருந்து இன்னிக்கு சாயந்தரம் வர்றதா தகவல் சொன்னதும், நான் ஊரிலயிருந்து காலையிலயே வந்துட்டேன். இந்த நாயி ஸ்கூலுக்குப் போயிருச்சுன்னு நினைச்சு என் கிட்டயிருந்த சாவிய வச்சுத் திறந்திட்டேன். சமையலுக்கு காய்கறி வாங்கிட்டு வரலாம்னு மார்க்கெட்டுக்குப் போனா அங்க இந்த நாயி என்ன செஞ்சது தெரியுமா..’’ என்றபடி விசும்பினாள்..
‘‘சொல்லுடி..ஏன் அழுகிற.. எங்க அவன்?’’
‘‘ உள்ளதான் இருக்கான். ரூம்க்குள்ள.. நான் மார்க்கெட்ல அவன ஒரு பொண்ணோட பாத்தேன்ங்க..எப்படி தெரியுமா?இதும் ஒரு பொண்ணு மாதிரி சேலையெல்லாம் கட்டிட்டு.. மொகத்துல மஞ்சள் எல்லாம் போட்டு அந்தத் தேவடியாவோட காய் வாங்கிட்டு இருக்கு.. எனக்கு மொதல்ல சந்தேகம்.. இது யாருன்னு..அப்பறம்தான் கவனிச்சேன்..’’
‘‘ என்னடி சொல்ற?’’ என்று அதிர்ந்தவர;. ‘‘ கூப்பிடு அவனை..’’ என்றார்.
என் அறையைத் திறந்து உள்ளே புயலாக நுழைந்த அம்மா என்னைக் கொத்தாகப் பிடித்திழுத்து.. நாலு அறை அறைந்து பிடறியில் கைவைத்து அவர் முன்பாகத் தள்ளிவிட்டாள்.
‘‘ இந்தா..அடிக்காத..என்னன்ணு விசாரிப்போம்..’’
‘‘என்னத்த விசாரிக்கப் போறிங்க.. வெட்டிப் போடுங்க..இந்த ஈனஜன்மத்தை..’’
‘‘ இருடி..’’ என்றவர் கீழே கிடந்த என்னைப் பார்த்தார;. ‘‘ எந்திரிடா..என்ன இது? அம்மா சொல்றதெல்லாம் நிஜமா?’’என்றார்.
நான் விசும்பியபடியே என் எழுந்து நின்றேன்.. தலையைக் கவிழ்ந்துகொண்டேன். எனக்கு மயக்கம் வரும்போல இருந்தது.
‘‘அதென்னடா..நெஞ்சுல.. எதும் வச்சிருக்கியா..’’ என்றார்.
‘‘இல்லப்பா.. என்னோட மார்புதான்..’’ என்றேன்.
அம்மாவை ஓங்கி அறைந்தவர்;. ‘‘ என்னடி குடும்பத்தைக் கவனிக்கிற.. அவனுக்கு இப்படி பொண்ணு மாதிரி மார்பு வளந்திருக்கு.. அவன் ஆளு ஸ்ட்ரக்சரே மாறியிருக்கு.. கவனிக்கவே இல்லியா நீ..’’
என்புறம் திரும்பி,‘‘ உண்மையச் சொல்லுடா..ஒன்னைய யாராவது எதும் பண்றாங்களா.. ஒனக்கு ஏதாச்சும் டாப்ளட்.. ஊசி போட்டு ஒன்னிய மாத்தறாங்களா..யாரது..சொல்லிரு..’’ என்றார்.
‘‘ என்னங்க கேக்கிறீங்க.. எனக்கு புரியல..’’- என்றாள் அம்மா.
‘‘ஒனக்கு என்னடி புரியும்? எப்பப்பாரு எழவெடுத்த சீரியல்.. பொண்ணுங்க..ஆம்பளங்க மாதிரி இப்ப மூணாவது பாலினம்னு அலிங்கள சொல்றாங்க.. இவம் மாதிரி கொஞ்சம் சிவப்பா, நளினமா இருக்க பசங்கள சிலர் ஏதாவது மாத்திரை மருந்து குடுத்து இப்படி பொட்டையாக்கி, கடைசில ஆபரேசன் செஞ்சு அரவாணியா அலைய விடுவாங்க.. தெருவில பிச்சையெடுக்கிறது மாத்திரமில்ல.. தினசரி எவனோடயாவது படுக்கணும்..புரியுதா?’’
