இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
வணக்கம்! இது என் வாழ்க்கையில் நடந்த உண்மை சம்பவங்களின் ஆறாம் பாகம். இக்கதைகளில் வரும் சம்பவங்களும் மனிதர்களும் உண்மை என்பதால், அனைத்து பெயர்களும் மாற்றப்பட்டுள்ளன (என் பெயர் உட்பட). என்னைப் பற்றிய அறிமுகம் “எனது காம வாழ்க்கை: முன்னுரை” என்ற தலைப்பில் உள்ளது. விருப்பம் இருந்தால் அதை படியுங்கள்; ஆனால் அதில் சூடு ஏற்றும் வகையில் விஷயம் ஒன்றும் இருக்காது.
இந்தத் தொடரின் மூன்றாவது, நான்காவது அத்தியாயங்களைப் படித்தவர்களுக்கு என் மைத்துனி அகிலாவும் நானும் கள்ள உறவு கொண்டது தெரியும். அவள் என் மீது மிகுந்த மோகம் கொண்டிருக்கிறாள் என்றும் நீங்கள் அறிவீர்கள். அந்த இரண்டு நிகழ்ச்சிகளுக்குப் பின் அவள் பல முறை எங்கள் வீட்டிற்கு வந்திருக்கிறாள்; நானும் அவளோடு உறவு கொண்டிருக்கிறேன். எனக்குத் திருமணமான பின் ஓராண்டு கழித்து கயல்விழி கருவுற்றாள். அவள் கருவைச் சுமந்த காலத்தில் அகிலா தான் எனக்கு ஒரே நாதி. குறிப்பாக, ஏழாம் மாதம் வளைகாப்பிற்குத் தாய் வீட்டிற்குச் சென்ற கயல்விழி, குழந்தை பிறந்த பின்னர்தான் வீடு திரும்பினாள். அந்த இரண்டு மாதங்கள் நானும் அகிலாவும் செய்யாத சேட்டைகளே இல்லை! கயல்விழி ஒரு அழகான பெண் குழந்தையை ஈன்றாள்; பெயர் திவ்யஸ்ரீ.
திவ்யஸ்ரீ பிறந்து நான்கு மாதங்கள் கழித்து, அகிலா கல்லூரிப் படிப்பை முடித்தாள். நான் பணிபுரியும் நிறுவனத்திலேயே அவளுக்கு ஒரு வேலை வாங்கிக்கொடுத்தேன். ‘ஆகா! கல்லூரியில் இருந்தபோதே நீ சும்மா இருக்கவில்லை; ஒரே அலுவலகத்தில் இருந்தால் ஒவ்வொரு நாளும் சந்தோஷம் தான்!’ என்று உங்களில் சிலர் நினைக்கலாம். ஆனால், அலுவலகத்தில் கழிவறையில் உறவு கொள்வது சினிமாக்களில் தான் சாத்தியம். நிஜ வாழ்க்கையில் ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் தனித் தனி கழிவறைகள் இருக்கும்; பெண்கள் கழிவறைக்குள் நான் சென்றாலோ, ஆண்கள் கழிவறைக்குள் அகிலா வந்தாலோ பல கண்கள் எங்கள் பக்கம் திரும்பும். மேலும், கொரோனா நோயால் வாரத்திற்கு இரண்டு அல்லது மூன்று நாட்கள் தான் நாங்கள் அலுவலகம் சென்றோம். கல்லூரியிலிருந்து விலகியபின், அகிலா எங்கள் வீட்டிலேயே தங்கியிருந்தாள். அதன்மூலம் என்னோடு மிகவும் நெருக்கமாக பழக முடியும் என்று அவள் நம்பினாள். ஆனால், கயல்விழி எப்போதும் வீட்டிலேயே இருந்ததால், நானும் அகிலாவும் ஒன்று சேர வாய்ப்புக் கிடைக்கவில்லை.
