இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
கிராமத்திலே பிறந்து வளர்ந்தவன். படிப்பு ஏறலை. எப்படியோ ஒரு டிரைவிங் லைசன்ஸ் மட்டும் எடுத்து வைச்சிருந்தேன். சும்மாவே சுத்திக்கிட்டு இருந்ததில் ரெண்டு மூணு வாட்டி பிரச்சனைகளில் மாட்டிக்கொண்டேன்.
எங்கப்பா, “சரிதான். பய இனிமேல் இங்கே இருந்தா உருப்படமாட்டான்..!!” என்று, சென்னைக்கு தூரத்து உறவுமுறை மாமா ஒருத்தரிடம் அனுப்பிவைச்சார்.
நான் நல்ல வளர்த்தி. கட்டுமஸ்தான உடம்பு. என்ன குறைன்னு பாத்தா அது என் நிறம். அட்ட கரிக்கு கொஞ்சம் மேலே. ஆனா அதுக்கு ஈடு செய்ற மாதிரி இருந்தது என் பூலு. 9 இஞ்ச் நீளம் கரு கருன்னு கருநாகம் மாதிரி படம் எடுத்து ஆடுவான். லேசா இடது பக்கமா வளைஞ்சு இருக்கும்.
அவனது படமெடுத்த ஆட்டத்தில, ஊரின் சில ஆண்டிகள் மயங்கினதிலதான் பிரச்சினை ஆரம்பிச்சு, என்னைய சிங்காரச் சென்னைக்கு அனுப்பினது.
அந்த மாமா, அவருக்கு தெரிந்த பெரிய மனுசர் ஒருத்தர் கிட்டே டிரைவரா சேர்த்துவிட்டார்.
“ஒழுங்கா இருந்துக்கோ. இனி உன் பாடு..!!” என்று கையை கழுவி விட்டார்.
அவரையும் குறை சொல்ல முடியாது. அவருக்கு வீட்டில் கல்யாணமாகாத மூன்று பெண்கள்..!!
சும்மா சொல்லக்கூடாது. வேலைக்கு சேர்த்துவிட்ட இடம் என்னவோ ரொம்பவே நல்ல இடம்.
முதலாளிக்கு பெரிய வெளிநாட்டு கம்பெனியில் வேலை. அவருக்கு வயது ஒரு 50 இருக்கும். பார்த்தாலே மரியாதை வரும் அப்படி அவருடைய குணம், நடத்தை. குழந்தைகள் ரெண்டும் ஹாஸ்டலில்.
அவருடைய மனைவி சந்தியா. வயது 37. கட்டைனா கட்டை அப்படி ஒரு கட்டை. பெரிய முலைகள், இடுப்புல ரெண்டு மடிப்பு, சூத்துனா சூத்து அதுதான் சூத்து. சைஸ் ஒரு தோராயமா 38-34-40 இருக்கும்.
அவங்க என்னை ரொம்ப அன்பா பார்த்துக்கிட்டாங்க. ஆனாலும் என்னை மாதிரி பால் குடித்த பூனை சும்மாவா இருக்கும்..? அவங்களை நினைச்சு நான் பாத்ரூமில் வடிச்ச கஞ்சி கொஞ்ச நஞ்சமில்லை.
அதில்தான் எனக்கு மறுபடியும் பிரச்சினை உருவானது.
அப்படி ஒரு நாள் காரேஜில் அவங்களை நினைத்து கை அடித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
கஞ்சிய பீச்சி முடித்து உள்ளே வைக்கும் நேரம், “ராஜூ.. ராஜூ.. எங்கேப்பா இருக்கே..?” என்ற குரலோடு, காரேஜ் கதவும் திறந்தது.
அதிர்ந்த நான் அடித்து பிடித்து இன்னும் கஞ்சி கக்கிக் கொண்டிருந்த பூலை கஷ்டப்பட்டு உள்ளே திணித்துக்கொண்டு திரும்பினேன்.
சந்தியா மேடம் முகத்தில் ஏதேதோ பாவனைகள். எதற்காக வந்தாங்களோ தெரியலை. அப்படியே திரும்பி போயிட்டாங்க.
எனக்கோ என்ன பண்றதுன்னே தெரியலை. பார்த்தாங்களா பாக்கலையா என ஒரே சந்தேகம். எதற்காக என்னை தேடி வந்தாங்க..? ஏன் திருப்பி போனாங்க..? ஒன்னுமே புரியவில்லை. ஆனா அப்படி விபரீதமாக எதுவும் நடக்கவில்லை.
ஒரு மணி நேரம் கழித்து வேலைக்காரன் வந்து, “மேடம் கடைவீதி போகனுமாம். வண்டியை எடுத்து ரெடியா இரு..!!”ன்னு சொல்லிட்டு போனான்.
