இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
Chinnapen Sex குழந்தை.. இறந்தே பிறந்தது என்பதைவிட… என் மனைவி.. உயிருக்கு ஆபத்தின்றி பிழைத்து விட்டாள் என்பதே எனக்கு பெரும் ஆறுதலாக இருந்தது..!
அவளது பிரசவம் வீணாகிப்போனதில்.. அவள் கொஞ்சம் இடிந்துதான் போனாள்..! அதைவிட இன்னொரு அதிர்ச்சி.. அவளது கர்பப்பைக்கு இன்னொரு குழந்தையைத் தாங்கும் சக்தி இல்லை.. என்பதால்.. அது.. அவளது உடம்பை விட்டு நீக்கப்பட்டதுதான்.. !! எல்லாம் முடிந்து… அவள் குணமாகி.. வீட்டிற்கு வந்த பின்பும் சோகத்திலேயேதான் உழன்று கொண்டிருந்தாள். சில சமயங்களில்.. அவளைத் தேற்றுவதுதான்.. எனக்கு பெரும்பாடாக இருக்கும்..!
இந்த கதையை எழுதியவர் : MUKILAN
துவண்டு போய் படுக்கையில் கிடந்தவளை.. வற்புறுத்தி சாப்பிடவைத்துக் கொண்டிருந்தாள் அவளது அம்மா..! கொஞ்சமாக சாப்பிட்டு விட்டு.. மறுபடி சுருண்டு படுத்து விட்டாள் நிலாவினி..! அவளது அம்மா வெளியேறிய பின்னர்… அறைக்கதவைச் சாத்தி.. தாளிட்டு விட்டு.. அவள் பக்கத்தில் போய் கட்டிலில் உட்கார்ந்து… கலைந்து கிடந்த.. அவள் தலைமுடியைக் கோதி.. ஒழுங்கு படுத்தினேன்..!!
”நிலா…” அவளிடமிருந்து பதில் இல்லை. கண்களை மூடிப்படுத்திருந்தாள்.
”ஏய்… நிலா…” என அவள் கன்னத்தைத் தட்டினேன்.
கண்களைத் திறந்து என்னைப் பார்த்தாள். அவள் கண்களில் துளியும் ஜீவன் இல்லை.
”இப்ப என்ன நடந்துருச்சுனு.. இப்படி இடிஞ்சுபோய் கெடக்க..?” என்றேன்.
மெல்ல.. வாடிய இதழ்களைப் பிரித்து… ”இதுக்கு மேல… என்னப்பா நடக்கனும்..?”என்று பலவீனமான குரலில் கேட்டாள்.
”இப்ப என்ன குடி முழுகிப்போச்சு.. ம்..? குழந்தை பெத்துக்க முடியாது.. அவ்வளவுதானே..? தேவையில்ல விடு.. நமக்கு அந்த பாக்கியம் இல்லேன்னு நெனைச்சுக்க..! எனக்கு நீ கெடைச்சதே போதும்…! உன்னை விட.. வேற எதுவும் பெருசில்லை..”
குரல் நெகிழ.. ”இது.. சினிமா இல்லப்பா.. வெறும் ஆறுதல் வார்த்தைகள மட்டும் வெச்சிட்டு.. வாழறதுக்கு..! நிஜம்..! எத்தனை வேதணை தெரியுமா..?” என்றாள்.
அவள் முன்நெற்றி முடியைத தடவி.. ” புரியுதுமா.. உன் வேதணை.. எனக்கு நல்லாவே புரியுது..! அதுக்காக நீ இப்படி.. உருக்குலைஞ்சு போய் கெடக்கனும்னு இல்லை..! நீ இப்படி இருக்கறதுனால.. இழந்தது திரும்ப கிடைக்கப் போறதும் இல்ல..! போனது போயாச்சு.. அதை விட்று..! நமக்கு இவ்ளோதான் குடுப்பினைனு.. உன் மனசை திடப்படுத்திக்கோ..! எனக்கு நீ ரொம்ப.. ரொம்ப முக்கியம்..!!” இந்த ரீதியாக.. அவளுக்கு எவ்வளவோ ஆறுதல் சொல்லியாகி விட்டது. ஆனால் அவள் மனம் தேறியது மாதிரி இல்லை..!
