இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
அவருக்கு ஒகே என்றால் நான் எந்த வித பயமும் இல்லாமல் சந்தோசமாக அவரை தொடர்ந்து உரசலாம், ஒருவேளை பிடிக்கவில்லை என்றால் நான் விலகி விடலாம். ஆனால் அவர் என்ன நினைக்கிறார் என்று தெரியாமல் எனக்கு கொஞ்ச நேரம் குழப்பமாகவே இருந்தது. ஆனாலும் நான் அவரை விடவில்லை, “எதிரியின் மௌனம் நமக்கு சாதகம் தானே!” என்று மனதைப் பக்குவப்படுத்திக் கொண்டு அவ்வப்போது உரசிக் கொண்டே நின்றேன். யாரும் பார்த்துவிடாமல், ஒருவித பயத்தில், சின்ன சின்ன உரசுதலினால் ஏற்படும் மனக் கிளர்ச்சி மிக இன்பமானது. சுய இன்பம் அனுபவிக்கும் போது கூட இல்லாத இன்பம் அந்த உரசுதலில் கிடைத்துக் கொண்டிருந்தது.
இப்படி ஒருபுறம் நடந்துக் கொண்டிருக்கையில், நான் நின்றுக் கொண்டிருந்த இருக்கையின் அடுத்த வரிசை இருக்கையில் ஒருவர் இறங்க வேண்டி எழுந்து விட்டார். அப்போது அருகில் இருந்த ஒரு ஆள் என்னை கூப்பிட்டு இருக்கச் சொன்னார். “நானே சொர்க்கத்தில் சுகம் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். நான் எப்படி அங்கே சென்று இருப்பது!” ஆகவே நான் இருக்கையில் உட்காருவதற்கு அதிக விருப்பமில்லாமல் நின்றதை உணர்ந்து சட்டென்று வேறொருவர் சென்று அமர்ந்துக் கொண்டார்.
மறுபக்கம், நான் உரசிக் கொண்டிருக்கும் இருக்கையிலிருந்தும் ஒருவர் எழுந்து சென்றார். எனக்கோ மிகவும் கவலையாகிப் போனது. காரணம் நான் உரசிக் கொண்டிருந்தவர் உள் இருக்கைக்கு சென்று விடுவார் என்பதே. ஆனால் அவர் உள் இருக்கைக்கு செல்லாமல் கால்களை ஓரமாக ஒதுக்கி வைத்தவாறே இருந்தார், வேறு ஒருவர் வந்து அந்த இருக்கையில் அமர்ந்துக் கொண்டார். அதன் பிறகு தான் எனக்கு போன உயிர் மீண்டும் திரும்பியது. இதில் இன்னொரு விஷயம் என்னவென்றால் நான் உரசிக் கொண்டிருந்த அந்த ஆள் உள் இருக்கைக்கு செல்லாமல் அதே இருக்கையில் தொடர்ந்து அமர்ந்து எனக்கு கிரீன் சிக்னல் கொடுத்தது தான்.
ஒவ்வொரு நிறுத்தத்திலும் ஆட்கள் இறங்கினாலும் மேலும் ஆட்கள் ஏறிக்கொண்டே பேருந்தில் கூட்டம் குறையாமல் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.
