இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.
காலை மணி பத்தரை மணி இருக்கும். ராஜன் தனது படுக்கை அறையில் கட்டிலில் சாய்ந்து ‘குமுதம்’ வாசித்துக் கொண்டிருந்தான்.. நடிகை நமீதாவின் கான்வெண்ட் யூனிஃபாரத்தில் இருந்த படத்தை அவனது கண்கள் மொய்த்துக் கொண்டிருந்தன. அப்போதுதான் கதவின் இடுக்கில் இருந்து இரு மான்விழிகள் மருட்சியுடன் அவனை எட்டிப் பார்த்தன. ராஜன் தனது கையில் இருந்த வாரப் பத்திரிக்கையை பக்கத்தில் வைத்து விட்டு… “வாடி மீனுக்குட்டி… என்ன பயம்? என்று கனிவுடன் அழைத்தான்.
கான்வென்ட் ஸ்கூல் சீருடை அணிந்திருந்த இருந்த மீனு கதவின் மறைவை விட்டு மெல்ல அந்த அறைக்குள் காலெடுத்து வைக்க ராஜனின் இதயம் படக் படக் என்று அடிக்கத் தொடங்கியது. ‘இவ்வளவு கொள்ளை அழகா?’ என்று மனதுக்குள் காம அலை பாயத் தொடங்கியது. இந்த நேரத்தில் இவள் வருவாள் என்று அவனுக்குத் தெரியும் ஆனாலும் இளம் பிஞ்சு தேவதை போல அவள் வந்ததும் இப்போதே இவளை வளைத்து ஒரு ‘போடு’ போட்டுவிட வேண்டும் என்ற தூண்டுதலை அவன் மனத்தில் தீயாக வளர்த்தது. ஆனாலும் வேகமாக முன்னேறினால் அவள் மிரண்டு விடுவாள் என்று தோன்றியதால் மெல்ல மெல்ல கையாண்டு காரியத்தை சாதித்து விடலாம் என்று தீர்மானித்துக் கொண்டு,
“பக்கத்தில் வாடி, மீனுக்குட்டி….! பார்… உனக்குன்னு என்னல்லாம் வாங்கி வச்சிருக்கேன் பாரு…!” கட்டிலின் பக்கத்தில் இருந்த ஸ்டூலில் இருந்த அவனது ‘அன்பளிப்பு’க்களைப் பார்த்த மீனுவின் மீன்விழிகள் ஆச்சரியத்தில் அகல விரிந்தன.
அவள் மெல்ல மெல்ல முன்னேறி மிரட்சியுடன் வருவதை ராஜன் ரசித்து அவள் பூமேனியெங்கும் தனது கண்களை மொய்த்துப் பார்க்க அந்த அறையில் இன்னும் சில நிமிடங்களில் ஒரு காதல் நாடகம் அரங்கேறப் போகிறது என்பது இருவரின் மனத்திலும் இன்பப் பொறிகளைத் தோற்றுவிற்றன.
ராஜன் மீனுவை அணு அணுவாக ஆராய்ந்து பார்க்கத் தொடங்கினான். பால் வழியும் அந்த முகம்… கரி வண்டுகள் போல ரீங்கரிக்கும் அவளது கண்கள், வானவில் போன்று வளைந்த புருவங்கள், ஆப்பிள் போன்ற கன்னம், கோவைப் பழம் போல செக்கச் சிவந்த பிஞ்சு இதழ்கள், சங்கு போன்ற கழுத்து…… இன்னும் கீழே அவனது கண்கள் மேயத்தொடங்கின. அந்த வெள்ளை நிற யூனிஃபார்ம் ப்ளௌஸுக்குள் ‘திமிறி’க் கொண்டு குலுங்கிய அந்த் மல்கோவா மாங்கனிகள்… உள்ளே வேறொன்று அணியவில்லையோ என்று கேள்விக்குறி எழுப்பவதற்கென்றே அங்கு மார்பின் நடுவில் துறுத்திக் கொண்டிருந்த காம்புகள் ….
ராஜனுக்குத் தாங்க முடியவில்லை .. அவனது லுங்கிக்குள் அவனது தம்பி லூட்டி அடித்துக் கொண்டு எழுந்திருந்து அழுவதற்குத் தயாராகி விட்டான். மீனுக்குட்டியின் கால்களின் இருந்து வெளியான கொலுசுச் சத்தம் மட்டுமே அந்த பெட் ரூமில் அவள் மெல்ல அடியெடுத்து வைக்கக் கேட்டது.