இவ்வாறிருக்க, அகிலா எங்கள் அலுவலகத்தில் பணிபுரியும் திலீப் என்ற வாலிபனைக் காதலிக்க ஆரம்பித்தாள். திலீப் மிகவும் நல்ல வாலிபன். எந்த வேலை கொடுத்தாலும் பொறுப்பாக செய்து முடிப்பான். அகிலா தான் என் மீது மோகம் கொண்டிருந்தாளே தவிர, எனக்கு அந்நாள் வரை அவள் மீது பெரிதாக ஆசை இல்லை; அவளுடைய அழகும் உடல் கட்டுமே என்னை வசியம் செய்தன. அவள் திலீப்பை திருமணம் செய்துகொண்டால் எனக்கு ஆனந்தமே. அவர்கள் காதலிக்க ஆரம்பித்து மூன்றே மாதங்களில், திலீப்பிற்கு ஏழரை தோஷம் ஆரம்பிப்பதற்குள் திருமணம் செய்ய வேண்டும் என்று அவன் பெற்றோர் அவசரப்பட்டார்கள். அவர்களுக்கு அகிலாவை மிகவும் பிடித்திருந்தது. என் மாமனார் முதலில் சம்மதிக்கவில்லை; நான் பேசி ஒப்புக்கொள்ள வைத்தேன். அவசரமாக திருமண ஏற்பாடுகள் செய்ததாலும், கொரோனா நோயால் ஊரடங்கு இருந்ததாலும் பல உறவினர்கள் திருமணத்தில் கலந்துகொள்ளவில்லை. மொத்தமாக சுமார் 100 பேர் தான் வந்தார்கள்.
திருமணத்திற்கு முதல் நாள் பெண்ணழைப்பு, வரவேற்பு விழா முடிந்தபின் 10 மணியளவில் அனைவரும் திருமண மண்டபத்திலேயே படுத்துவிட்டோம். என்னருகில் கயல்விழியும் திவ்யஸ்ரீயும் நிம்மதியாக உறங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால், எனக்கு உறக்கம் வரவில்லை; ஏதோ ஒன்று என் கைவிட்டு போவதுபோல் இருந்தது. அகிலாவோடு உறவுகொள்ள வேண்டும் எனத் தோன்றியது. எந்த ஒரு பொருளும் நம்மிடம் இருக்கும்வரை அதன் அருமை தெரியாது; நம் கைவிட்டு போகும்போது தான் அதற்காக நாம் ஏங்குவோம். அகிலா மீது எனக்கு மோகம் இருந்தது இதுநாள் வரை எனக்கே தெரியாது. ‘அகிலாவை இனி நெருங்கவே முடியாது; இறுதியாக ஒரு முறை உறவு கொள்ளமுடியாதா?’ என்று நான் ஏங்கினேன். ஆயினும், ‘நாளை அவளுக்குத் திருமணம்; திருமண மண்டபத்தில் உறவினர்கள் அனைவரும் இருக்கிறார்கள். இப்போது எப்படி முடியும்? யாருக்காவது தெரிந்துவிட்டால் அவள் வாழ்க்கையே பாழாகிவிடும்’ என்று பயந்து அப்படியே படுத்திருந்தேன்.
மணி 1 ஆனது; என்னால் தூங்க முடியவில்லை. அகிலா என் சிந்தனைகளை ஆட்டிப் படைத்துக் கொண்டிருந்தாள். இதற்குமேல் போனால் எனக்கு பைத்தியமே பிடித்துவிடும் என்று தோன்றியது. எப்படியாவது அகிலாவுடன் உறவு கொள்ளவேண்டும் என்று எண்ணினேன். சிறிது நேரம் சிந்தித்தேன்; எனக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது. உடனே எழுந்தேன்; மணமகள் அறைக்கதவைத் தட்டினேன். கயல்விழியின் தூரத்து சொந்தமான அத்தை ஒருவர் கண்களைக் கசக்கிக்கொண்டே கதவைத் திறந்தார். “என்ன தம்பி இந்த நேரத்துல?” என்று கேட்டார். “அலுவலகத்திலிருந்து மேலாளர் அழைத்தார்; ஒரு முக்கியமான கோப்பு அகிலாவின் மேசையில் இருக்கிறது. சாவி அகிலாவிடம் இருக்கிறது. மேலும் அந்த கோப்பை பயன்படுத்த அகிலா கையெழுத்திட வேண்டும். ஆதலால் அகிலா உடனே அலுவலகம் செல்ல வேண்டும்” என்று வாய் கூசாமல் பொய்யுரைத்தேன். “விடிஞ்சா கல்யாணம், இப்போ எப்படி தம்பி ஆபிசுக்கு போறது. மணி வேற 1.30 ஆகுது. இன்னும் 4 மணி நேரத்துல முகூர்த்தம்” என்று அத்தை மறுத்தார்.