பஸ் சென்றுக் கொண்டிருந்தது. நான் மீண்டும் எனது வேலையை ஆரம்பித்தேன். இப்போது எனக்கு பயமே இல்லை. உடலை மேலும் கீழும் அசைத்தும், நான் விரும்பும் படியும் என் ஆசை தீர உரசிக் கொண்டிருந்தேன். அவரும் அந்த இன்பத்தை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தார். எனக்கு வாய்ப்பாக அவர் அமர்ந்துக் கொண்டார். அது எனக்கு மேலும் உற்சாகம் தந்தது. சில நேரங்களில் அவரே தோளை உயர்த்தி, அசைத்து எனது ஆண்குறியை வருடினார். “நெருக்கடியில்”
அவரது அனுமதியில்லாமல் உரசிய போது கிடைத்த இன்பம் ஏனோ அவரது அனுமதிக்குப் பின் எனக்கு கிடைக்கவில்லை. நாங்கள் இரண்டு பேருமே ஒரேவித மனநிலைக்கு வந்துவிட்ட பிறகு எனக்கு அவருடைய ஆண்குறியை பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது. ஆனால் அவர் அதை அவருடைய பேக் வைத்து மறைத்திருந்தார். அதனால் எனது கண்களால் அந்த பேக்யை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அவருக்கு என்னுடைய பார்வையின் அர்த்தம் புரியவில்லை போலும். வெகு நேரமாக நான் பார்த்த பிறகு தான் லேசாக புரிந்துக்கொண்டு அந்த பேக்கை தொடையில் ஓரமாக வைத்துக்கொண்டு அவரது பேண்டுக்குள் புடைத்திருந்த அவருடைய ஆண்குறி எனக்கு தெரியும்படி செய்தார். அது பருத்து முன்தள்ளி இருந்தது. அதைப் பார்த்ததும் எனக்கு அதில் கை வைக்க வேண்டும் போல இருந்தது.
இப்படியே கொஞ்ச நேரம் போனது. அந்த இருக்கையில் அவர் பக்கத்தில் இருந்த அந்த ஆள் பேருந்திலிருந்து இறங்க எழுந்தார். அதன் பிறகு நான் அந்த இருக்கையில் அமர்ந்தேன். இப்போது நாங்கள் இரண்டுபேரும் அருகில் இருந்தோம். எங்களோடு சன்னல் ஓரத்தில் இன்னொரு ஆளும் இருந்தார். அதனால் என்னால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. இருப்பினும், நான் அவருடைய காலை மெதுவாக சீண்டினேன். அவர் எவ்வித மாற்றமும் இல்லாமல் அப்படியே அமர்ந்திருந்தார். அவரது தொடையோடு எனது தொடையையும் சேர்த்து வைத்து மெதுவாக உரசினேன்.
எனக்கு அவரது ஆண்குறியில் கை வைக்க வேண்டும் போல இருந்தது. ஆனால் அவர் அதற்கு அனுமதிக்க மாட்டார் என்றே நினைத்தேன். நான் எது செய்தாலும் அதை ஆட்சேபம் செய்யாமல் அதே நேரம் உணர்ச்சிவசப் படாமலும் இருந்தார். அவர், நான் நினைத்த மாதிரி ஆள் இல்லையோ என ஒரு கணம் நான் யோசிக்க ஆரம்பித்து விட்டேன். ஆனாலும் நான் செய்யும் ஒவ்வொன்றுக்கும் மறுப்பு சொல்லாமலே இருந்தார். அவர் அதை ரசித்தார். அந்த உரசலை அவர் வெறுக்கவில்லை. வேண்டாம் என்று என்னை முறைக்கவிலை. என்னுடைய விருப்பத்திற்கு விட்டுவிட்டார். இருப்பினும் அவருக்கு “அந்த” எண்ணம் இல்லை என்பதும், அந்த நேரத்தில் ஏற்பட்ட தூண்டல் என்றும் எனக்கு உறுதியாக புரிய ஆரம்பித்தது. புரிந்தப் பின்னால், அவரிடம் என்னால் தொடர்ந்து அவ்வாறு நடந்துக்கொள்ள முடியவில்லை.
பேருந்தில் கூட்டம் குறையத் தொடங்கியது. வேண்டுமென்றால் அவர் என்னை ஏதாவது செய்யட்டும் என்று நான் கொஞ்ச நேரம் எதுவும் செய்யாமல் இருந்து விட்டேன். அந்த மாற்றம் அவருக்கும் புரிந்துவிட்டது. என்னைப் பார்த்தார். நானும் பார்த்தேன். அவருடைய அந்தப் பார்வை “ஏன் நிறுத்தி விட்டாய்” என்பது போல இருந்தது. பதிலுக்கு நான் ஒரு புன்னகையை மட்டும் கொடுத்தேன். “நெருக்கடியில்
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.