‘‘ கேள்விப்பட்டிருக்கேங்க..ஐயோ நம்ம குடும்பத்துல இந்த எழவெடுத்த ஜென்மம் வந்து..’’
‘‘ஹைதராபாத்ல இது ரொம்ப நடக்குது.. சொல்லுடா..யாரு ஒன்னிய மிஸ் கைட் பண்றாங்க.. யார் அந்தப் பொண்ணு.. உங்கூட மார்க்கெட்டுக்கு வந்த பொண்ணு.. அவ என்ன தேவடியாவா?’’ என்றார்.
‘‘ இல்லப்பா..யாரும் எனக்கு எதும் குடுக்கல.. எனக்கு இயற்கையாவேதான் இப்படி வருது.. எனக்கு சின்ன வயசில இருந்தே மூத்திரம் பெய்யுறது ரொம்பச் சின்னதா இருக்கும்..’’
‘‘ ஒன் கூட வந்த பொண்ணு யாரு? ஸ்கூல் டயத்துல யாரோட சுத்திகிட்டிருந்த.. அவளுக்கு ஒன்னய எப்படிப் பழக்கம்?’’
‘‘ அது எங்க வாத்தியார் மனைவிப்பா.. நான் கணக்குப் பாடத்துல சந்தேகம் கேட்க அவர் வீட்டுக்குப் போனப்போ அந்த அக்காவைப் பாத்தேன். அவங்க என்னைய என்ன பொம்பளைப்புள்ள மாதிரி இருக்கேன்னு கேட்டாங்க.. நான் எம் மனசில இருக்கற ஆசையெல்லாம் கொட்டிட்டேன்..அவங்கதான் ஏன் இப்படி வேகுற.. வா..நாளைக்கு உன்னைய உன் விருப்பப்படி பொண்ணு மாதிரி அலங்கரிச்சு வெளிய கூட்டிப் போறேன்னு..’’
‘‘ அப்ப ஒனக்கு பொம்பள மாதிரி இருக்கத்தான் விருப்பம்.. பையனா இருக்க விருப்பமில்ல..அப்படித்தான..’’
தலையைக் குனிந்துகொண்டேன்..
‘‘ ஏன் இதை அம்மாகிட்டயோ, எங்கிட்டயோ சொல்லல.. யாரோ ஒரு பொம்பளைகிட்ட சொல்லிருக்க.. நம்ம குடும்ப மானம் எவ்வளவு முக்கியம் தெரியுமா?’’
நான் விசும்பி விசும்பி அழுதேன்.
‘‘ அந்த வாத்தியார; பேரு சொல்லு.. அவர் வீடு எங்க இருக்குன்னு சொல்லு.. நான் நேராப் போயி கேட்டு வந்திர்றேன்..’’
‘‘வேணாம்ப்பா.. அவங்களுக்கு இதில எந்த சம்மந்தமும் இல்ல.. வாத்தியாருக்கு இதெல்லாம் தெரியாது..’’
‘‘ கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லு.. அவரு வீடெங்க இருக்கு..’’
‘‘ மேலத் தெருவில.. ஆர்.ஆர்.கேன்னு எங்க கணக்கு வாத்தியார்;..’’ என்று அழுதுகொண்டே விலாசத்தைக் கொடுத்தேன். ‘‘ஆனா போக வேணாம்ப்பா.. எனக்கு விஷத்தைக் குடுத்துருங்க.. நா சாகிறேன்..’’
‘‘ஒன்னய சாகக் குடுக்கிறதுக்கா ஒத்தப் பிள்ளையப் பெத்து வச்சிருக்கம்..’’ என்றபடியே வேகமாக புறப்பட்டுப் போனவர் வாசல் படியில் நின்று,‘‘ அடியேய்.. நா வர்ற வரைக்கும் அடிச்சு கிடிச்சு வைக்காத.. அந்த ரூம்லயே இருக்கட்டும்..’’