வறட்சியாகச் சிரித்தாள். சிறிது நேரம் பேசவில்லை. ஒரு பெருமூச்சுக்குப பின்.. முனகாகச்சொன்னாள். ”தேவைதான்..! எனக்கு.. இது தேவைதான்…!!”
”என்ன… தேவை..?”
”சரியான தண்டனைதான். .!!” என தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டாள்.
”என்ன தணடனை… என்ன தேவை..?” என நான் கேட்டும்.. அவள் எதுவும் சொல்லவில்லை. அவளது கன்னங்களை வருடினேன். ”நீ.. அபபடி.. என்னம்மா.. தப்பு பண்ணிட்ட..?”
அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டாள். நான் அவளை வற்புறுத்த விரும்பவில்லை.
நிலாவினியின் உடம்பு துவண்டு.. பார்க்கவே பரிதாபமாகக்கிடந்தாள். அவளது ஆடை குலைந்து.. களைந்து… அவளின் அலங்கோலத்தண்மையைக் காட்டிக்கொண்டிருந்தது..! ‘எத்தனை அழகான.. பொண்ணுடல் இது..? என்னுடன் கொஞ்சிக்குலாவும்போது… எத்தனை பிரம்மிப்பை.. எனக்குள் ஏற்படுத்திய உடம்பு இது..? இப்பொழுது என்னவோ… பெரிய ஒரு இழப்பாக எண்ணிக்கொண்டு. .. இப்படித் துவண்டு போய்..இந்த அழகிய உடம்பை வருத்திக்கொண்டு. . கிடக்கிறாளே… என்கிற பரிதாப உணர்வில்… நான் கலங்கிக்கொண்டிருந்தேன்..!
”என்னங்க…” என்றாள். கண்களைத் திறக்காமலே.
”என்னம்மா..?”
”இப்பவும்.. என்னை நேசிக்கறீங்களா..?”
”என்ன கேள்விமா இது..?”
”ஆர்க்யூ பண்ணாம.. சொல்லுஙகளேன்.. ப்ளீஸ்..”
அவள் கண்களில் மெண்மையாக முத்தமிட்டு.. ”என்ன மடத்தனம்.. இது..?” என்றேன்.
கண்களைத் திறந்து..என்னைப் பார்த்தாள்.
”இனிமே…உங்கள.. அப்பாவாக்க முடியாது.. என்னால..”
”சே..! அதனால என்னம்மா..? கவலப்படாத.. தத்து எடுத்துக்கலாம்..!!”
”என்மேல.. வெறுப்பு இல்ல.. உங்களுக்கு..?”
”ச்சி… என்னடா பேசற..?”
” இந்த அன்பு..மாறிடாதே..?”
” லூசே..! இப்படி பேத்தலா பேசாத..! எனக்கு நீ கெடைச்சதே.. மிகப்பெரிய பொக்கிசம்..! என்னிக்கும் நீ.. என் காதல் தேவதைடா..! உன்னைப் போயி…? சே… என்ன ஒரு வேடிக்கை…..”
எதுவும் சொல்லாமல்… மெதுவாக விசும்பினாள். அருகே படுத்து.. அவளை அணைத்து.. சமாதானப்படுத்தத் தொடங்கினேன்..!!
மாலை..!! எனக்கு வெளியில் எங்காவது போகவேண்டும் போலிருந்தது. முகம் கழுவி வந்து… தலைவாரி.. உடை மாற்றும் போது… என் மனைவி கேட்டாள். ”எங்க கெளம்பிட்டிங்க..?”
” ஸ்டேண்டுக்கு போய்ட்டு வரேன்..”