“எனக்கும் புரிகிறது அத்தை. ஆனால் அது இரண்டு கோடி ரூபாய் மதிப்புள்ள திட்டத்தின் கோப்பு; இப்போதே எடுத்துக் கொடுக்காவிட்டால் பெரிய நட்டம் ஆகிவிடும். நானே அகிலாவை அழைத்துச் சென்று ஒரு மணி நேரத்திற்குள் அழைத்து வந்துவிடுகிறேன் ” என்றேன். அத்தை சலித்துக்கொண்டே அகிலாவை எழுப்பினார். அவள் திருமண சடங்குகளில் மிகவும் சோர்வுற்றிருந்தாள் போலும்; பட்டுப்புடவை கட்டிக்கொண்டே படுத்திருந்தாள். அகிலாவிடம் அத்தை விஷயத்தை சொல்ல, அவள் கண்களைக் கசக்கிக்கொண்டு எழுந்தாள். அகிலாவும் நானும் ஒரே குழுவில் தான் இருந்தோம். நான் சொன்னதுபோல அந்த கோப்பு அவள் மேசையில் தான் இருந்தது. அதனால் அவளுக்கு சந்தேகம் வரவில்லை. “அந்த மொதலாளி தலையில கொள்ளி வைக்க” என்று வசை பாடிக்கொண்டே, “சீக்கிரம் கூட்டியா தம்பி” என்று சொல்லி, அத்தை அகிலாவை அனுப்பிவைத்தார்.
அகிலா காரில் அமர்ந்தவுடன் மீண்டும் உறங்கிவிட்டாள். நான் காரை நேராக வீட்டிற்குச் செலுத்தினேன். வீடு வந்தவுடன் அகிலாவை எழுப்பினேன். அகிலா முதலில் தூக்கத்தில் ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தாள்; பின்னர் “ஏன் மாமா வீட்டுக்கு வந்திருக்கீங்க? ஆபீசுக்கு தான போகணும். சாவி என் பாக்ல தான் இருக்கு, ஆபிசுக்கு போங்க” என்றாள். “அதெல்லாம் பொய் மா. இனி நாம் இருவரும் சேர முடியாது என்ற எண்ணம் என்னைத் தூங்கவிடவில்லை. இறுதியாக ஒரே ஒரு முறை உன்னுடன் உறவு கொள்ளவேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன். அதான் பொய் சொல்லி உன்னை அழைத்து வந்தேன்” என்று உண்மையைக் கூறினேன்.
அகிலா அதிர்ச்சியுற்றாள்; பிறகு தயங்கியபடி “நாளைக்கு கல்யாணம் மாமா. யாருக்காவது தெரிஞ்சா அசிங்கமாயிடும்” என்று சொன்னாள். “யாருக்கும் தெரியாது மா. வீட்டிலிருந்து திருமண மண்டபம் நான்கு வீதி தள்ளி தான் உள்ளது; 2 நிமிடங்களில் சென்றுவிடலாம். ஆனால் அலுவலகமோ 12 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது; குறைந்தது 15 நிமிடங்கள் ஆகும். கோப்பைத் தேட, கையெழுத்திட என்று அப்படி இப்படி ஒரு மணி நேரம் சமாளிக்கலாம்” என்று அவளுக்கு தைரியம் சொன்னேன். அப்போதும் அவள் சற்று தயக்கத்துடனே இருந்தாள். “என்ன மா, மாமா உன்னை எத்தனை முறை சந்தோஷப் படுத்தியிருக்கிறேன்; ஒரே ஒரு முறை மாமாவை சந்தோஷப் படுத்தமாட்டாயா? மாமாவுக்காக இது கூட செய்ய மாட்டாயா?’ என்று பாவமாக கெஞ்சும் குரலில் கேட்டேன். “சரி மாமா. இது தான் லாஸ்ட் டைம். இத பத்தி யாரு கிட்டயும் சொல்ல கூடாது” என்று சொல்லிவிட்டு காரிலிருந்து இறங்கினாள். இருவரும் வீட்டினுள் நுழைந்து, படுக்கையறைக்குச் சென்றோம்.
“மாமா புடவைய கழட்ட வேணாம், எனக்கு சரியா கட்ட வராது. அப்டியே முடிச்சிரலாம்” என்றாள். “சரி” என்று சொல்லி, நான் மட்டும் உடைகளைக் கழட்டி படுத்தேன். அகிலா என் ஆணுறுப்பை சப்ப ஆரம்பித்தாள். நாக்கை வெளியே எடுத்து என் ஆணுறுப்பை மேலிருந்து கீழ்வரை முழுசாக நக்கினாள்; நாக்கை என் ஆணுறுப்பின் நுனியில் வைத்து சுழற்றினாள். ஆணுறுப்பை சப்பிகொண்டே, தன் கைகளால் என் ஆணுறுப்பின் அடிப்பகுதியை தேய்க்க ஆர்மபித்தாள். மிகவும் சுகமாக இருந்தது. நான் வேகமாக பெருமூச்சு விட்டு, சத்தமாக முனகினேன். பிறகு நான் அவள் பெண்ணுறுப்பை சப்ப தயாரானேன். சேலையை கழட்ட வேண்டாம் என்று அவள் கேட்டுக்கொண்டதால், அப்படியே சேலைக்குள் சென்று சப்ப ஆரம்பித்தேன். அதனால், ஒரு சில நொடிகளிலேயே எனக்கு மூச்சு முட்ட ஆரம்பித்தது; மூச்சு வாங்க வெளியே வந்தேன். இம்மாதிரி ஆழ்கடலில் மூழ்குபவர்கள் போல் சில நொடிகளுக்கு ஒரு முறை மூச்சு வாங்க வெளியே வந்துகொண்டும் உள்ளே போய்க்கொண்டும் இருந்தேன்.