நான் பயந்து கொண்டே அழுதேன்.. அறைக்குள் இருந்த சாமி படங்களுக்கு முன்னாலிருந்த திருநீற்றை எடுத்து என் நெற்றியில் போட்டுக் கொண்டு கைகூப்பி மனமுருகத் வேண்டினேன்..‘‘ முருகா..என்னய எப்படியாவது காப்பாத்துப்பா.. வாத்தியாருக்கோ..அக்காவுக்கோ.. என்னால எந்தப் பிரச்சனையும் வேண்டாம்.. என்னய..வேணா எடுத்துக்க.. ப்ளீஸ்’’
போனவர் ஒரு மணிநேரத்துக்கும் மேலாக ஆளையே காணோம். எனக்குள் பயம் கட்டுக்கடங்காமல் எழும்பியது.
வாசலில் ஆட்டோ வந்து நிற்கும் சத்தம். என் அறையிலிருந்த உள்ளங்கையளவான ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்தேன். வாசலில் அப்பாவும், அவரைத் தொடர;ந்து வாத்தியாரும் இறங்கினார்கள்.
இருவரும் சிரித்துக் கொண்டே உள்ளே நுழைய, நான் கண்ணீருடனும், ஆச்சரியத்துடனும் முருகனைக் கையெடுத்துக் கும்பிட்டேன்.
‘‘மரகதம்..இங்க வா..’’ என்றபடி உள்ளே நுழைந்தார்.
அம்மா வேகமாக உள்ளறையிலிருந்து வருவது தெரிந்தது. முந்தானையை சரிசெய்து கொண்டே,‘‘ யாருங்க..’’ என்றாள்.
‘‘ கார்த்திக் சொன்னான்ல..ஆர்.ஆர்.கேன்னு.. நான் கூட யாரோன்னு நினைச்சேன். ராமகிருஷ்ணன். இவன் என் கூடப் படிச்சவன். நானும் இவனும் டீச்சர் டிரெயினிங் ஸ்கூல்ல ஒண்ணாப் படிச்சோம்… ஒக்காருடா..’’ என்று சோபாவைக் காட்டியவர், ‘‘ அவனுக்கு டீச்சர; வேலை கிடைச்சு திருவண்ணாமலை போயிட்டான். நான் பாங்க் எக்ஸாம் எழுதி பாங்க் போய்ட்டேன். இத்தனை வருஷத்துக்குப் பிறகு இப்பத்தான் பாக்கிறேன்..’’ என்றார்.
‘‘ வணக்கங்;க..’’ என்ற அம்மா..‘‘ என்னங்க.. கார்த்திக் விஷயம்..’’ என்றாள்.
‘‘ நீ உள்ளாற போய்க் காபி கொண்டு வா..பேசலாம். நீ நெனைக்கிற மாதிரி எதும் தப்பா நடக்கல..’’
அம்மா உள்ளே நுழைய, நான் ஜன்னல் வழியாகவே நடப்பதைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன். நான் இருந்த சின்ன அறை இருட்டாயிருந்ததால், நான் இருப்பது அவர்களுக்குத் தெரியாது..
அம்மாவும்,அப்பாவும் இவரிடம் என்ன பேசப் போகிறார்களோ என்று கவனிக்க முகத்தை ஜன்னல் அருகில் வைத்துக்கொண்டு காதைத் தீட்டிக் கொண்டேன்.
அம்மா உள்ளே காப்பி கலந்துகொண்டிருக்க, இங்கே ஒரு அதிர்ச்சியான காரியம் நடந்தது.. வாத்தியார் எழுந்து, அப்பாவைக் கட்டிப்பிடித்து உதட்டோடு உதடு பதித்து முத்தம் கொடுத்தார். இருவரும் ஒருவரோடொருவர் காதலன் காதலி மாதிரி தழுவிக்கொண்டார்கள்.
என் கண்களை என்னாலயே நம்ப முடியவில்லை.. அப்பாவா..இப்படி? எனக்கு வாத்தியார; ஏற்கனவே சொன்னது ஞாபகம் வந்தது.. என் கூட டிரெயினிங் ஒண்ணாப் படிச்ச பாலாங்கிற பையனத்தான் வாரத்துக்கு நாலுநாள் சூத்தடிப்பேன்… அப்படியானால் அவர் சொன்ன பாலாதான் என் அப்பா பாலசுந்தரமா? எனக்குள் ஜில் என்று உணர்ச்சி பொங்கியது..
இனி பயமில்லை.. முருகா.. கதிர்வேலா.. நீ காப்பாத்திட்டப்பா.. என்று மனசார வேண்டிக்கொண்டேன்.