அமைதியாக என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். நான் புறப்பட்டு.. அவளருகே போய்.. பக்கத்தில் உட்கார்ந்து.. அவள் தோளில் கை போட்டு.. அணைத்து. . ”அதையே நெனைச்சிட்டிருக்காம..! நல்லா.. தூங்கி… ரெஸ்ட் எடு..” என்றேன்.
” இந்த நெனைப்பு… என்னை விட்டு போகாது போலருக்கு..” என்றாள்.
”அதையே நெனச்சிட்டிருந்தா…அப்படித்தான்..!” என அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டேன் ”போய்… நித்யாகூட.. எதையாவது… பேசிட்டிரு..”
”ம்..! நீங்க எதையும் நெனைச்சுக்காம… ஜாலியா இருந்துட்டு வாங்க..” என அவள் சொன்னபோது… அறைக்கதவைத் தட்டி… ”அண்ணா…” என்றாள் நித்யா.
” வா… நித்தி..” நான் சற்று விலகி உட்கார்ந்தேன்.
கையில் காபி தட்டோடு உள்ளே வநதாள் நித்யா. அவளுக்கும் சேர்த்து.. எடுத்து வந்திருந்தாள். அவளோடு சிரித்துப் பேசியவாறு காபி குடித்துவிட்டு நான் கிளம்பினேன்.
முதலில் ஸ்டேண்டுக்கு போகலாம் என்றுதான் நினைத்திருந்தேன். ஆனால் வெளியில் வந்ததும்.. மனதை மாற்றிக்கொண்டு.. என் வீட்டிற்குப் போனேன்..!
நான் என் வீட்டுப்பக்கம்.. வந்தே இரண்டு வாரங்களாகியிருந்தது..! இந்த இரண்டு வாரங்களும் என் வீடு கவனிப்பற்றுத்தான் கிடந்தது..! நான் வீட்டை அடைந்த போது.. வீட்டு வாசற்படியில்.. தெரு நாய் ஒன்று.. கால்கள் பரப்பி…தூங்கிக்கொண்டிருந்தது..! என் அரவம் கேட்டு.. ‘விருக் ‘கென்று எழுந்தது. நான் கையை ஓங்க.. வாலைச் சுருட்டிக்கொண்டு… ‘க்ய்ங்’ என்று கத்திவிட்டு. . ஓடியது..!! வாசற்படியில்.. நாயின் முடிகள்… நிறைய உதிர்ந்து கிடந்தது. அதைக்கால் செருப்பால் தள்ளிவிட்டு… பூட்டைத் திறந்தேன்..!
புழக்கமில்லாமல் வீடே வெறிச்சோடிக்கிடந்தது..! வீடு முழுவதும்.. தும்பும்.. தூசியுமாக இருந்தது.!!
ஜன்னலை திறந்து வைத்துவிட்டு… மேலோட்டமாக… டி வி.. டேபிள் எல்லாம் படர்ந்திருந்த.. தூசியைத்தட்டினேன்..!
ஜன்னல் வழியாக முகம் காட்டி.. ”அண்ணா..” என்றாள் கஸ்தூரி.
” கஸ்தூ…” என்றேன்.
” எப்ப வந்தீங்க..?”
” இப்பத்தான்…”
” என்ன பண்றீங்க…?”
” தூசி தட்றேன்…”
” நா.. வரட்டுமா..?” என்று ஜன்னல் பக்கத்தில் வந்து நின்று கேட்டாள் ”உங்களுக்கு.. ஹெல்ப் பண்றேன்..”
” ம்… ம்ம்..! வாயேன்..!!” என்றதும் ஜன்னலில் மறைந்து…அடுத்த நிமிடம்… கதவைத் திறந்து கொண்டு.. என் வீட்டுக்குள் வந்தாள்.
”வா…!!” என்றேன்.
” அந்தக்கா… நல்லாருக்காண்ணா..?” என்று கேட்டாள்.
” ம்.. ம்ம்..” என்றேன் ”உங்கம்மா என்ன பண்ணுது..?”
