குருவி காரர்களிடம் ஓலு வாங்கியே சங்கீதா அக்கா

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.

இது என் கற்பனை கதை இது தொடர பிடித்தால் [email protected] மெசேஜ் பண்ணவும் சங்கீதாவுக்கு திருமணம் முடிந்து 4 ஆண்டுகள் ஆகியும் குழந்தை இல்லை. ஆகையால் டாக்டரின் ஆலோசனை கேட்டு நடந்தாள், உடலையும் நல்லா ஃபிட்டாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் வைத்துக்கொண்டாள்.

தினமும் வால்க்கிங்க் செல்வது, யோகா பயிற்சி என்று தன் உடலை சிக்காக வைத்திருந்தாள்.

சுண்டுனா இரத்தம் வரும் நிறம், நல்ல அழகிய 5.5 அடி உயரம், குண்டி வரை தொங்கும் ஜடை.

தன் கனவரை காதலித்து திருமனம் செய்ததால் கனவன் அவள் மீது மிகுந்த அன்புடனும் பாசத்துடனும் இருப்பான். அவள் எங்கு செல்ல வேண்டுமென்றாலும் தனியாக அனுப்புவான், மனைவி மீது துளி அலவும் சந்தேகம் பட மாட்டான். மனைவியை பாசத்துடன் பார்த்து வந்தான். நம் கதையின் நாயகர்கள் இரு குருவிக்காரர்கள், அதாங்க எல்லா ஊர் பேருந்து நிலையத்திலும் ஊசி பாசி விற்கும் நரிகுறவ இனத்தை சேர்ந்தவர்கள், ஒருவன் பெயர் திருச்சி, இன்னொருவன் பெயர் சூலை. இருவருக்கும் 20 வயதாகிறது, ஒல்லியான தேகம், நல்ல சிவந்த நிறம், எந்த நேரமும் வெற்றிலை போட்டு சிவந்த உதடுகள்.

இருவருக்கும் நகரத்தை சேர்ந்த ஏதாவது ஒரு அழகிய சிவப்பு தோளுடைய, நல்லா ஒல்லியா தே நேரம் நல்ல பெருத்த முலையுடன், நடிகை நயன் தாரா போன்ற பெண்ணை ஒக்க ஆசை. ஆனால் இவர்களுக்கு அப்படி பெண்கள் சிக்கவே இல்லை, இவர்கள் பல விலை மாதர்களை ஓத்திருந்தாலும் அவர்கள் அனைவருக்கும் பெரிய தொப்பை மற்றும் குண்டி இருக்கும்.

கொஞ்ச அழகான விலை மாதுக்கல் என்றால் இவர்களிடம் படுக்க சம்மதிக்க மாட்டாள், அதேநேரம் அழகிய விலை மாதுக்களை ஓக்க இவர்களிடம் போதிய பணமும் இல்லை.

குழந்தை பாக்கியம் இல்லாமல் வருத்தத்தில் இருந்த சங்கீதாவுக்கு ஒரு இக்கட்டான நிலையில் இவர்கள் இருவரும் உதவி செய்ய, இவர்களுடன் படுத்து ஓல் சுகம் அனுபவிக்கும் சங்கீதாவின் காமக்கதை இதோ உங்களூக்காக.

அன்று புதங்கிழமை.

சங்கீதா வேலை பார்க்கும் கல்லூரி அவள் வீட்டில் இருந்து சுமார் 4 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் இருக்கும், நகருக்குள் தான் என்றாலும் சங்கீதா தினமும் தன் கல்லூரிக்கு தன் ஸ்கூட்டி பெப் வண்டியில் தான் செல்வாள்.

சங்கீதாவுக்கு தன் வண்டியில் நெடுந்தூரம் பயணம் செய்ய ஆசை.. அதுவும் தனியாக.. அப்படி சில சந்தர்ப்பம் அமையும் போது சங்கீதா செல்வாள்.. அப்படிதான் அன்றைக்கும் அவளுக்கு ஒரு வாய்ப்பு வந்தது.

தேனியில் இருந்து பெரியகுளம் செல்லும் சாலையில் இருக்கும் ஒரு கல்லூரிக்கு எக்ஸ்டர்னல் எக்சாமினராக செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது, சுமார் 2 மணி நேர வேலை தான், ஆனால் அந்த கல்லூரி சங்கீதாவின் வீட்டில் இருந்து சுமார் 12 கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருந்தது. ஆகையால் ஒரு அழகிய நீல நிற ஃபேன்சி சேலையை கட்டி தலையில் மல்லிப்பூ வைத்துக்கொண்டு தன் உடல் மற்றும் சேலையில் பாடி ஸ்ப்ரே மற்றும் பெர்ஃப்யூம்களை போட்டுக்கொண்டு கிழம்பினாள்.