‘‘அப்ப மாதிரியே இருக்கியேடா..தாயோளி.. சூத்து அப்ப விட இன்னம் பெரிசாகியிருக்கு..’’
‘‘ இவ்வளவு நேரம் ஆச தீரப் போட்டது பத்தலையாடா.. தள்ளிக்க..அவ வந்திறப் போறா..’’
‘‘அடங் கொன்னியா.. இரண்டு பேரும் போட்டுட்டுத்தான்; இங்க வந்து சீன் போடறீங்களா.. தயோளிங்களா.. ஆத்தாளையும்,மகளையும் ஒத்தவங்களைக் கேள்விப்பட்டிருக்கேன்… இங்கதான் அப்பனையும், மகனையும் ஒரேஆள் ஓக்கிற அதிசயம்..’’ எனக்குள் தைரியம் வந்தது.
அப்பாவைப் பற்றி இனி பயமில்லை. அம்மாதான் என்ன பண்ணப் போகிறாளோ?
அதற்குள் அம்மா வந்து விட இருவரும் விலகிக் கொண்டார்கள். காபியை வாங்கி அருந்தினார் வாத்தியார்.
சார்..எம் பையன் கார்த்திக்..’’ என்று அம்மா தயக்கமாக ஆரம்பித்தாள்.
‘‘தெரியும்மா.. நல்ல ஸ்டுடண்ட்.. இந்த வருஷம் நல்ல மார்க் எடுப்பான்..’’
‘‘அதில்லை.. சார்..வந்து.. உங்க மனைவி..’’
‘‘ தெரியும்மா.. நீங்க செய்ய வேண்டியதை ஒரு அம்மா ஸ்தானத்தில இருந்து அவ செஞ்சிருக்கா..’’
அடடா.. இந்த ஆளு என்ன ஒரு தெய்வீகமா பேசறாரு.. வாத்தியாரில்ல.. என்று எனக்கு சிரிப்பு வந்தது..சரியான ஓள் மன்னன் மாத்திரமல்ல..நல்ல லெக்சரர்..அப்பப்ப்பா..புல்லரித்தது..
‘‘ அம்மா ஸ்தானத்திலிருந்தா?’’
‘‘ ஒரு குழந்தை பொறந்த ஒடனே அதை ஆணா,பொண்ணான்னு எதை வச்சும்மா தீர்மானிக்கிறீங்க? காலுக்கு நடுவில தொங்குற உறுப்பை வச்சுத்தான?’’
அம்மா தலையைக் கவிழ்ந்துகொண்டாள். அப்பா வாத்தியாரையே குறுகுறுவென்று பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். டைம் கிடைச்சா ஊம்பிருவார் போலிருந்தது அவர் பார்வை.
‘‘ உலகத்துல ஆண்,பொண்ணுன்னு மாத்திரமில்லாம இன்னொரு பாலினமும் இருக்குங்கிறது தெரியுமா உங்களுக்கு? மனுச ஜாதில மாத்திரமில்ல.. மத்த உயிரினத்திலயும் இருக்கு.. வெறும் உறுப்பை வச்சு மாத்திரம் எதையும் தீர;மானிக்கக் கூடாது.. அதையும் தாண்டி மனசுன்னு ஒண்ணு இருக்கு.. பொம்பளை உடம்புல ஆம்பளை மனசும், ஆம்பளை மாதிரியான உடம்புல பொம்பளை மனசும் இருக்கலாம்.. நீங்க என்னிக்காவது உங்க புள்ளயிட்ட மனசு விட்டுப் பேசிப்பாத்திருக்கீங்களா.. அதும் மனசு ஆணா,பொண்ணான்னு கவனிச்சிருக்கீங்களா..’’
‘‘ நீ சொல்றது சரிதான் பா..ஆனா’’ என்றார் அப்பா தன் பங்குக்கு.
‘‘ ஆனா என்ன பாலா.. ஆணோ,பொண்ணோ மனுசன் வாழணும்..அதுக்காகத்தான இந்த உலகம்.. உங்க புள்ள என்ன மனசோட இருக்குன்னு கவனிக்க உங்களுக்கு நேரமில்ல..சின்ன வயசிலயே நளினமா நடக்கிறதையும், பொம்பளைப் பிள்ளைகளோட குலாவுறதும், பல்லாங்குழி விளையாடுறதும், கவனிச்சீங்களா.. இல்ல.. கொஞ்சம் வயசு வந்ததும், அவனோட உடம்புல உண்டான மாற்றத்தை கவனிச்சீங்களா.. முலைகள் அவன் கேட்டா வளந்துச்சு..இதுக்கு யார் காரணம்..’’