சலிப்படைந்து அகிலா, “போதும் மாமா. உள்ள விடுங்க; நேரம் ஆச்சி” என்று என்னை அவசரப்படுத்தினாள். நான் கருத்தடை உறையை அணிந்துகொண்டு, அவள் பட்டு சேலையையும் பாவாடையையையும் மேலே தூக்கினேன். அவளது பெண்ணுறுப்பை நன்றாக சவரம் செய்து சுத்தமாக வைத்திருந்தாள். மீண்டும் அதை நக்க ஆரம்பித்தேன். “மாமா நேரம் ஆயிடும் மாமா” என்று பதட்டமாக கூறினாள். “இரு மா. உனக்கு நான் சுகம் தர வேண்டாமா? நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன். இரண்டே நிமிடங்கள் தான்” என்று சொல்லி, நாக்கை ஆழமாக உள்ளே செலுத்தினேன். நாக்கை நன்றாக சுழற்றி, அவள் முலைகளை இலேசாக சேலை கசங்காதவாறு அழுத்தினேன். சில நிமிடங்களில் அவள் பரவசமடைந்தாள்.
நான் என் ஆணுறுப்பை அவள் பெண்ணுறுப்பிற்குள் நுழைத்தேன். ‘எப்படியும் இது தான் இறுதி; இனி இவளோடு உறவு கொள்ளவே முடியாது. இன்று நன்றாக வேட்டையாடிவிடுவோம்’ என்று எண்ணி, மிகவும் வேகமாகவும் ஆழமாகவும் ஆவேசத்துடன் குத்தினேன். அகிலா வலியாலும் சுகத்தாலும் சத்தமாக கத்தினாள். “ஆ ஆ மாமா, கொஞ்சம் மெதுவா பண்ணுங்க” என்று அலறினாள். ஆயினும், நான் அவளை கண்டுக்கொள்ளாமல், நன்றாக ஓத்தேன். இரண்டு நிமிடங்களில் விந்து வெளியேறியது.
நான் அவள் மேல் பாய்ந்த வேகத்தில் சேலை சற்று நழுவிவிட்டது. அதை நானே சரி செய்துவிட்டேன். ஆயினும், சேலையின் கீழ்ப்பகுதி நன்றாக கசங்கியிருந்தது. அதைப் பார்த்த அகிலா, “மாமா புடவ ரொம்ப கசங்கிடுச்சு, யாராவது கேட்டா என்ன செய்றது?” என்று பயந்தாள். நான் சற்று யோசித்து, “அலுவலகத்தில் லிப்ட் கதவில் மாட்டி கசங்கிவிட்டது என்று சொல்லிவிடு” என்றேன். நாங்கள் இருவரும் காரில் ஏறி, திருமண மண்டபத்தை அடைந்தோம். உறவினர்கள் கசங்கிய சேலையைப் பற்றி வினவியபோது, அகிலா நான் சொல்லியபடியே கூறினாள்; அனைவரும் அதை நம்பிவிட்டார்கள்.
அகிலா 2 மணி நேரம் ஓய்வு எடுத்தாள். பின்னர் திருமணம் இனிதே நடைபெற்றது. நான் அட்சதை தூவி, அகிலாவையும் அவள் கணவனையும் வாழ்த்தினேன்.
பின்குறிப்பு:
இதைப் படிக்கும் பெண் வாசகர்கள் என்னுடன் உறவு கொள்ள விரும்பினால் @John_Cartin என்ற டெலிகராம் ஐடிக்கு மெசேஜ் அனுப்பவும். உங்களின் அடையாளம் பரம இரகசியமாக காக்கப்படும் என்றும் மறக்க முடியாத ஒரு அனுபவத்தை பெறுவீர்கள் என்றும் உறுதி அளிக்கிறேன் (சிறு வயது முதலே காமவேட்கையில் ஈடுபட்டவன் நான். எனக்குப் பெண்களை முழுவதுமாக திருப்திப்படுத்தத் தெரியும்!)
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.