நானும் பதைபதைக்கும் நெஞ்சுடன் காத்திருந்தேன். ஆனால் வந்து வண்டியில் ஏறய சந்தியா மேடம் முகமோ, எப்பவும் போல் இருந்தது. சில மணி நேரம் முன்னே நடந்த விஷயம் நடந்ததா என்று எனக்கே சந்தேகம் வந்திருச்சு.
அடுத்து வந்த சில நாட்களில் ஏதோ அவங்க கண்களில் மாற்றம் போல் எனக்கு பட்டது.
“அப்படி எல்லாம் இருக்காது..!!” என்று நானே சொல்லிக் கொண்டேன். “என் வயது என்ன, அவர்கள் வயது என்ன..? நானோ எரிச்ச கரிக்கட்டை அவங்களோ தக்காளி நிறம். சுண்டினால் ரத்தம் வரும் என்பார்களே அப்படி..!! அவங்க எஜமானி. நான் கூலிக்கு கார் ஓட்டும் வேலைக்காரன். அடக்கி வாசி மாப்பிளே..!!” என்று கட்டுப்பாடாக இருந்தேன்.
ஆனாலும் சில நாட்களாகவே அடிக்கடி காரில் போக ஆரம்பிச்சாங்க. அப்போதெல்லாம் பின்பார்க்கும் கண்ணாடியில் என்னையே உத்து பார்ப்பது போல் எனக்கு இருக்கும். நான் பின்னால் பார்த்தால் இருக்காது.
இப்படியே ஒரு வாரம் கழிந்தது.
அன்று எஜமான் காரில் ஏறும்போது, “என்னங்க, இன்னைக்கு காஞ்சிபுரம் கோவிலுக்கு போய்ட்டு வரலாம்ன்னு இருக்கேன். 2 மணிக்கு கார் அனுங்க..!!”ன்னு மேடம் சொன்னாங்க.
திரும்பி வந்தேன். கரெக்டாக 2 மணிக்கு காருடன் தயாராக இருந்தேன். மேடமும் வந்து காரில் ஏறினார்கள்.
காருக்குள் மயான அமைதி. எப்பவும் பேசிக்கொண்டே வரும் சந்தியா மேடம், ஒன்றுமே பேசாமல் வரவும், எதற்கும் இருக்கட்டும் என்று பின் கண்ணாடியில் பார்த்தேன்.
சீட்டில் ஒருக்களித்து சாய்ந்திருந்தாள் சந்தியா மேடம். முந்தானை சற்றே சரிந்து சீட்டில் கிடந்தது. முழுதாக விலகவில்லை என்றாலும், ஒரு பக்கத்து முலை கூர்மையான குன்று போல் ரவிக்கையில் கிச்சென்று தெரிந்தது. மார்பக பிளவும் நன்றாகவே தெரிந்தது.
ரவிக்கை இறுக்கமானது போலும்..!! ரவிக்கைக்கு மேலேயும் கிண்ணென்று பிதுங்கி இருந்தது முலை. வெள்ளை வெளேரென்ற முலை, கிச்சென்று குத்திக் கொண்டிருந்ததை பார்த்த எனக்கோ, கண்களை அகற்றவே மனசில்லை.
ஆனால் வண்டியையும் ஓட்ட வேண்டுமே..!! பார்வையை முன்னால் திருப்பிய போதுதான் ஓரக்கண்ணில் சந்தியா மேடம் லேசாக கண்ணை திறந்து என்னை பார்த்தது போல் இருந்தது.
எனக்கு திகீரென்றது. கனவா இல்லை நிஜமா என்ற குழப்பம். ஆனாலும் பார்க்காமலும் இருக்க முடியவில்லை.
இந்த முறை பார்த்த போது கூர்ந்து கவனித்தேன். அவர்களுடைய மார்பு எழுந்து அடங்குவது தூக்கத்தில் இருப்பவர் போல் இல்லை. இந்த முறையும் நான் பார்த்து திரும்பும் போது மறுபடியும் பார்த்தார்.
எப்படியோ ஒரு குழப்பத்தில் வண்டியை ஓட்டி கோவிலுக்கும் போய்விட்டோம். கோவிலில் அவர்கள் ரொம்ப நேரம் எடுத்துக்கொள்ள மறுபடி கிளம்பிய போது நேரம் ஆகி விட்டது.
மறுபடியும் அதே நாடகம்.
இம்முறை முந்தானை முற்றுமே விலகி இருக்க. என்னால் அந்த எடுப்பான பிதுங்கிக் கொண்டிருந்த முலைகளை விட்டு கண்களை விலக்கவே முடியவில்லை.
கஷ்டப்பட்டு ரோட்டில் ஒரு கண், சந்தியாவின் மேட்டில் ஒரு கண் என ஓட்டினேன். லேசாக மேடம் செருமவே, கண்களை முன் பக்கம் திருப்பினேன்.
“ராஜூ கொஞ்சம் ஒதுக்குப்புறமா நிறுத்து காரை..” என்றார்.