அவள் அருகில் வந்ததும் அவளது பின்புறம் கட்டிலின் எதிரில் இருந்த கண்ணாடியில் பிரதிபலித்தது. ராஜனுக்குப் பைத்தியமே பிடித்து விடும் போல இருந்தது. அவளது பருத்த பூசணிக்காய்கள் எப்படி அந்த ஸ்கர்ட்டுக்குள் செல்ல முடிந்தது என்ற வினா அவனது மனதைக் துளைத்து எடுத்தது….
நீல நிற சீருடைக்குக் கீழே இளம் மஞ்சள் வண்ணம் பூசிய அந்தத் தொடைகள்… யப்பாடி…! அந்த வாழைத் தண்டுகள் ரம்பாவுக்கே சவால் விடும் என்றால் மிகையாகாது. இன்னும் கீழே கணுக்கால்கள் இளம் பாதங்கள் மென்மையின் இலக்கணம்… உன்மத்தம் பிடித்த நிலையிலும் ராஜன் ‘மெல்ல…மெல்ல….’ என்று தனக்குத் தானே மனதுக்குள் கூறிக் கொண்டான்.
அருகில் வந்த மீனு, “அம்மா.. இன்னிக்கு ரெண்டு மணிக்கு வரேன்னு சொல்லிருக்காங்க….” என்று கம்மிய குரலில் சொன்னாள். ராஜன் அவள் கையைத் தனது கையில் பிடித்தவாறே, “ரெண்டு மணிக்குத்தானே..? நெறைய்ய டைம் இருக்கு… பயப்படாதே.. நான் இருக்கேன்ல…” என்று அவளுக்கு தைரியம் அளித்தவாறே, “இங்கே பாரு” என்று பக்கத்தில் இருந்த ஸ்டூலைக் காண்பித்தான்.
சாக்லேட்டுகள், ஐந்தாறு கப் ஐஸ் கிரீம். இரண்டு கோன் ஐஸ் க்ரீம்.. யாருக்குத்தான் ஆசை இருக்காது.. ? கண்களை அகல விரித்தவாறு “எல்லாம் எனக்கா?” என்று குழந்தை மாதிரி கேட்டாள். “வேறே யாருக்கு…? எல்லாம் என் மீனுக்குட்டிக்குத்தான்.. ஒணு ரெண்டு ஐஸ் கிரீம் மட்டும் எனக்கு என்ன….? ஆனா நான் தான் ஒனக்கு ஊட்டிவிடுவேன் என்ன??” என்று அவனும் செல்லக் குரலில் கேட்க, மீனு “ஓகே” என்று உற்சாகத்துடன் தலையாட்டினாள். “அப்போ நான் சொல்றமாதிரி எல்லாம் கேக்கணும் என்ன?” என்பதற்கும் மீனு தலையாட்டிக் கொண்டு அவன் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்.
ராஜன் அவளது கைகளைத் தனது கைகளால் வருடியாவாறே, “இன்னுங் கொஞ்சம் பக்கத்திலே வந்து உக்காரு.. இல்லேன்னா எப்படி ஊட்டி விடுறது..?” என்று கொஞ்ச அவள் கட்டிலில் நடுவே இன்னும் நன்றாக உட்கார அவளது நீல நிற ஸ்கர்ட் இன்னும் உயர்ந்து அவளது பளிங்குத் தொடைகளின் அழகை க்ளோஸ் அப்பில் காண்பிக்க, ராஜனின் தம்பிக்கு இன்னும் காய்ச்சல் அதிகம் ஆகி காய்ச்சிய இரும்புபோல டெம்பரேச்சர் கடுமையாகக் கூடி டெம்பர் ஆகி லுங்கிக்குள் அட்டென்ஷனில் நின்றது.
ராஜன் மீனுவின் தோளில் கைவைத்தவாறே ஒரு கையால் ஒரு எக்ளெயர் சாக்லெட்டைப் பிரித்து அவளது இளம் மாதுளை இதழ்களுக்கு அருகே கொண்டு செல்ல அவை மெல்ல விரிந்து மீனு தனது வாயைத் திறக்க, ராஜன் விஷமத்தனமாக மெதுவாக தன் கையைப் பின் வாங்கினான். சாக்லேட்டை ஆவலுடன் வாயில் வாங்க மீனுவும் தனது தலையை முன்பாக நகர்த்தி அவன் கையை நோக்கி முன்னேறினாள். ராஜன் சாமர்த்தியமாக அவள் முகம் தன் முகம் அருகே சில அங்குலங்களே இருக்கும் வரை சமீபத்தில் வர வைத்து விட்டான். மீனுவும் எதிர் பார்ப்புடன் முகத்தை நகர்த்திக் கொண்டே வந்தாள்.
இந்த கதைகளை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்க [email protected] -க்கு மெயில் செய்யவும்.