அம்மா தலையைக் கவிழ்ந்துகொண்டாள்.
‘‘ஆம்பளைப் பசங்களுக்கு மாதிரி உள்ளே இருக்க உறுப்பு வளந்திருக்கான்னு கவனிச்சீங்களா.. இப்படியிருக்கவங்களோட எதிர்காலம் எப்படியிருக்கும்னு நினைச்சிப் பாத்திருக்கீங்களா.. பாவம்.. பொண்ணா வளர வேண்டிய புள்ள டவுசரையும், சட்டையும் போட்டுகிட்டு பசங்களுக்கு நடுவில.. தன் பருவ வளர்ச்சிய மறைக்க முடியாம..தன் பருவ உணர்ச்சிகளை மறைக்க முடியாம அவங்களோட கேலிக்கும், கிண்டலுக்கும் மாத்திரமில்ல.. தொடுதலுக்கும், தீண்டுதலுக்கும் பயந்து எவ்வளவு நாள் வாழ்ந்திருப்பான் யோசிச்சீங்களா..’’
அம்மா சேலைத் தலைப்பை வாயில் வைத்துக் கொண்டு அழுதாள்.
‘‘சொல்றேன்னு கோச்சுக்காதீங்கம்மா.. ஒங்க அன்பும் அரவணைப்பும் அவளுக்குக் கிடைக்கல.. யோசிச்சுப் பாருங்க.. ஒரு நா யாரிட்டயும் சொல்ல முடியாம..இயற்கையில தனக்கு இருக்கிற உணர்வுகளையும் மீற முடியாம வீட்டை விட்டே ஓடிப்போவாள்.. அப்பறம் என்ன? எத்தனை அரவாணிங்களைப் பாத்திருக்கீங்க.. தெருவிலயும் ரோட்டிலயும் கைகளைத் தட்டி.. பிச்சையெடுத்து.. தினம் தினம் பலபேருக்கு பலியாகி.. ஏன்? இத்தனை அவலங்கள்.. அவங்களுக்கு சரியான அங்கீகாரமும், இடமும் வீட்லயும், நாட்லயும் கிடைக்காததுனாலதான..’’
அதற்குள் வாசலில் ஸ்கூட்டி நிற்கும் சத்தம் கேட்க, உஷா உள்ளே ஒரு சிறிய பேக்குடன் நுழைந்தாள்.
‘‘கார்த்திகா..எங்க?’’
‘‘இதுதான் என் மனைவி..பாத்திங்களா.. கார்த்திகா.. கார்த்திகான்னு நாம கூப்பிடறதே அவளுக்கு எத்தனை இன்பமாயிருக்கும் தெரியுமா? இந்த அங்கீகாரம் உங்க கிட்டயிருந்து கிடைச்சிருந்தா..’’
‘‘வாம்மா..உள்ளே..’’ என்றாள் அம்மா மென்மையாக.
‘‘ நீ உள்ளே போ.. கார;த்திகா உள் அறையில்தான் இருப்பாள்..’’ என் அறையின் கதவைத் திறந்து,‘‘ வாங்கக்கா..’’ என்றேன்..
உள்ளே நுழைந்தவள்..‘‘ ஏய்..தாயோளி..’’ என்றபடியே என்னை ஆரத்தழுவி தன் கன்னத்தை வைத்து என் கன்னத்தில் இழைத்தாள்..
வாயை மெல்லக் கவ்வி உறிஞ்சியவள்..‘‘ ஏய்..நீ ரொம்ப லக்கிடி.. பாரேன்..உன் வாழ்க்கையே மாறப்போகுது..’’ என்றாள்.
‘‘ நீங்க எப்படிக்கா வந்தீங்க?’’
‘‘நம்மாளுதான் பேசிக்கிட்டிருக்கும் போதே செல்போன்ல மெசேஜ் தட்டிவிட்டு..நிலைமை சுமுகமாயிருக்கு சீக்கிரம் வாடின்னு சொன்னார்..’’
‘‘அக்கா நம்மாளு பயங்கரமான ஆளுக்கா..’’