அப்போதுதான் ஒரு சின்ன மண்பாதை முன்னே இருப்பது பார்த்து நான் காரை ஒதுக்கி நிறுத்தினேன். காரை விட்டு இறங்கினாள் சந்தியா.
“இங்கேயே இரு ராஜூ.. இதோ வந்திடறேன்..!!” என்று சொல்லிவிட்டு, அவளுடைய பருத்த குண்டிகளை ஆட்டிக் கொண்டே ரோட்டோரத்தில் இருந்த மரத்தின் பின் சென்றாள்.
லேசான இருட்டு. வெளிச்சம் இன்னும் சிறிது நேரம்தான் இருக்கும். காரின் மேல் சாய்ந்து ஏதேதோ நினைவுகளில் மூழ்கிய என்னை, “அய்யோ.. அச்சச்சோ..!! ராஜூ.. ஓடி வா..!!” என்று சந்தியாவின் பயந்த குரல் கேட்டு திடுக்கிட்டு, வேறு எதை பற்றியும் யோசிக்காமல் அவர் போன மரத்திற்கு பின்னால் போனேன்.
நான் நினைத்தது வேறு நடந்தது வேறு.
மரத்தின் பின்பக்கம் ஓடின நான் சட்டென்று ஒரு சடன் பிரேக் அடித்து நின்றேன். நான் கண்ட காட்சியை எப்படி வர்ணிப்பது என்று தெரியவில்லை.
சந்தியாவின் முதுகுதான் தெரிந்தது. அந்த பக்கமாக திரும்பி இருந்தாள். ஆனால் கீழே பளபளவென்று மின்னிக்கொண்டிருந்தது சந்தியாவின் வெளுத்த, பருத்த, கனத்த குண்டிகள். சேலையை தூக்கி பிடித்துக் கொண்டிருந்தாள். லேசாக குனிந்து இருக்கவும் குண்டிகள் என் பக்கமாக தள்ளிக் கொண்டிருந்தன. பிடித்து அமுக்க ஆசையாக இருந்தது. ஆனாலும் அடக்கினேன் ஆசையை..!!
துடிக்க ஆரம்பித்திருந்த என் தம்பியையும் அடக்கிட்டே, “மேடம்..” என்று குரல் கொடுத்துக்கொண்டே லேசாக கனைத்தேன்.
அதற்கு அவள் சேலையை கீழே போடுவாள் என்ற என் எதிர்பார்ப்பு தவிடு பொடியானது. தூக்கிய சேலையுடனேயே என் பக்கமாக குதித்து திரும்பினாள்.
சின்ன வயது பெண்கள் குதித்தாலே பார்க்க கண் கோடி வேண்டும். 38 சைஸ் முலைகளுடன் இருக்கும் 37 வயது சந்தியா குதித்தால்..!! அதுவும் சேலை முந்தி முற்றிலும் விலகி கீழே கிடந்தது தரையில்..!!
பிரா போட்டு இருந்தாளா என்று சந்தேகம் வரும் அளவிற்கு குலுங்கின முலைகள். இறுக்கமான ரவிக்கையில் ஏற்கனவெ பிதுங்கிக் கொண்டிருந்த முலைகள், எங்கே வெளியே வந்து விடுமோ என்று ஒருபக்கம் பயந்தாலும், அப்படி வந்தால் பார்த்து ரசிக்கலாமே என்ற நப்பாசையும் என் கண்களை சந்தியாவின் துள்ளி குலுங்கும் முலைகள் மேலேயே வைத்திருந்தது.
கீழே என் கருநாகம் அடக்க முடியாத அளவிற்கு புடைத்து என் பேண்ட்டை வெளியே தள்ளினான்.
“என்னடா அங்கே பார்வை..? உதவிக்கு கூப்பிட்டா இப்படி மசமசன்னு நிக்கிறியே. எறும்பு ஏறிடுச்சுடா..!! வா வந்து பாரு.. தட்டி விடு..!!” என்றாள்.
நான் மறுபடியும் எதுவும் சொல்வதற்கு முன்னேயேஇ மறுபடி குதித்து திரும்பினாள் சந்தியா. இந்த முறை குலுங்கி என் மனதில் தீ மூட்டியது அவளுடைய பருத்த குண்டிகள்.
ஆசை ஒரு பக்கம். பயம் ஒரு பக்கம். அதனால் தயங்கி நின்றேன்.
“என்னடா மறுபடி யோசனை..? இந்த வெளிச்சத்தில பார்த்திட்டே இருந்தா அவ்வளவுதான். எறும்பு எங்கே எல்லாம் புகுந்திடுமோ..!! கையை வச்சு தொட்டு தடவி பாரு ராஜூ..!!”ன்னா சந்தியா.
இதுக்கு மேலும் காத்திருக்க நான் என்ன இளிச்சவாயனா..?
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.