சந்தோசமாக அந்தக்கல்லூரிக்கு சென்று தேர்வை நடத்திமுடித்துவிட்டு அங்கிருந்து சுமார் மதியம் 1 மணிக்கு கிழம்பினாள்.

அந்த கல்லூரியில் இருந்து சுமார் 4 கிலோமீட்டர் கடந்து நடுக்காட்டுக்குள் பயணம் செய்யும் போது அவள் வண்டி பின் வீல் ஒழன்றது, மெதுவாக நின்று வண்டி டயரை பார்க்க, அவள் வண்டி டயர் பஞ்சர். அவள் வண்டியின் பின்னால் ஒரு ஸ்டெஃப்னியும், அதனை கழட்டி மாற்ற தேவையான டூல் கிட்டும் அவள் வண்டியில் இருந்தும் அவளுக்கு டயர் மாற்ற தெரியாத காரணத்தால் அவள் என்ன செய்வதென்று பேசாமல் சாலையின் ஓரத்தில் நின்றாள்.

அந்த சாலையில் பஸ்களூம் வண்டிகளும் வேகமாக சென்று வந்துகொண்டிருக்க, தன் கனவனுக்கு கால் பன்ன தன் செல்போனை எடுத்தாள் சங்கீதா. ஆனால் செல்போனில் கொஞ்சம் கூட டவர் இல்லை.. விரக்தியடைந்த சங்கீதா மெதுவாக தன் வண்டியை உருட்ட ஆரம்பித்தாள், ஆனால் பஞ்சர் ஆன டயரை அப்படியே உருட்டினாள் அதில் மேலும் பல பஞ்சர் ஆகிவிடும் என பயந்த சங்கீதா பேசாமல் நின்றாள், அப்போது தூரத்தில் இரு உருவம் தெரிந்தது. ஒல்லியான தேகத்தில் தன் உயரத்தில் சாதுவான முகஜாடையில் இருவர் வந்தனர்.

அவர்கள் தான் நம் கதாநாயகர்கள் திருச்சி மற்றும் சூலை. இருவரும் சங்கீதா அருகில் வந்தனர், முதலில் அவர்கள் உடையை பார்த்து கொஞ்சம் சங்கடம் அடைந்த சங்கீதா அவர்களிடம் பேசாமல் நின்றாள், சங்கீதா அருகே வரவும் அவள் உடலில் இருந்து வந்த சென்ட் வாசனையும் அவள் அழகிய கட்டுடலும் இருவரின் சுண்ணீயை தூக்கியது, ஆனால் இப்படிபட்ட பெண்கள் தங்களுடன் படுக்க மாட்டார்கள் என்று நினைத்த இருவரும் சங்கீதா அருகே வந்தனர்.

“அக்கா.. என்னமும் உதவி வேனுமா அக்கா…” என்றான் நம் திருச்சி.

அவன் தன்னை அக்கா என்றதும் சங்கீதா கொஞ்சம் திருப்தி அடைந்தாள், மேலும் அவர்கள் சட்டை, கைலி, அவர்கள் கையில் இருந்த கவட்டை, கழுத்தில் தொங்கிய பாசிகள் ஆகியவை அவர்களை குருவிக்காரர்கள் என்று காட்டியது.. ஆகையால் இவர்களால் ஒன்றும் ஆபத்து இல்லை” என்று மனதில் நினைத்த சங்கீதா அவர்களிடம் பேசினாள்.

“ஆமாம் டா.. வண்டி பஞ்சர் ஆகிருச்சி, ஸ்டெஃப்னி மாத்தனும், உங்களுக்கு மாற்ற தெரியுமா?” எனக்கேட்டாள்.

“எங்களுக்கு தெரியாது அக்கா.. ஆனா இந்த இரக்கத்துல ஒரு 2 கிலோமீட்டர் போனீங்கனா ஒரு கிணறு வரும், அங்க தோட்டக்காரர் இருப்பார் அவர்கிட்ட கேட்டா மாற்றிவிடுவார்” என்றான் சூலை.

அவன் சொன்னது பொய் என்று திருச்சிக்கு தெரியும், சங்கீதாவை தனியாக அழைத்துச்சென்று கற்பழிக்கதான் தன் நண்பன் அழைக்கிறான் என்று நினைத்து பயந்தான் திருச்சி.