‘‘ ஏய்..புளுத்தி.. விஷயம் தெரியுமா? நமக்கு இன்னொரு சக்களத்தி இருக்கா.. யாரு தெரியுமா?’’
‘‘ தெரியும்..அவர் பழைய பிரண்டு பாலா.. டிரெயினிங் ஸ்கூல் பொண்டாட்டி.. சூத்தழகி.. எங்க அப்பா..’’
‘‘ உனக்கெப்படிடி தெரியும். சிறுக்கி?’’ என்றாள்.
‘‘அம்மா காபி போடப் போற கேப்பில இதுங்க ரெண்டும் வாயோட வாய் வச்சு சப்பிக்கிச்சுங்க..’’
‘‘ஐயோ.. அங்க வீட்ல நடந்ததை நீ பாக்கலியே.. வீராவேசமா வந்த பாலா இவரைக் கண்டதும் அப்படியே ஓடி வந்து கட்டிப்பிடிச்சு.. கண்றாவிடி.. வாசல்லயே முத்தமழைதான்.. நா ஒதுங்கிக் கிட்டேன்.. கொஞ்ச நேரம் ஹால்ல பேசினாங்க.. நம்மாளுக்கு பழைய நினைப்பெல்லாம் வந்து நட்டுக்கிச்சு.. நான் கிணற்றுப் பக்கம் நழுவிட்டேன்.. பெட்ரூமில அதகளம் பண்ணிட்டாங்க.. முக்கலும், முனகலும்.. கதறலும்.. சரியான சீன்டி.. நம்மாளுக்கு சரியான இடத்தில மச்சம்டி.. இத்தனை நாள் காஞ்சதுக்கு இப்ப எத்தனை குண்டி பாரு..’’
‘‘ வீட்ல நடந்தத நீங்க பாக்கலியா?’’
‘‘ கொஞ்சமா ஜன்னல் வழியாப் பாத்தேண்டி.. இரண்டும் அம்மணக்கட்டையா.. சும்மா சொல்லக் கூடாது.. ஒங்க அப்பனுக்கு சரியான சூத்துடி..சும்மா பம்முனு.. கல் மாதிரி.. அதான் உனக்கும் அந்த அழகு..’’
‘‘போங்கக்கா.. அப்பறம் என்ன பாத்திங்க..’’
‘‘சும்மா வாயில மரவள்ளிக் கிழங்கை விட்டு குத்திக் கடாசிட்டாருடி நம்மாளு.. பாலாவுக்கு வாயெல்லாம் தண்ணி..சும்மா வழிச்சு வழிச்சு ஒரு சொட்டு கூட விடாம அது குடிச்சதைப் பாக்கணுமே..தாயோளி..காஞ்ச மாடு கம்பில பாஞ்ச கதைதான்..’’
‘‘நீங்க கம்பெனி குடுக்கலையா?’’
‘‘ச்சீய்.. நீன்னா..பொட்டச்சி.. நாம இரண்டு பொட்டப்புள்ளங்களும் சேந்து விளையாடலாம்.. ஒங்கப்பா ஆம்பளைடி.. அவர் கூட நானும் போனா எப்படி..நம்ம கற்பு என்னாகிறது..’’
‘‘அடடா.. கண்ணகியக்கா..நீங்க.. நம்மாளு.. எங்க குடும்பத்தையே சுன்னி முன்னாடி மண்டிபோட வச்சிட்டாரு.. எங்க அம்மாவையும் மடக்கிடுவாரோ..’’
‘‘அதாண்டி இல்ல..இந்தாளுக்கு சூத்துலதான் இன்ட்ரஸ்ட்..அதுலயும் சூத்தடிக்கும்போது, குசு தெறிக்கணும், பீ கசியணும்.. அவ்வளவுதான் வெறியாகிருவாரு..மத்தபடி புண்டையில எல்லாம் அவ்வளவு இன்ட்ரஸ்ட் இல்ல.. பாத்தியில்ல நேத்து.. உன் சூத்துல விளையாண்ட அளவுக்கு என் புண்டைய கவனிக்கலை..’’
‘‘வாக்கா..அதுங்க என்ன பேசுதுங்கன்னு கேக்கலாம்..நா இந்த ஜன்னல் வழியா பாத்திட்டிருந்தேன்..’’