”ஊருக்கு போயிருக்கு..” என்றாள்
” ஊருக்கா…?”
”ம்…!!” அவளும் தூசி தட்டினாள். உடனே ‘அச் ‘ சென்று தும்மினாள். மூக்கைத் தேய்த்துக்கொண்டு ”தம்பிய.. பாட்டி.. வீட்ல விடப்போயிருக்கு..” என்றாள்.
” ஏன்..?”
” ஸ்கூல் லீவ்.. விட்டாச்சில்ல…?”
” ஓ…! ஸ்கூல் லீவ் விட்டாச்சா..?”
”தெரியாதா.. உங்களுக்கு..?”
”தெரியாதே..! சரி.. ஏன்.. நீ போகல.. ஊருக்கு..?”
” ம்கூம்..” தலையாட்டினாள் ”போகல..”
” உனக்கும் ஸ்கூல் லீவ்தான..?”
” ஆமா..! ஆனா.. நான் போகல..”
”ஏன்…?”
” ஸ்கூல் லீவ்.. விட்டாச்சில்ல…?”
” ஓ…! ஸ்கூல் லீவ் விட்டாச்சா..?”
”தெரியாதா.. உங்களுக்கு..?”
”தெரியாதே..! சரி.. ஏன்.. நீ போகல.. ஊருக்கு..?”
” ம்கூம்..” தலையாட்டினாள் ”போகல..”
” உனக்கும் ஸ்கூல் லீவ்தான..?”
” ஆமா..! ஆனா.. நான் போகல..”
”ஏன்…?”
”எங்கப்பாதான் போகவேண்டாம்னு சொல்லிருச்சு..” என்று கொஞ்சம் வருத்தமான குரலில் சொன்னாள்.
”ஏன் கஸ்தூரி…?”
” தெரியல..” என்றாள். பிறகு நிமிர்ந்து பார்த்து ”நான் வயசுக்கு வரமாதிரி… இருக்கனாம்..” என லேசான வெட்கத்துடன் சிரித்தாள்.
”ஓ…!!” அவள் தோற்றத்தைக் கவனித்தேன். அநதச் சின்னப் பெண்ணிடம்.. மாறிவரும்.. பருவத்தோற்றங்கள் நன்றாகவே தெண்பட்டன. மார்பில் புடைப்பு…! தோள்களில் சரிவு..! கன்னங்களில் மினுமினுப்பு..! உடம்பில் ஒருவிதமான.. மதமதப்பு..!!
”சரிதான்..” புன்னகைத்தேன் ”உங்கப்பா… இருக்காரா.. வீட்ல..?”
” இல்லேண்ணா… கடைக்கு போய்ட்டாரு..!!”
” வீட்ல தனியாத்தான் இருந்தியா…?”
” சிந்தியக்கா வீட்ல இருந்தேன்…! ”
” உங்கம்மா… எப்ப வரும்..?”
” தம்பிய விட்டதும்.. வந்துரும்..! இப்ப.. வந்துட்டிருக்கும்..!!” என்று விட்டு.. அவளே வீட்டைக்கூட்டிப் பெருக்கினாள்.
கை.. கால்..முகம் கழுவிய பின்னர் டி வி முன்பாக வந்து உட்கார்ந்து.. கொண்டு சொன்னாள் கஸ்தூரி. ” எங்கம்மா சொல்லுச்சு..”
அவளைப் பார்த்தேன் ”என்ன சொல்லுச்சு..”
”அந்தக்காக்கு.. இனிமே கொழந்தையே பொறக்காதுனு..! அப்படியாண்ணா…?”
” ம்.. ம்ம்..! ஆனா.. இதெல்லாம் நீ பேசக்கூடாது..! முக்கியமா.. நிலாகிட்ட பேசவே கூடாது இதப்பத்தி…” என்றேன்.
”ம்… சரிண்ணா…!!” என்றாள் கஸ்தூரி…..!!!!!
-சொல்லுவேன்……!!!!!!!
NEXT PART
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.