“இவன் பேச்ச கேட்ட நாம காலி தான், போலிஸ்ல மாட்டுனா அவ்வளவு தான், நம்ம கொட்டைய அறுத்துடுவாங்க” என்று மனதில் சொல்லிக்கொண்ட திருச்சி, “அக்கா அதுலாம் ரொம்ப தூரம் அக்கா.. இப்படியே ரோடுல போனீங்கனா 4 கிலோமீட்டர்ல ஊர் வரும், யாராச்சும் உதவுவாங்க, அதுமட்டும் இல்ல நீங்க வண்டிய உருட்டிகிட்டு போறத பார்த்து யாராச்சும் உதவுவாங்க, இந்த பக்கம் முழுக்க காட்டுப்பகுதி, நீங்க தனியா போறது நல்லது இல்ல அக்கா” என்றான் திருச்சி.

அவன் சொன்னதை கேட்டு அவன் மீது மரியாதையும் இறக்கமும் வந்தது சங்கீதாவுக்கு.

“ஓ.. நான் அரை மணி நேரமா இருக்கேன் டா யாரும் வண்டியோய நிறுத்த மாட்டேங்குறாங்க, தனியா நிக்கவும் பயமா இருக்கு… நீங்க கூட வாங்க டா” என்றாள் சங்கீதா.

இந்த சந்தர்ப்பத்த பயன்படுத்த நினைத்தான் சூலை.

“அய்யோ அக்கா… நாங்க என்ன உங்கள மாதிரியா, இப்படியே போய் ரெண்டு குருவி, காக்கா இல்ல கொக்கு அடிச்சா தான் எங்களுக்கு நைட் சாப்பாடு” என்றான்.

“ஏய்.. சாப்பிட உங்களுக்கு காசு தாறேன் டா” என்ர சங்கீதா தன் ஹேன்ட் பேக்கை திறந்து உள்ளே இருந்து ஒரு 100 ரூபாய் தாளை எடுத்து கொடுத்தாள்.

“அய்யோ அக்கா.. இந்த காச எடுத்துகிட்டு நாங்க ஹோட்டலுக்கு போனா எங்கள உள்ளவே விட மாட்டானுங்க.. நாங்க அந்த பக்கமா தான் போறொம், வேனும்னா வாங்க” என்று சூலை சொல்ல..

“சரி டா… வண்டி இங்க நிக்குமா” என்று கேட்டாள் சங்கீதா.

“அக்கா.. யாரும் தூக்கிட்டு போயிடுவாங்க, நாங்க உருட்டிகிட்டு வாறோம்” என்றான் சூலை.

“உருட்டுனா டயர் கெட்டுப்போயிடும், நிறையா பஞ்சர் ஆகிடும் டா” என்றாள்.

“ஓ.. அப்படியா.. சரி அப்ப நான் பின் சக்கரத்த தூக்கிக்கிறேன் நம்ம திருச்சி வண்டிய தள்ளட்டும்” என்று சொல்ல புன்னகைத்த சங்கீதா அவர்களை பார்த்தாள்.

“என்னமும் பிரச்சனை வந்துவிடுமோ என்று பயந்தான் திருச்சி, அந்த பயத்தில் மெதுவாக பின் சக்கரத்தை லேசாக தூக்கி பிடித்தா திருச்சி, வண்டி ஹேன்பாரை பிடித்து அந்த சாலையின் இடது புரத்தில் இறங்கி சென்ர இறக்கத்தில் வண்டியை உருட்ட, சங்கீதா அவர்களை பின் தொடர்ந்தாள்.

சுமார் 2 நிமிட நடை பயணம் தான், இரு பக்கமும் கருவேலை மரங்கள் சூலப்பட்ட புதருக்கு நடுவே அந்த சிறிய வழி சென்றது.

சுமார் 5 நிமிடம் மூவரும் பேசாமல் சென்றனர்.

திருச்சி பேச ஆரம்பித்தான்.

“அக்கா.. உங்க மேல சென்ட் வாசம் வருதுல அது எவ்வளவு அக்கா” என்றான்.

“அது சென்ட் இல்ல டா.. பாடி ஸ்ப்ரே.. ஒரு பீஸ் 120 ரூபாய் டா” என்றாள்.

“அடேங்கப்பா.. 120 ரூபாயா..” என்றான் சூலை.

புன்னகைத்தாள் சங்கீதா.. அப்போது திடீரென வண்டியை நிறுத்தினான் திருச்சி.

“டேய் சூலை அங்க பாரு டா ஒரு மைனா” என்றான். உடனே சூலை வண்டியை சைடு ஸ்டான்டு போட்டான், “அக்கா.. கொஞ்சம் அமைதியா இருங்க.. நடக்காதீங்க, உங்க கொலுசு சத்தம் கேட்டா அது பறந்திடும் என்ற சூலை தன் இடுப்பில் சொறுகிவைத்திருந்த கவட்டையை எடுத்தான், தன் தோள்பட்டையில் தொங்கபோட்டிருந்த ஒரு அழுக்கான பையில் இருந்து ஒரு கோலி குண்டை எடுத்து அதனை குறி வைத்தான்..

இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.