‘‘அதெல்லாம் வேணாம்.. நா சொல்றதைக் கேளு.. உன் டிரஸை எல்லாம் அவுடி.. உனக்கு டிரெஸ் கொண்டு வந்திருக்கேன்..உன்னையக் கூப்பிடும் போது, அப்படியே பொண்ணாப் போயி அசத்து.. உங்க அம்மா அசந்திருவாங்க..அப்பறம் பாரேன்..’’ என்றபடி பரபரப்பாக இயங்கினாள்..
தன்னுடன் கொண்டு வந்திருந்த பேக்கில் சேலை,ரவிக்கை..மற்றும் எல்லா மேக்கப் சாமான்களும் இருந்தன.. ஏற்கனவே மஞ்சள் வைத்த முகம்..பளபளப்பான கன்னங்கள்.. கண்களில் மை..வேகமா என்னை மாற்றினாள்.
வெளியே அவர்கள் பேசிக்கொள்வது கேட்டது.
‘‘ நீங்க சொல்றதெல்லாம் சரிதான்..ஆனா.. நாங்க இதுல என்ன செய்றது.. கார்த்திக்கோட எதிர்கால வாழ்க்கைக்கு என்ன செய்றது..’’
‘‘அதெல்லாம் நீங்க கவலைப்படாதீங்க.. முதல்ல கார்த்திக்னு சொல்றதை நிறுத்துங்க..அது கார்த்திக் இல்ல.. கார்த்திகா.. அவன் இல்ல..அவள்..மகன் இல்ல.. மகள்.. புரிஞ்சதா.. அவ விரும்பற மாதிரி இருக்கட்டும்..’’
‘‘ அதெப்படி சமுதாயத்திலயும் சொந்தக்காரங்களும் நாலு கேள்வி கேப்பாங்களே.. மானம் போகுமே..’’
‘‘சமுதாயத்தையும், மானத்தையும் பாத்தா நாளைக்கு அவ உயிர் போயிரும்..அல்லது வெளியில எங்கியாவது பிச்சை எடுத்திட்டிருப்பா.. டேய்..பாலா.. நா ஒரு காரியம் சொல்றேன் கேக்கிறியா..’’
‘‘ சொல்லுடா.. நீ சொல்றதெல்லாம் நியாயமாத்தான் இருக்கு.. நாங்க என்ன செய்யணும் இதுல..’’
‘‘ உனக்கு எந்தப் பாரமும் வேண்டாம். கார்த்திகாவை எங்கிட்ட விட்று.. நானும் என் பொண்டாட்டியும் முழுமனசோட சொல்றோம்.. நானே அவளைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறேன்.. கடைசி வரைக்கும் எம் பொண்டாட்டியா அவளைக் கண்கலங்காமப் பாத்துக்கறேன்..’’
எனக்குள் வயிற்றுக்குள் ஐஸ் வைத்தமாதிரி ஜிலீர் என்றிருந்தது.. அம்மா அதிர்ச்சியாகிவிட்டாள்.
‘‘அதெப்படிங்க.. நடக்குமா.. உங்களுக்கு வாழ்க்கை என்னாகும்..’’
‘‘அதெல்லாம் கவலைப்படாதீங்கம்மா.. நீங்க சரின்னு சொல்லுங்க.. ஒரு நல்ல நாள் பாத்து நம்ம கொஞ்சப்பேர் மாத்திரம் ஏதாவது ஒரு கோயில்ல போய் அவளுக்கு நான் தாலி கட்டிர்றேன்.. எனக்கு அவ மனைவியா இருக்கட்டும்..’’
‘‘ ராமு உனக்கு எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னு தெரியலைடா.. எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்..என் பாரமெல்லாம் நீங்கிருச்சு.. அவளைக் குறித்த கவலையும் போயிருச்சு.. மரகதம் நீ என்னடி சொல்ற..’’ என்றார் அப்பா. அவருக்கு ரூட் கிளியர் ஆனா சரி.
‘‘ எனக்கும் வேற வழி தெரியலைங்க..அவரே சம்மதிக்கும் போது..அவளுக்கு இதை விட ஒரு நல்ல வாழ்க்கை கிடைக்குமா எதுக்கும் கார்த்திகாட்ட ஒரு வார்த்தை கேட்டிறலாம்.. என் தங்கத்தை நான் கொடுமையா அடிச்சிட்டேன்..’’ என்றவள் உள்ளே நோக்கி..‘‘ பொண்ணுங்களா.. என்ன பண்றீங்க.. கார்த்திகா வாடி..வெளியே..’’ என்றாள்.
எனக்கு என் காதுகளையே நம்ப முடியவில்லை. அம்மாவே என்னைப் பெண்ணாக ஏற்றுக்கொண்டாள்..இனி எல்லாம் சந்தோஷம்தான்.
நானும் உஷாவும் வெளியே வந்தோம். என்னைக் கண்டதும் அப்படியே ஆச்சரியத்தில் வாய்;பிளந்து விட்டாள் அம்மா.அப்பாவும்தான்.. ‘‘தங்க விக்கிரகம் மாதிரி இருக்கியேடி.. ஒன்னையா நா அடிச்சேன்.. நான் பாவிடி.. ஒன்னைப் புரிஞ்சிக்காமப் போயிட்டேன்.’’
நான் அவள் கால்களைத் தொட்டுக் கும்பிட்டேன். அப்படியே என்னை அள்ளி அணைத்துக் கொண்டவள். என் இரு கன்னங்களிலும் மாறி மாறி முத்தமழை பொழிந்தாள். கன்னத்தோடு கன்னம் வைத்து இழைத்துக்கொண்டாள்.
~இனிமே நீ பொண்ணாவே இருக்கலாம்டி.. ஒங்க அப்பாட்டயும், மாப்பிள்ளைகிட்டயும் ஆசீர்வாதம் வாங்கிக்க என்றாள்.
நான் நமுட்டுச் சிரிப்புடன் அப்பாவின் கால்களைத் தொட்டு கும்பிட்டேன். என்னை அணைத்துக் கொண்டவர்..‘‘ எம் பொண்ணா நீ.. நீ பொறக்குறதுக்கு முன்னால எனக்கு பொண்ணுதான் வேணும்னு ஆசைப்பட்டேன்..இப்ப அது நிறைவேறிருச்சு..’’ என்றவர், ‘‘கார்த்திகா..ஒனக்கு சம்மதமாம்மா..’’ என்றார். . நான் வாத்தியாரை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபடியே ஒருக்களித்த சிரிப்புடன்..‘‘கரும்பு தின்னக் கூலியாப்பா.. எனக்கு சம்மதம்..’’ என்று தலையைக் குனிந்து கொண்டேன்.
‘‘உஷா உனக்குத்தாம்மா என் நன்றியைச் சொல்லணும்.. என்; பொண்ணோட உணர்வுகளைப் புரிஞ்சிகிட்டு உன்னோட வாழ்க்கையையே தந்து எங்களுக்கு பெரிய உதவி செஞ்சிட்டம்மா..’’ என்றாள் அம்மா.
‘‘ஐயோ..அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லம்மா.. ’’என்றவள், ‘‘எப்பக் கல்யாணத்தை வச்சிக்கலாம்.’’ என்றாள்.
‘‘ வர்ற மாசத்திலேயே நாலு நல்ல நாள் இருக்கு. அதுல பிக்ஸ் பண்ணிக்கலாம். அதுவரைக்கும் அவ பொண்ணா இந்த வீட்ல இருக்கட்டும். நா அவளை இதுவரை மகனாத்தான் பாத்தேன். கொஞ்ச நாள் மகளா வச்சிருந்து தர்றேன்..’’ என்றாள் அம்மா.
‘‘ ரொம்ப நன்றிங்க..’’ என்றவள். ‘‘ நல்ல காரியம் நடந்;திருக்கு.. நாங்க அப்படியே கார்த்திகாவையும் கூட்டிட்டு கோயில்க்கு போயிட்டு வர்றோம்.நைட் கொண்டு வந்து விட்டிர்றேன்..’’ என்றாள்.
‘‘ ஒங்க திட்டம் புரியுது..’’ என்று அவள் காதருகில் கிசுகிசுத்தேன். அவளும் உதட்டை அசைக்காமலேயே,‘‘ அங்க பாருடி..நம்மாளு இடுப்பை என்று சொல்ல, அங்கே அவருடைய பேண்ட் புடைத்துக் கொண்டு நின்றது.
நாங்கள் கட்டிலறைக் கோயிலுக்குக் கிளம்பினோம்.
எங்க கல்யாணத்துக்கு வந்திருங்க..
இன்னொரு கதையுடன் சீக்கிரம் சந்திக்கிறேன்.
முத்தங்களுடன், கார்த்திகா.
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.